Ο Δημήτρης Κολλάτος έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη (30.01.2025) σε ηλικία 87 ετών. Πίσω από τις επιτυχίες, μια ζωή γεμάτη δυσκολίες και τα τελευταία χρόνια δράματα. Ο κορυφαίος σκηνοθέτης είχε περιγράψει τις τραγωδίες που είχε κληθεί να διαχειριστεί τα τελευταία χρόνια. Ο θάνατος του αυτιστικού γιου του και η αυτοκτονία της συζύγου του, ήταν δύο χτυπήματα που ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει.
Εδώ και αρκετά χρόνια ο Δημήτρης Κολλάτος είχε αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο θάνατος του αυτιστικού παιδιού του, Άλκη το 2021, ήταν ο λόγος για να αποσυρθεί από κάθε επαγγελματική δραστηριότητα. Σε μια πολύ σπάνια εξομολόγηση ζωής, ο γνωστός σκηνοθέτης είχε μιλήσει τόσο για τον θάνατο του γιου του, όσο και για την αυτοκτονία της Γαλλίδας συζύγου του Αρλέτ Μπομάν.
«Ο Άλκης ήταν η ζωή μου ολόκληρη, η πνοή μου, ο αέρας μου, η συντροφιά μου. Με τον θάνατό του πικράθηκα πάρα πολύ. Δεν έκανε ζημιές, δεν πετούσε τα βιβλία και ας έχω χιλιάδες μέσα σε αυτό το σπίτι. Ο θάνατος του γιου μου ήταν ό,τι πιο τραγικό. Ήταν σκηνή από αρχαία τραγωδία».
«Τον έχω θάψει στην Αίγινα. Θέλω πριν πεθάνω να φτιάξω ένα εκκλησάκι και να τον θάψω στο κτήμα μου. Και εκεί δίπλα θέλω να με θάψουν και εμένα. Τον αγαπούσα πάρα πολύ τον Άλκη. Με καταλάβαινε και τον καταλάβαινα», είχε εξομολογηθεί ο σκηνοθέτης σε συνέντευξή του στην Espresso.
Όσον αφορά στον θάνατο της συζύγου του, Αρλέτ Μπομάν, ο Δημήτρης Κολλάτος είχε δηλώσει: «Αυτοκτόνησε γιατί δεν μπόρεσε να αντέξει τον Άλκη και ότι έχει γεννήσει ένα αυτιστικό παιδί. Ήταν Γαλλίδα. Είχε αγοράσει ένα ρετιρέ και έμενε εδώ και χρόνια στην Αθήνα. Ερχόταν, λοιπόν, και έβλεπε τον Άλκη. Κάποια στιγμή πήγε στη βεράντα, πήδηξε και σκοτώθηκε».
«Πικράθηκα πολύ με τον θάνατο αυτής της γυναίκας. Την αγαπούσα και την αγαπάω ακόμα πάρα πολύ. Για μια μάνα είναι πολύ δύσκολο να έχει αυτιστικό παιδί. Εγώ δεν είχα πρόβλημα κανένα. Με τον Άλκη ήμασταν φιλαράκια».
Στην αυτοβιογραφική ταινία «Ζωή με τον Άλκη» (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που βραβεύτηκε με ειδική Μνεία για την ερμηνεία του στο ρόλο του αυτιστικού αδελφού του. Ο Αλέξανδρος στη συνέχεια έγινε ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Τη δυσάρεστη είδηση του θανάτου του Δημήτρη Κολλάτου έκανε γνωστή, με ανάρτησή του στο Instagram, ο Σπύρος Μπιμπίλας:
«Αντίο αγαπημένε μου Δημήτρη..Απο παιδι σ αγαπούσα και μ αγαπουσες αφού ήσουν συμμαθητής του αδελφού της μητέρας μου! Πόσες συζητήσεις κάναμε μαζί! Πόσα γυρίσματα στις ταινίες σου! Πόσα καλοκαίρια στην Αίγινα στο φεστιβάλ του ελληνικου σινεμά που οργανωνες στο κτήμα σου με τις φιστικιών. Δημήτρη δεν θα ξεχασω ποτέ το νοιαξιμό σου για τον Άλκη!
Ποιος ήταν ο «ευαίσθητος αιρετικός» Δημήτρης Κολλάτος
Ο Δημήτρης Κολλάτος γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937 στην Αθήνα.
Το 1959 – 1960 ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης», ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, το «Τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ και το «Δωμάτιο» του Χάρολντ Πίντερ.
Σκηνοθέτησε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη με Ιφιγένεια τη Μαριέτα Ριάλδη. Το 1961 στο Παρίσι ανέβασε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη. Το γαλλικό περιοδικό «L’Express» χαρακτήρισε την παράσταση «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Η Αρλέτ Μπομάν έγινε σύζυγός του, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε στις ταινίες του.
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αθήνα Χι Ψι Ξι», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία «Ελιές» το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε.
Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του, «Θάνατος του Αλέξανδρου», στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πήρε τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής). Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου». Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ.
Αυτοεξόριστος την περίοδο της Δικτατορίας
Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το «Θέατρο της Τέχνης».
Το θεατρικό έργο του «Γυναίκα του Σωκράτη», ένας μονόλογος με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του, το 1973, επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς.
Γύρισε, επίσης, την ταινία «Συμπόσιο» (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία.
Το 1974 ανέβασε το θεατρικό του έργο «Καλησπέρα κύριε Τσέχοφ» με συμπρωταγωνίστριες την Αρλέτ Μπομάν και τη Φανί Αρντάν.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση – όπως τα «Σόδομα και Γόμορρα» με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο – ή τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό όπως οι «Εφοπλιστές», «Άγιος Πρεβέζης» – που έγινε και ταινία (1982), και «Οι Γιατροί».
To άρθρο Δημήτρης Κολλάτος: Τα μεγάλα δράματα του σκηνοθέτη με τον θάνατο του γιου και την αυτοκτονία της συζύγου του δημοσιεύτηκε στο NewsIT .