Ακούγοντας την ιστορία της αείμνηστης Ειρήνης Πετράκη, διά στόματος της θυγατέρας της κ. Μαρίας Κοτσάμπα, μού ήλθε στο νου το “αυξάνεστε και πληθύνεστε”.
Όντως, η αιωνόβια λεβεντομάνα κυρα-Ειρήνη και ο σύζυγός της Ιωάννης, το έκαναν πράξη. Όπως δηλώνει και ο τίτλος, άφησε πίσω τα πέντε της παιδιά, έντεκα εγγόνια, εικοσιδύο δισέγγονα και μια τρισέγγονη. Επίσης, τα τρία από τα αδέλφια της. Ευλογία Θεού!
Η γιαγιά Ειρήνη, της Χριστίνας και του Μιχαήλ Βεντούρη, γεννήθηκε στην Κίμωλο, το 1922. Σημαδιακή η χρονολογία, γιατί τότε ήταν που οι Τούρκοι έκαψαν την Σμύρνη. Ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή και η Ελλάδα δέχτηκε χιλιάδες πρόσφυγες, γεγονός, που και ιστορικά, επηρέασε αρνητικά την οικονομία -και όχι μόνο- της χώρας.
Γράμματα δεν ήξερε γιατί δεν πήγε ποτέ σχολείο. Έτσι, σε πολύ τρυφερή ηλικία, την πήγαν στην Αθήνα ως οικιακή βοηθό. Έπρεπε να βοηθήσει την οικογένειά της. Μόλις όμως ενηλικιώθηκε, επέστρεψε στο νησί, παντρεύτηκε τον συγχωριανό της Ιωάννη και επέστρεψαν οικογενειακώς στην Αθήνα.
Ωστόσο, ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος το 1940, η γερμανική κατοχή μέχρι το 1946 και ο εμφύλιος που ακολούθησε μέχρι το 1949, άφησαν έντονα τα σημάδια της φτώχειας στη γενέτειρα.
Έτσι η Χριστίνα γεννήθηκε στον Πειραιά, ο Ηλίας, ο Μιχάλης και η Μαρία γεννήθηκαν στην Κίμωλο και η Βασιλική στο Μαρκόπουλο Αττικής όπου η οικογένεια έζησε περίπου 6 χρόνια.
“Ο πατέρας εργαζόταν σε λατομείο, στο σπάσιμο της πέτρας και η μητέρα στα κτήματα. Για μεροκάματο, αντί χρημάτων, έπαιρνε φρούτα και λαχανικά. Βλέπετε, είχαν πέντε παιδιά να θρέψουν.
Τότε ήταν που ο πατέρας άρχισε να ετοιμάζει τα χαρτιά μας για την Αυστραλία. Όμως ο νόμος της Μετανάστευσης εκείνα τα χρόνια, επέτρεπε μόνο οικογένειες με τέσσερα παιδιά, οπότε το πέμπτο ήταν εμπόδιο. Εμείς, όμως, τα αδέλφια, τα καταφέραμε και ήλθαμε μεμονωμένα”, εξηγεί η κ. Μαρία.
Η γιαγιά Ειρήνη έζησε τα τελευταία 52 χρόνια της ζωής της στην Αυστραλία, στο Thornbury. Συγκεκριμένα, ήλθε με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά, τη Βασιλική και τον Μιχάλη, στις 22 Ιουλίου 1972. Αν και δεν εργάστηκε ποτέ, βοήθησε στο μεγάλωμα των εγγονών και δισέγγονών της, όταν οι μητέρες τους εργάζονταν.
“Η μητέρα μας, παρ’ ότι αγράμματη, ήταν πανέξυπνη και κοσμική γυναίκα. Της άρεσαν ο χορός, η διασκέδαση και τα ταξίδια. Φάνηκε και τυχερή, γιατί έζησε ωραία χρόνια κοντά στον πατέρα μας, που της άφησαν πολλές και γλυκές αναμνήσεις.
Στο πρόσωπό της ήταν μόνιμα ζωγραφισμένο ένα χαμόγελο γεμάτο καλοσύνη και η αγκαλιά της ήταν πάντα ανοικτή.
Ήταν, επίσης, θρησκευόμενη. Εκκλησιαζόταν στην εκκλησία Αγίου Γεωργίου στο Thornbury, εκεί που ο αείμνηστος πατέρας μας είχε διατελέσει για πολλά χρόνια μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής”, συμπληρώνει η κ. Μαρία.
ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΜΩΛΟ
Το όμορφο αυτό νοτιοδυτικό Κυκλαδίτκο νησί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η αιωνόβιος αείμνηστη Ειρήνη Πετράκη, απέχει περίπου 100 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Πειραιά, βρέχεται από τα Αιγαιοπελαγίτικα νερά και βρίσκεται ανάμεσα στη Σίφνο και την Μήλο.
Αν και μικρή σε μέγεθος, αστράφτει κάτω από τον ήλιο του Αιγαίου, λες και η φύση γέννησε αυτό το νησί σε μια έκρηξη οργής και ως αντάλλαγμα το προίκισε με πλούσια δώρα.
Το έδαφος είναι ηφαιστιογενές, εξ ου και τα λευκά πετρώματα από όπου κατασκευάζεται η κιμωλία, με λαμπερά βότσαλα και γκριζόλευκους βράχους. Διαθέτει αμμουδερές παραλίες με καταγάλανα νερά και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα. Φιλοξενεί δε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Πρωτεύουσα είναι το Χωριό, όπου δεσπόζει το μεσαιωνικό κάστρο, κτίσμα του 14ου-15ου αιώνα.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο βρίσκεται το εντυπωσιακό κρυστάλλινο διάφανο δάπεδο κάτω από το οποίο υπάρχει αναπαράσταση αρχαίας ταφής, όπως βρέθηκε κατά την ανασκαφή και στο Λαογραφικό, δείγματα της λαϊκής παράδοσης του τόπου.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΪΑΣ
Τα τελευταία δυο χρόνια της ζωής της, η αιωνόβια γιαγιά Ειρήνη, τα πέρασε στο απάνεμο… λιμάνι της Μεγαλόχαρης στο Epping.
Τα παιδιά της, κάνοντας πράξη την επιθυμία της, την συνόδεψαν και την κατευόδωσαν στην τελευταία της κατοικία στο Northern Memorial, όπου αναπαύεται.
Ποιο είναι άραγε το μυστικό της μακροζωϊας της;
Η θυγατέρα της κ. Μαρία εξηγεί: “Η μητέρα μας ήταν λιγοδίαιτη. Πρόσεχε πολύ και το φαγητό και το ποτό της. Διατήρησε την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Προτιμούσε το σπιτικό φαγητό και το ζυμωτό ψωμί. Παλαιότερα, ζύμωνε η ίδια. Είχε ιδιαίτερη προτίμηση στις σούπες. Το μεσημεριανό της το συνόδευε πάντα με ελίτσες και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και το βραδινό με ένα ποτήρι γάλα. Λάτρευε το γάλα…
Απαραίτητη ήταν και η απογευματινή ξεκούραση. Μέχρι τα βαθιά της γηρατειά, της άρεσε η καλή παρέα. Βλέπετε, με τόσα εγγόνια και δισέγγονα, δεν ένιωσε ποτέ τη μοναξιά”.
Ενδεχομένως, η μόνη μαύρη πινελιά στη ζωή της, ήταν όταν έχασε το 2000 τον σύζυγό της, το 2010 τον γαμπρό της Χαράλαμπο και το 2015 τον εγγονό της Θεοφάνη.
Ωστόσο, ένιωθε ευλογημένη από τον Θεό για όλα τα καλά που έζησε στα 102 χρόνια της ζωής της και περήφανη για την όμορφη και πολυμελή της οικογένεια.
The post Τρισευτυχισμένη εγκατέλειψε τα εγκώσμια η αιωνόβια συμπάροικος Ειρήνη Πετράκη σε ηλικία 102 ετών appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.