Το μουσείο μεταφέρει “ζωντανά” στιγμές που παρελθόντος – Τα εκθέματα πλαισιώνονται από τρίγλωσση εκτενή πληροφόρηση
Την παροιμία του Καυκάσου «ότι ανθίζει έχει τις ρίζες του, αν θές ν’ ανθίσεις φύλαξε τις ρίζες σου», υιοθετεί ο ιδιοκτήτης του Ζωντανού Μουσείου και Πάρκου Αγροτικής Ζωής Δρούσειας υπό τον τίτλο “Διτζίμιν”, Φίλιππος Κουπάρης.
Ο κ. Κουπάρης εδώ και μια τριανταετία συγκεντρώνει παραδοσιακά αντικείμενα που δηλώνουν την αγάπη του για την παράδοση του τόπου του, μεταφέροντας μας στην εποχή των γιαγιάδων και των παππούδων μας. Όσοι το επισκέπτονται έχουν την ευκαιρία να δουν αντικείμενα και εκθέματα που σχετίζονται με τα παραδοσιακά επαγγέλματα, το νοικοκυριό και τον τρόπο ζωής περασμένων δεκαετιών.
Όπως ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο ιδιοκτήτης του μουσείου, αυτό συμβάλλει στη διατήρηση των παραδοσιακών επαγγελμάτων του παρελθόντος που είτε έχουν εκλείψει, είτε σήμερα απειλούνται με εγκατάλειψη.
Το Μουσείο και διαθέτει γωνιά για τις αγροτικές ασχολίες με όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν από τους αγρότες της Κύπρου.
Επίσης υπάρχει η γωνιά του κουρείου με ξυράφι αλλά και το εργαλείο που ακόνιζε το ξυράφι για καλύτερο κόψιμο.
Ανάμεσα στα εκθέματα και το λεγόμενο «μαυρογύριν». Πρόκειται για χοντρή κουρούκλα που φορούσαν οι γυναίκες τα παλιά χρόνια και ακόμη μέχρι σήμερα κάποιες ηλικιωμένες, 36 ιντσών σε τρία χρώματα.
Επίσης το μουσείο πέρα από το νυφικό κρεβάτι φιλοξενεί και το νυφικό της γιαγιάς αλλά και τη πλούσια κουρούκλα της, μια καφέ μαντήλα με πλούσιο κέντημα. Όπως ανέφερε ο ιδιοκτήτης του μουσείου το φόρεμα αυτό έχει μπλεχτεί στη «βούφα» από την πρόγιαγια. Το ύφαινε στη βούφα και ακολούθως το φόρεσε η κόρη της η Μαρικκού η οποία παντρεύτηκε το 1939. Είναι φτιαγμένο από λεπτό βαμβακερό νήμα που ονομάζεται « Ιτάρες» και από μετάξι και πιπιλλούες, ύφασμα που έφτιαχναν οι «μεταξάδες» .
Το μουσείο μεταφέρει “ζωντανά” στιγμές που παρελθόντος, με υφαντική στους αργαλειούς, κεντήματα με κουκούλια μεταξιού, πλούμισμα κολοτσιών, κατασκευή πιθκιαυλιών, και σ’ αυτό γίνονται οργανωμένες επισκέψεις από σχολεία αλλά και από ντόπιους και ξένους. Διαθέτει επίσης και δύο εργαλεία το δουλαπούιτο και το ανέμι.
Λίγο πιο κάτω εκτίθενται η παραδοσιακή κούνια για μωρά αλλά και η «νεύκα» ένας μεγάλος κορμός από πεύκο ή δρύ.
Ο εξωτερικός χώρος του μουσείου φιλοξενεί την «Πατρίστρα» μια βούρνα όπου σύμφωνα με τον κ. Κουπάρη τοποθετούσαν τα σταφύλια, τα οποία στη συνέχεια τα πατούσαν και με το ζουμί τους έφτιαχναν το κρασί.
Σημειώνεται πως όλα τα εκθέματα πλαισιώνονται από τρίγλωσση εκτενή πληροφόρηση με ιστορικές και άλλες αναφορές σε πινακίδες.