Εκείνο που μάλλον δεν κατανόησε πραγματικά ήταν οι επικοινωνιακοί κανόνες που πρέπει να ακολουθεί όποιος κατέχει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. «Δεν είχε αίσθηση της επικοινωνίας», πιστεύει πηγή από το πολιτικό σύστημα. Ακόμη κι όταν είχε περάσει τόσος καιρός ώστε να φαίνεται πιο άνετη μπροστά στον φακό «δεν είχε στ’ αλήθεια συνειδητοποιήσει ότι η κάμερα είναι πάντα πάνω της».
Για να πούμε αφιλτράριστα αυτό που εννοεί: δεν υπολόγιζε πώς θα γράψει μια κίνησή της σε κάθε διαφορετική μερίδα της κοινής γνώμης, όπως έχει μάθει να κάνει σχεδόν μηχανικά οποιοσδήποτε έχει κυνηγήσει τον σταυρό. Σύμφωνα μάλιστα με έτερο συνομιλητή της, «δεν κατάλαβε τον αντίκτυπο του By the Glass εκείνη την ώρα» (το βράδυ της 15ης Φεβρουαρίου, αφού θεσμοθετήθηκε η ισότητα στον πολιτικό γάμο).
Μια άλλη κατηγορία που της προσάπτουν μυημένοι στους άγραφους νόμους του εγχώριου πολιτικού συστήματος είναι πως δεν ξέφυγε από τον κύκλο των ΠτΔ οι οποίοι προσέφεραν με τη στάση ή τα λόγια τους βοήθεια στον πρωθυπουργό που τους διάλεξε όταν τη χρειάστηκε. Αρκετοί σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, φέρ’ ειπείν, δεν ικανοποιήθηκαν από τη δημόσια τοποθέτησή της για τις υποκλοπές. Η δήλωση για «άμεση και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης» κρίθηκε λίγη – ειδικά για μια πρώην δικαστικό η οποία ηγήθηκε του δικαστηρίου που ελέγχει τη Διοίκηση. Πούροι αριστεροί ενοχλήθηκαν κι από τη φωτογραφία της με φόντο τον φράχτη στον Εβρο. Ορίτζιναλ νεοδημοκράτες, πάλι, την έβρισκαν πολύ Ποτάμι, πολύ δικαιωματίστρια. Η εντύπωση που έχει αποκομίσει έτερη πηγή με γνώση του τρόπου σκέψης της, πάντως, είναι πως ανήκει σ’ όσους ενστερνίζονται το τσιτάτο που σε θέλει να κάνεις κάτι καλά όταν σου επιτίθενται απ’ όλες τις πλευρές.
Ο Οδυσσέας, ο αδέσποτος γάτος που ξαπλώνει συχνά στον καναπέ του προεδρικού γραφείου, έδειχνε ανοιχτά τη συμπάθεια ή την αντιπάθειά του για τους επισκέπτες της κυρίας του. Η τελευταία όχι. Ωστόσο, ούτε εκείνη ενσωματώθηκε στον μικρόκοσμο των πολιτικών που την περιέβαλε. Σε ορισμένες περιπτώσεις από επιλογή, σε μερικές αναγκαστικά.
Εύλογο. Κλήθηκε να παίξει τον ρόλο του ρυθμιστή του πολιτεύματος, αλλά πρακτικά της δόθηκε ένας που τα κοινοβουλευτικά κόμματα έχουν φροντίσει να έχει περισσότερες απαιτήσεις τελετουργίας και λιγότερες δυνατότητες πολιτικής παρέμβασης. Γι’ αυτό και μόνο, οι κατήγοροί της θα μπορούσαν τουλάχιστον να παραδεχθούν πως η Σακελλαροπούλου δεν συμπεριφέρθηκε σαν πολλούς προκατόχους της. Η πρώτη γυναίκα η οποία ανέλαβε την «υψηλή αποστολή» δεν μπήκε κάτω από τον προβολέα όπως ο τυπικός ΠτΔ της Μεταπολίτευσης, που πήγαινε στο πόστο προετοιμαζόμενος για πολιτική συνταξιοδότηση.