Είναι η εποχή των top class στράικερ. Υπό την έννοια πως σε αυτούς πέφτουν τα φώτα της δημοσιότητας, οι φορ σημειώνουν τα γκολ και συνήθως «αποφασίζουν» για τους νικητές μιας αναμέτρησης και εν τέλει, στους λογαριασμούς τους (ως γενικός κανόνας, αυτό) μπαίνουν τα περισσότερα χρήματα. Η Ελλάδα, μάλιστα, τούτη τη χρονική περίοδο καμαρώνει πως διαθέτει επιθετικούς για «όλα τα γούστα».
Μα, για μια στιγμή. Μήπως αυτό δεν συνέβαινε και παλαιότερα; Δεν χρειάζεται κάποιος να μιλήσει μόνο για τον καταπληκτικό σκόρερ, κορυφαίο της εθνικής ομάδας, τον Νίκο Αναστόπουλο. Ούτε για τον θυελλώδη στις επελάσεις του, Δημήτρη Σαραβάκο. Οχι πολύ μακριά, υπήρχε ο Γιαννακόπουλος με τη μεστή θητεία στην Αγγλία, ο Χαριστέας του Ευρωπαϊκού της Πορτογαλίας, ο Γκέκας που έκανε πολλά στη Γερμανία και ο Σαμαράς με την πορεία στην Ευρώπη που τον έκανε ιδιαίτερα γνωστό.
Οπως και να έχει, ακόμη κι αν πρόκειται για μύθο, στην Ελλάδα συνήθως καυχιόμαστε για τους μπακ, τους κεντρικούς οπισθοφύλακες κατά συντριπτική πλειονότητα, που… γεννάμε ως ποδόσφαιρο. Ο Μανωλάς. Ο Παπασταθόπουλος. Ο Δέλλας. Και άλλοι. Μπόρεσαν να ακουστούν στη Γηραιά και όλοι έμαθαν πως μια… κουκίδα στον χάρτη έχει τον τρόπο να δημιουργεί ποδοσφαιριστές που «κλείνουν την πόρτα» και δύσκολα μπαίνουν επιθετικοί στα αντίπαλα καρέ.
Ισχυρό χαρτί ο Ιωαννίδης
Και τώρα; Ξανά το μάτι σε όσους βάζουν την μπάλα στα δίχτυα. Με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αν θέλει κάποιος να στραφεί στο τι συμβαίνει στην εθνική ομάδα, να έχει αφενός τη δυνατότητα των πολλών επιλογών και αφετέρου αυτή η συνθήκη να φέρνει έως και… σπαζοκεφαλιά για το τι θα πράξει ο καλός προπονητής.
Ο Φώτης Ιωαννίδης, για παράδειγμα, μετά την πρόσφατα ανανέωση του συμβολαίου του με τους Πράσινους, προβλέπεται να εισπράττει κοντά στο 1,5 εκατ. σε ετήσια βάση. Ισως και παραπάνω αν θέλει κάποιος να δει και τα μπόνους για τον διεθνή στράικερ. Ακόμη και αν δεν έχει σημειώσει τα γκολ που μπορεί την εφετινή περίοδο, ο Ιωαννίδης μοιάζει με «ισχυρό χαρτί» στη φαρέτρα του Τριφυλλιού που, γνωστό είναι, αρνήθηκε προτάσεις για την παραχώρησή του.
Ο «Αετός» Παυλίδης
Βλέπουμε και τον Βαγγέλη Παυλίδη. Από την Ολλανδία και την ΑΖ ’67 μετακόμισε το περασμένο καλοκαίρι στην Πορτογαλία και την Μπενφίκα.
Ενας… αετός στην επίθεση για τους Αετούς της Λισαβόνας και ήδη σκοράρει συχνά, το κάνει και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οσάκις δε χρειάστηκε να αντικαταστήσει τον Ιωαννίδη στη Γαλονόλευκη, έκανε φοβερές εμφανίσεις και ποιος ξεχνά τα δύο του γκολ στο Γουέμπλεϊ;
Είναι και ο Χρήστος Τζόλης. Αυτός ο τόσο κινητικός επιθετικός με τα γερά πόδια και τα ακόμη πιο δυνατά σουτ. Μπορεί να ανατρέψει δεδομένα, στο Βέλγιο διαπρέπει και ήδη, μετά μια περίοδο μάλλον στάσιμη, μοιάζει απόλυτα ενεργός σε κάθε ματς και ασφαλώς καθοριστικός.
Ο «Μεξικάνος» Γιακουμάκης
Λίγο πιο πίσω ο Γιώργος Γιακουμάκης. Στα 30 του χρόνια ο υψηλόσωμος σέντερ φορ, δεν έχει την απήχηση στο κοινό των προηγούμενων, αλλά σίγουρα κάνει τη δουλειά για την οποία πληρώνεται. Δεν έδωσε τυχαία η Κρουζ Αζούλ κοντά στα 10 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει από την Ατλάντα το περασμένο καλοκαίρι. Ναι, μακριά από την Ευρώπη, την επαφή με το γκολ, όμως, δεν την έχει ξεχάσει.
Και έρχονται και άλλοι, για να αποδειχθεί πως η δεξαμενή της εποχής που διανύουμε έχει φορ πολλούς. Θα εκτοπίσουν, άραγε, τους προηγούμενους; Διεκδικούν μερίδιο στην πίτα της δημοσιότητας.
Το ξεπέταγμα του Κωστούλα
Ο υπερταλαντούχος Μπάμπης Κωστούλας που αφού κατέκτησε την Ευρώπη με τους Νέους του Ολυμπιακού, έχει βαλθεί τούτη την αγωνιστική περίοδο να «τρελάνει κόσμο» με τα όσα κάνει στο χορτάρι με την ερυθρόλευκη. Βασικός στην ενδεκάδα κι όμως μιλάμε για παιδί 17,5 ετών. Που μαζεύει εμπειρίες στο πρωτάθλημα και το Γιουρόπα Λιγκ.
Τζίμας, σταρ εν αναμονή
Ο δε Στέφανος Τζίμας, δανεικός στη Νυρεμβέργη από τον ΠΑΟΚ, ο νεότερος σκόρερ στην Ιστορία του Δικεφάλου, 18 χρόνων είναι κι όμως βρίσκεται σε διαδικασία εκτόξευσης στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Οι μετοχές του όλο και ανεβαίνουν και ουδείς γνωρίζει επακριβώς το επόμενο κεφάλαιο της εξαιρετικής καριέρας που ανοίγεται μπροστά του.