Την Τρίτη τη δέχθηκε στο γραφείο του ένας πρώην πρωθυπουργός προκειμένου να συμβάλλει κι εκείνος στην επικοινωνιακή προώθηση της υποψηφιότητάς της για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Είναι, αποφάνθηκε ο Τσίπρας, πολιτικός «που χαίρει ευρείας αποδοχής και σεβασμού και πέρα από τον προοδευτικό χώρο». Γι΄αυτό, «εκπέμπει το μήνυμα της ενότητας, της κοινωνικής συνοχής, αλλά και της εμπιστοσύνης στους θεσμούς». Πριν απ’ τον ιδρυτή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ είχαν σπεύσει να λανσάρουν τη Λούκα Κατσέλη σαν υπερκομματική ο νυν πρόεδρος του κόμματος που την πρότεινε, η Νέα Αριστερά πλην 54 μελών της Κεντρικής της Επιτροπής και η ίδια (ναι, η ίδια η Λούκα Κατσέλη δήλωσε ότι θεωρεί εαυτήν τέτοια).
Εντάξει, ίσως η πραγματικότητα να χαλάει λίγο το αφήγημα της διακομματικής συνεργασίας για χάρη της – αφού συριζαίοι και νεοαριστεροί συνυπήρχαν μέχρι τα τέλη του 2023 στην κόκκινη πολυκατοικία της Κουμουνδούρου. Ωστόσο, συνομιλητές του Φάμελλου δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν πως η επιλογή της έγινε με στόχο να δημιουργηθεί δυναμική διαλόγου των κομμάτων από τα κεντροαριστερά μέχρι τ’ αριστερά. Σε ελεύθερη απόδοση από τη γλώσσα της πολιτικής ορθότητας: για να πιεστεί το ΠΑΣΟΚ να τη στηρίξει επειδή ήταν μέλος του από το 1976 και έχει δώσει το όνομά της στον πράσινο νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας που ψηφίστηκε στην αρχή της μνημονιακής περιόδου.
Βέβαια, πασόκοι παλιοί ορθόδοξοι επιμένουν πως «δεν σήκωνε και τα λάβαρα του ΠΑΣΟΚ» τις δεκαετίες που ανήκε στο κόμμα (παρεμπιπτόντως, ανάλογη «εξυπνάδα» της αναγνωρίζουν τώρα αριστεροί, υποστηρίζοντας ότι «το μεγαλύτερο προσόν της είναι πως τη διέγραψε δύο φορές το ΠΑΣΟΚ» και παραβλέποντας βολικά ότι φρόντισε να αποκτήσει στενές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ αντί για μια κομματική του ταυτότητα).
Οταν ο Γιώργος Παπανδρέου έψαχνε φρέσκα πρόσωπα για να στελεχώσει την κυβέρνησή του, εκείνη ήταν ένα απ’ αυτά που έκρινε ότι θα της προσδώσουν κύρος. «Είχε μια αίγλη. Είχε διατελέσει επιστημονική διευθύντρια του ΚΕΠΕ, ήταν προοδευτική οικονομολόγος και γυναίκα του Αρσένη», θυμάται στέλεχος του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ στην προσπάθειά του να εξηγήσει γιατί με την ανάδειξή της στην κεντρική πολιτική σκηνή ο τότε αρχηγός του Κινήματος νόμιζε πως τικάρει πολλά απ’ τα κουτάκια του.
Οσοι έχουν εντρυφήσει στον τρόπο σκέψης του, προσθέτουν έναν επιπλέον λόγο: «φοβόταν τους οικονομολόγους του “κλίματος” Σημίτη επειδή ανησυχούσε μήπως κάποιος τους προσάψει πως είχαν συνεργαστεί με τον κατά Καραμανλή ιερέα της διαφθοράς». Οι μυημένοι στα παρασκήνια εκείνου του κυβερνητικού σχήματος δεν έχουν ξεχάσει την αυτοπεποίθησή της. Ούτε τη βεβαιότητά της πως προαλείφεται για τον 6ο όροφο της οδού Νίκης.
Ανάποδη
«Ως και λίγες ώρες πριν απ’ τις ανακοινώσεις πίστευε ότι θα εκπροσωπεί τη χώρα στα Eurogroup. Ωστόσο, κατέληξε στο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στον 7ο», αναφέρει μια πηγή. Παρότι δεν έγινε τσαρίνα, δεν έλειπε από την επικαιρότητα. Ας πούμε, τον Φεβρουάριο του 2010, ύστερα από ένα ταξίδι της στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, κυκλοφόρησαν τίτλοι τύπου «Ηρθαν με 10 δισ. από το Αμπου Ντάμπι». Υποτίθεται πως είχε φτάσει μέχρι εκεί προκειμένου να κλείσει συμφωνίες για αγορά ελληνικών ομολόγων και αραβικές επενδύσεις εδώ. Μέλος του οικονομικού επιτελείου στο οποίο συμμετείχε, λέει σήμερα μειδιώντας «όσο είδατε εσείς τα λεφτά άλλο τόσο τα είδαμε κι εμείς».
Αυτή είναι μια από τις ελάσσονες επικρίσεις που ακούγονται για τις επιδόσεις της στην υπουργική καρέκλα. Μια σημαντική κατηγορία που της
προσάπτεται είναι η μητρότητα της φράσης «λεφτά υπάρχουν». Γιατί «είχε εμμονή με τις ανείσπρακτες οφειλές, υπολογίζοντας ότι θα μπουν απ’ αυτές 35 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία. Επρόκειτο όμως κατά κύριο λόγο για χρήματα από επιχειρήσεις που δεν υπήρχαν πια, σαν την Πειραϊκή Πατραϊκή. Αρα, δεν μπορούσε το Δημόσιο να τα διεκδικήσει», σημειώνει συνάδελφός της στην κυβέρνηση ΓΑΠ. Αργότερα, μόνη της έριξε το ποσό στα 17 με 18 δισ.
Πάντως, ούτε η νομοθετική πρωτοβουλία η οποία της έχει χαρίσει τη φήμη που της εξασφάλισε φέτος τον τίτλο της υποψήφιας ΠτΔ βρίσκεται στο απυρόβλητο. Κάποιοι τη μέμφονται επειδή ο νόμος 3869/2010 έφερε τελικά ένα κύμα στρατηγικών κακοπληρωτών, ένα πλήθος πλούσιων με βίλες που αδιαφορούσαν για τα χρέη τους – το ρίσκο είχε επισημανθεί την περίοδο που γραφόταν το νομοσχέδιο από κυβερνητικούς με καλύτερη απ’ την ίδια εικόνα για τους χρόνους απονομής δικαιοσύνης, αλλά η προειδοποίηση αγνοήθηκε.
Κακές γλώσσες βάζουν στη συζήτηση για το πολιτικό της αποτύπωμα και την κριτική που άσκησε στον τρόπο σχεδιασμού της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ για να τονίσουν πως «έτσι έφτιαξε το όνομα της προοδευτικής καθηγήτριας. Οποιος ήθελε να φωνάξει κατά της εισόδου στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, την επικαλούνταν».
Πρόσφατα, σε βιβλιοπαρουσίαση, η Κατσέλη ξανάδειξε την αποστροφή της για το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ διατεινόμενη πως αν είχε βγει ο Αρσένης ή ο Τσοχατζόπουλος, η ιστορία του Κινήματος θα ήταν διαφορετική. Εμφανίστηκε απόλυτα σίγουρη για την εκτίμησή της. Παρ’ όλα αυτά, οι μνήμες της διακυβέρνησης που μάλλον ταίριαζε περισσότερο στην πολιτική της περσόνα (οι μνήμες της κυβερνώσας Αριστεράς που αγκάλιασε το βαθύ ΠΑΣΟΚ, δηλαδή) αρκούν για να πείσουν και τους πιο δύσπιστους ότι παρά τις υποθέσεις της, σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις η χώρα θα κινδύνευε να γίνει πάλι βαλκανική απόφυση της Ευρώπης.