Τέτοιες μέρες, πριν από δύο χρόνια έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Πελέ. Κατά πολλούς ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών αλλά αναμφίβολα εκπρόσωπος μιας γενιάς χαρισματικών μπαλαδόρων που είχαν ελάχιστες παραστάσεις και όλα αυτά τα μαγικά που παρουσίαζαν απλόχερα στο χορτάρι ήταν εμπνεύσεις που γεννούσε το μυαλό τους.
Μια ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα ήταν ο Πελέ, που δεν είχε – στην εποχή του – ούτε τηλεόραση, ούτε ηλεκτρονικά παιχνίδια, ούτε κινητά και κομπιούτερ να «αντιγράφει» κινήσεις και να ψάχνει νέα κόλπα.
Στο μυαλό του γεννιόντουσαν οι ποδοσφαιρικοί καμβάδες που μας πρόσφερε τόσο απλά στο χορτάρι.
Οταν σε ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1970 στο στάδιο Χαλίσκο της Γουαδαλαχάρα έκανε την προσποίηση στον κορυφαίο τερματοφύλακα της εποχής, τον Ουρουγουανό Μαζούρκεβιτς, όλοι έμειναν με ανοιχτό το στόμα. Θα ήταν το γκολ του αιώνα, όπως στην ίδια διοργάνωση είχαμε την απόκρουση του αιώνα, του Αγγλου Μπανκς στην κεφαλιά – κανονιά με σκάσιμο στο έδαφος του Πελέ.
Ομως η προσποίηση ήταν όλα τα λεφτά. Ο Τοστάο είχε βγάλει μια μπαλιά όνειρο στον Πελέ που ξεχυνόταν προς την αντίπαλη περιοχή έχοντας απέναντί του ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες του κόσμου εκείνη την εποχή, τον περίφημο Λαντισλάο Μαζούρκιεβιτς ο οποίος έκανε έξοδο.
Ο Πελέ άφησε την μπάλα να περάσει από δεξιά και αυτός προσπέρασε από αριστερά τον εμβρόντητο τερματοφύλακα της Ουρουγουάης. Εσπασε το κορμί του προλαβαίνοντας την μπάλα, πλάσαρε και αυτή σαδιστικά έγλειψε το δεξί δοκάρι και πέρασε άουτ.
Είναι η φάση ποίημα που έμεινε στην ιστορία ως η κορυφαία όλων των εποχών (σε έμπνευση) που δεν έγινε γκολ και τη μνημονεύουν εδώ και χρόνια τόσο πολλοί άνθρωποι περισσότερο και από εκατοντάδες γκολ.
Ναι εκείνη την εποχή (χωρίς Διαδίκτυο, χωρίς υπολογιστές, χωρίς μεγάλες παραστάσεις) ο μέγιστος Πελέ είχε «γεννήσει» στο μυαλό του έναν ποδοσφαιρικό πίνακα ζωγραφικής ανάλογο της Τζοκόντας. Ενα απαράμιλλο έργο τέχνης που θα ήταν περιζήτητο ως το πιο πολύτιμο σε οποιοδήποτε μουσείο του ποδοσφαίρου.
Ακριβώς αυτή ήταν η μαγεία του Πελέ, ότι σχεδίαζε μέσα στο μυαλό του σε κλάσματα του δευτερολέπτου αυτό που θα παρουσίαζε λίγο αργότερα και κάθε φορά κέρδιζε τον θαυμασμό.