Τα άμεσα βήματα έχουν δρομολογηθεί: σήμερα για τελευταία φορά στο Προεδρικό Μέγαρο συναντιούνται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και την Τετάρτη εκλέγεται στη θέση του Προέδρου της Βουλής ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Την Παρασκευή συγκρούονται ο Μητσοτάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης, τυπικά για τους αγρότες, ουσιαστικά εφ’ όλης της ύλης – άλλωστε πέρασαν 24ωρα σκληρής κόντρας ακόμα και για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Και το Σάββατο διεξάγεται η πρώτη, προδιαγεγραμμένα άκαρπη, ψηφοφορία για την εκλογή του Κώστα Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Το Μαξίμου έχει ενεργοποιήσει την επιχείρηση (παραταξιακή) «συνοχή», ξορκίζοντας οτιδήποτε απειλεί να αποσυσπειρώνει τη συντηρητική εκλογική βάση της ΝΔ και να δυναμώνει τις φωνές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αλλωστε, ο πρώτος στόχος που πιστεύει ότι πετυχαίνει με την είσοδο ενός κεντροδεξιού στο Προεδρικό είναι ότι τουλάχιστον δεν δυσαρεστούνται (κι άλλο) οι δεξιόστροφοι, που δεν αντέχουν τα κεντρώα ανοίγματα, διακρίνοντας κινδύνους αποκλειστικά στην υπερδραστηριότητα των δεξιότερων σχημάτων. Είναι το κοινό που συνειδητά δεν ψήφισε Μητσοτάκη στην ευρωκάλπη, σύμφωνα με γνώστες των μετρήσεων.
Ο κωδικός «συνοχή» ωστόσο δεν υπόσχεται μόνο να περιορίσει εσωκομματικά μέτωπα αλλά επιφυλάσσει παγίδες στον Μητσοτάκη. Μοιραία θα απαιτηθούν νέα ζυγίσματα στρατηγικής. Κατά την παραδοχή προσώπων κοντά στον Μητσοτάκη, στο ερώτημα «μετά την προεδρική εκλογή, τι;» περιλαμβάνονται τα εξής: ο ανασχηματισμός (είτε μέχρι το Πάσχα είτε το πιθανότερο το καλοκαίρι), η απόδοση του κυβερνητικού έργου, η διαχείριση του ΠΑΣΟΚ. Αυτά θα δώσουν τα επόμενα δείγματα γραφής για το πού κατευθύνεται ο Μητσοτάκης μετά τις εμφανείς κομματικές στροφές τους τελευταίους μήνες. Εν αναμονή νέας παρέμβασης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή σήμερα από το Πολεμικό Μουσείο (στο βιβλίο του Γιάννη Βαληνάκη, «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία»), προκύπτει από παρασκηνιακές συζητήσεις βουλευτών της ΝΔ ότι κάποιοι, εκ των σκληρών, περιμένουν στη γωνία για τον επόμενο ανασχηματισμό.
Προσώρας ο Μητσοτάκης, μέσα από την κυριακάτικη ανασκόπηση έργου, επέλεξε να σταθεί σε δράσεις καθημερινότητας (στέγη και μεταφορές, που θεωρούνται ανοιχτές πληγές, τιμές ενέργειας, νοσοκομεία, Δημόσιο, βρεφονηπιακοί σταθμοί, ΑμεΑ), αλλά και στην αποδόμηση προτάσεων του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας λόγο για «ανεύθυνη αντιπολίτευση» και διαμηνύοντας ότι «ο λαϊκισμός φημίζεται για το ότι μπορεί να θέτει εύλογα ερωτήματα, αλλά δεν τα πάει και τόσο καλά όταν καλείται να δώσει εφαρμόσιμες λύσεις». Αυτό σημαίνει ότι επιμένει στις συγκρίσεις με τον Ανδρουλάκη, προδιαγράφοντας μια αντιπαράθεση που θα τα καλύπτει όλα και θα γίνεται σε δόσεις – ενδεικτικά τα γαλάζια πυρά στη Χαριλάου Τρικούπη για την προοπτική συγκυβέρνησης με «δυνάμεις οπισθοδρόμησης». Το στοίχημα επαναπροσέγγισης κεντρώων που στέκουν κριτικά στον Μητσοτάκη διαπερνά τον βασικό δημοσκοπικό στόχο: να εδραιωθεί η ΝΔ σε ποσοστά (πέριξ του 33%) που θα της επέτρεπαν να ελπίζει σε μια νέα τροχιά διεκδίκησης αυτοδυναμίας. Πρωθυπουργικοί συνεργάτες παραπέμπουν στην υστέρηση του ΠΑΣΟΚ στον δείκτη «κυβερνησιμότητας».