Με περισσότερες από 5.000 νέες δενδροφυτεύσεις στον Δήμο Αθηναίων έκλεισε το 2024 και ήδη έχει ξεκινήσει ο νέος κύκλος φυτεύσεων, που στόχο έχει να πρασινίσουν γειτονιές της πόλης που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στον χάρτη των «γκρίζων» περιοχών.
Στο… στόχαστρο της αντιδημαρχίας Πρασίνου βρίσκονται από τη μία οι περιοχές που έχουν τους απαραίτητους χώρους, οι οποίοι μπορούν να ενισχυθούν με δέντρα κι από την άλλη περιοχές όπου θα πρέπει να αναζητηθούν οι χώροι αυτοί.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Περιβάλλοντος και Πρασίνου Δήμου Αθηναίων Γιώργο Αποστολόπουλο, στις «γκρίζες» περιοχές συμπεριλαμβάνονται οι γειτονιές του δυτικού άξονα του δήμου, όπως είναι τα Σεπόλια, ο Κολωνός, τα Κάτω Πατήσια αλλά και προς τον Βοτανικό. «Αντίθετα, οι περιοχές που έχουν μεγαλύτερη αναλογία πρασίνου είναι αυτές του κεντρικού και ανατολικού άξονα. Σε περιοχές όπως είναι οι Αμπελόκηποι, το Πολύγωνο ή τα Εξάρχεια υπάρχουν χώροι που μπορούν να ενισχυθούν. Η ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου στην Αθήνα αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Καθώς το αστικό περιβάλλον βρίσκεται σε διαχρονικό αδιέξοδο είναι προτεραιότητα για εμάς η εντατικοποίηση της πράσινης αλλαγής» σημειώνει στα «ΝΕΑ». Πώς, όμως, μπορούν να βρεθούν ελεύθεροι χώροι για να γίνουν δενδροφυτεύσεις σε περιοχές όπου το τσιμέντο κυριαρχεί; Σε αυτές τις περιπτώσεις, εξηγεί ο κ Αποστολόπουλος, στο… ραντάρ του δήμου μπαίνουν χώροι ξεχασμένοι, που μπορούν να αξιοποιηθούν μέσω απαλλοτριώσεων ενώ εξετάζεται ακόμη και η διαπλάτυνση πεζοδρομίων. Ενδεικτική είναι η περίπτωση έξω από σχολείο στην οδό Λιοσίων, στην είσοδο του οποίου υπάρχει πολύ μεγάλο πεζοδρόμιο, που προς ώρας χρησιμοποιείται – παράνομα – για να σταθμεύουν αυτοκίνητα. «Αυτός, λοιπόν, ο χώρος θα μπορούσε να φιλοξενήσει δέντρα και παρτέρια».
Με το… κυνήγι του στόχου των 5.000 δενδροφυτεύσεων για το 2025 να έχει ήδη ξεκινήσει, ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου τονίζει πως το ζήτημα δεν είναι τόσο αριθμητικό όσο ποιοτικό, «θα πρέπει να ανταποκριθούμε στα νέα δεδομένα που φέρνει η κλιματική αλλαγή».
Στο μεταξύ, η επιλογή των νέων δέντρων στην πόλη είναι πολυπαραγοντική. Σε περιοχές, για παράδειγμα, όπου παλαιότερα υπήρχαν ποτάμια ή υπόγεια νερά, επιλέγονται πλατάνια ή αργυρόφυλλες λεύκες ενώ σε στενά πεζοδρόμια ή όπου ο χώρος είναι εξαιρετικά περιορισμένος επιλέγονται νεραντζιές, ελιές αλλά και ιβίσκοι.
Στα πρότυπα μεγάλων δρόμων άλλων ευρωπαϊκών πόλεων, που έχουν τον δικό τους «πράσινο» χαρακτήρα, έτσι και κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας θα διαφοροποιούνται, βάσει των δέντρων που έχουν φυτευτεί. Βάσει του σχεδιασμού, στις λεωφόρους Αλεξάνδρας και Βασιλίσσης Σοφίας θα κυριαρχεί το μοβ χρώμα από τις γιακαράντες που έχουν αντικαταστήσει τις ξερές μουριές κατά μήκος των δρόμων ενώ η Πανόρμου ή η περιοχή του Γκύζη θα καλυφθεί από πλατάνια.
Την ίδια στιγμή, εντός του 2025 αναμένεται να ξεκινήσει κι ο «δρόμος της ελιάς» που δεν είναι άλλος από την Ιερά Οδό, όπου θα φυτευτούν ελαιόδεντρα, επαναφέροντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα του δρόμου, με επίκεντρο την ελιά του Πλάτωνα.