Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου της Σούπερ Λίγκας οδηγεί σε μια σειρά από συμπεράσματα περισσότερο στέρεα από αυτά που βγαίνουν από αγωνιστική σε αγωνιστική και που συχνά επηρεάζονται από το τελευταίο αποτέλεσμα. Ο πρώτος γύρος είναι μια πλήρης ενότητα. Οι αρετές και οι αδυναμίες των ομάδων είναι δεδομένες: οι ομάδες σπανίως αλλάζουν στη συνέχεια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως αποκλείονται οι θεαματικές ανατροπές στη βαθμολογία: στα δύο τελευταία πρωταθλήματα η βαθμολογία του πρώτου γύρου δεν είχε σχέση με την τελική βαθμολογία. Αλλά άλλο είναι η βαθμολογία κι άλλο η φυσιογνωμία των ομάδων. Η βαθμολογία αλλάζει, η φυσιογνωμία δύσκολα. Οι ομάδες μπορεί να προοδεύσουν ή να ενισχυθούν στις μεταγραφές του Ιανουαρίου ή για διάφορους λόγους να γίνουν χειρότερες. Αλλά τα χαρακτηριστικά τους δύσκολα αλλάζουν.
Ποιότητα
Η πρωτιά του Ολυμπιακού στη βαθμολογία έχει να κάνει περισσότερο με τη σοβαρότητά του και λιγότερο με την ποιότητά του. Ο Ολυμπιακός δεν είναι θεαματικός και είχε στον πρώτο γύρο και σκαμπανεβάσματα και κακές βραδιές: είναι ενδεικτική μια δήλωση του προέδρου Βαγγέλη Μαρινάκη μετά τη νίκη της ομάδας με την ΑΕΚ – ο Μαρινάκης είπε και στον προπονητή και στους παίκτες της ομάδας πως αυτό το παιχνίδι τους ήταν το πρώτο αληθινά καλό στο Γ. Καραϊσκάκης. Οντως ο Ολυμπιακός είναι πρώτος έχοντας παίξει καλύτερα μακριά από τη δυνατή έδρα του στην οποία είχε και τα δύο ασυγχώρητα αποτελέσματά του: τις ισοπαλίες με τον Παναιτωλικό (0-0) και τον Λεβαδειακό. Ομως έχει παίξει καλύτερα εκτός έδρας (με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, αλλά και με τη Λαμία και τον ΟΦΗ ήταν καλά οργανωμένος και αποτελεσματικός) κι έχει δείξει ανθεκτικότητα και πάθος στα ντέρμπι: στα ματς με τον ΠΑΟ, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ έχει 7 βαθμούς κι αυτό καθορίζει την πρωτιά του. Επίσης πέρασε δείχνοντας ψυχραιμία μια μίνι αγωνιστική κάμψη το δίμηνο Σεπτέμβρης – Οκτώβρης και η πρόοδός του έχει τα ονοματεπώνυμα των χαρισματικών μικρών του που ήταν και το μεγάλο του στοίχημα: ο Μουζακίτης και ο Κωστούλας κέρδισαν θέση στο βασικό σχήμα καταθέτοντας κάτι παραπάνω από ενθουσιασμό. Ο κόουτς Μεντιλίμπαρ κατάλαβε κάποια στιγμή ότι η ομάδα έχει την ανάγκη του, δηλαδή τα τρικ και τις παρεμβάσεις του και παρουσιάζει έναν Ολυμπιακό χαμαιλεόντειο και ευπροσάρμοστο – σημάδι ότι ξέρει καλά το υλικό της ομάδας. Το οποίο βέβαια χρειάζεται ενίσχυση. Ο σοβαρός τραυματισμός του Γιαζίτζι, οι δυσκολίες στην προσαρμογή του Βέλντε, του Γουίλιαν και του Ολιβέιρα και οι τραυματισμοί του Ζέλσον και του Γιάρεμτσουκ μειώνουν τις λύσεις στην επίθεση. Αλλά η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είναι σκληρή, διαχειρίζεται καλά τη δυσκολία που δημιουργούν τα ευρωπαϊκά ματς και δίνει την εντύπωση ότι έχει στο εσωτερικό της και παίκτες που μπορεί να βοηθήσουν περισσότερο: από το Ηράκλειο πέρασε με σκόρερ τον Μπιανκόν και διακριθέντα τον Στάμενιτς, δύο που αγωνίστηκαν λίγο.
Δομικά
Οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού εμφανίζουν προβλήματα κυρίως δομικά και για αυτό δύσκολα διαχειρίσιμα. Ο ΠΑΟΚ σκοράρει λιγότερο από πέρυσι κι ως εκ τούτου οι αδυναμίες του στην άμυνα φέτος φαίνονται πιο πολύ. Υπήρχαν και πέρυσι, αλλά ο ΠΑΟΚ είχε μάθει να ζει με αυτές, ενώ φέτος, στην Τούμπα κυρίως, εξαιτίας τους υποφέρει. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου ακολουθεί την περσινή συνταγή (πολύ rotation, ενθάρρυνση για επίθεση και πολλή γκρίνια για τη διαιτησία), αλλά φέτος όλα δείχνουν πιο δύσκολα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η απώλεια του Κουλιεράκη και του Μεϊτέ που έκανε ακόμα πιο ευάλωτα τα μετόπισθεν. Ο δεύτερος οφείλεται στην ευρωπαϊκή συμμετοχή του: η δυσκολία του Europa League, στο οποίο ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται, δεν συγκρίνεται με αυτή του Conference League στο οποίο αγωνιζόταν πέρυσι. Πέρυσι οι νίκες (συχνά με ανατροπές…) με ομάδες όπως η Μπεϊτάρ, η Χάιντουκ, η Αμπερντίν, η Χαρτς, η Ελσίνκι, του έδιναν αέρα στα πανιά του. Φέτος τα αποτελέσματα αφήνουν κόπωση (τα ματς με τη Γαλατά, τη Στεάουα, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα έχασε ξοδεύοντας ιδρώτα, ενώ ιδρώτας χρειάστηκε για την ισοπαλία με την Πλζεν αλλά και για τη νίκη με τη Ρίγα). Ο ΠΑΟΚ κάτι δεν μέτρησε σωστά, ενώ όπως και ο Ολυμπιακός για την ώρα παίρνει λίγα από πολλές από τις καλοκαιρινές του μεταγραφές: Λόβρεν, Μπακαγιόκο, Κόλεϊ δεν εντυπωσιάζουν, ενώ ο Τσάλοφ και ο Τισουντάλι παλεύουν για μια θέση στην επίθεση χωρίς να είναι ακόμα κατανοητό ποιος μπορεί να βοηθήσει πιο πολύ. Κάπως έτσι η κάποτε πανίσχυρη Τούμπα γίνεται πρόβλημα καθώς ο ΠΑΟΚ δεν κερδίζει στην έδρα του από τον Αύγουστο. Στο ματς με την Καλλιθέα το γήπεδο ήταν άδειο. Περισσότερο κι από ενισχύσεις ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να κερδίσει το κοινό του.
Πολλοί
Το κοινό τους πρέπει να κερδίσουν και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ. Η ΑΕΚ εκτός έδρας χάνεται και στα social media φουντώνει η αγανάκτηση για τον κόουτς Ματίας Αλμέιδα. Περισσότερα από τα μισά ματς του ΠΑΟ στο πρωτάθλημα τελείωσαν με αποδοκιμασίες – έχοντας πετύχει μόλις 13 γκολ σε 13 παιχνίδια ο ΠΑΟ έχει μια πολύ καλή βαθμολογία, αλλά όποιος πάει στο γήπεδο δεν αισθάνεται ευχαριστημένος με αυτό που βλέπει. Οι παίκτες της ΑΕΚ καταλαβαίνουν τη δυσκολία του προπονητή πιο πολύ από όσο ο κόσμος της ομάδας που δυσκολεύεται να καταλάβει ότι οι πολλοί παίκτες μπορεί να είναι ένα πρόβλημα δύσκολα διαχειρίσιμο, πόσω μάλλον όταν ο νεοφερμένοι δεν μοιάζουν όλοι καλύτεροι από τους παλιούς. Ο ΠΑΟ άλλαξε ήδη προπονητή και η αλήθεια είναι πως κάπως βελτιώθηκε, ωστόσο και με τον Ρουί Βιτόρια όπως και με τον Αλόνσο όλα εξαρτώνται πάντα από τα κέφια του Τετέ και τα γκολ του Τζούρισιτς που έχει αποδειχθεί από μηχανής θεός πολλές φορές – το κακό είναι ότι ο ρόλος του από μηχανής θεού υπήρχε σε δράματα. Και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ ωστόσο έχουν να περιμένουν πολλά από παίκτες που στον πρώτο γύρο έκαναν λίγα. Ο Λαμέλα, ο Πινέδα και οι Ελίασον και Κοϊτά από τη μια και ο Ιωαννίδης, ο Πελίστρι και ο Ουναΐ από την άλλη θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά στα κρίσιμα ματς που είναι μπροστά. Από τη δική τους απόδοση κι όχι από τα τρικ των προπονητών τους θα κριθεί η τύχη των ομάδων τους.