Κλαψουρίζουν πάλι οι κατ’ επάγγελμα «πατριώτες» διότι με το νέο καθεστώς στη Συρία υπάρχει το ενδεχόμενο να χαραχθεί μια νέα ΑΟΖ πέριξ της Κύπρου, με συμφωνία Τουρκίας και Συρίας, κάτι σαν το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Εξάλλου εμείς είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες, όταν μονομερώς ενώσαμε την ελληνική ΑΟΖ με την κυπριακή, θεωρώντας ότι το Καστελλόριζο έχει πλήρη επήρεια επί του καθορισμού της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο ήταν η απάντηση των Τούρκων σε εκείνη την ενέργεια, κλιμακώνοντας έτσι την ένταση. Με την ίδια λογική επιχειρούν τώρα την ένωση των ΑΟΖ Τουρκίας και Συρίας, περικυκλώνοντας την Κύπρο. Στις διεθνείς σχέσεις ό,τι δίνεις παίρνεις.
Δυστυχώς οι ίδιοι οι «ανησυχούντες» σε Κύπρο και Ελλάδα είναι αυτοί που αρνήθηκαν, με περισσή πολιτική μυωπία, να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν πριν από 20 χρόνια. Στο σχέδιο αυτό προβλέπονταν και οι πρόνοιες για τα χωρικά ύδατα και τις ΑΟΖ της ενωμένης Κύπρου. Αν υπάρξει αυτή η εξέλιξη θα «δικαιωθεί» και ο εκλιπών πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος που «είχε παραλάβει κράτος και δεν ήθελε να παραδώσει κοινότητα». Μόνο που σήμερα, αν ζούσε, θα παρέδιδε εκτός από ένα διχοτομημένο κράτος και ένα «πολιορκημένο νησί». Ευτυχώς που λόγω Σημίτη θα είναι τουλάχιστον μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ο Γιάννης Λασκαράκης είναι πολιτικός μηχανικός, πρώην αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης. Το βιβλίο του με τίτλο «Κυνηγημένοι από την Ιστορία» (εκδ. ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ) θα παρουσιαστεί στις 14/1/2025 στον Ιανό