ΕΙΝΑΙ σχεδόν βέβαιο πως ο κ. Κωνσταντίνος Τασούλας θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ομολογώ πως, ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, τα πήγε καλά κατά την κρίση μου.
Θυμάμαι όμως, πριν πολλά χρόνια που θέλοντας να επικρίνει τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για την άκομψη χρήση μιας ελληνικής λέξης, μίλησε κάπως ειρωνικά «για τα ελληνικά των ομογενών», μέσα στην Βουλή.
Ελπίζω να ήταν ένα ατυχές μεμονωμένο περιστατικό.
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ είναι απογοητευμένοι οι ομογενείς φίλοι του τένις με τον πρόωρο αποκλεισμό των Ελλήνων και Ελληνοαυστραλών αθλητών από το Australia Open.
Αυτό που είναι αδικαιολόγητο είναι οι απαράδεκτοι ύβρεις κάποιων για τους Έλληνες αθλητές.
Κάποια σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με έκαναν να ντραπώ και να κοκκινήσω.
ΕΠΙΣΗΣ εκτός τόπου και χρόνου τα σχόλια κάποιων για την σχέση της Μαρίας Σάκκαρη με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Με την ευκαιρία να πούμε ότι εδώ και χρόνια κάποιοι ομογενείς πάνε στο τένις για να… προβάλουν τα εθνικά θέματα της Ελλάδας. Και μερικές φορές ξεφεύγουν…
Το φαινόμενο αυτό κλήθηκε να σχολιάσει την Τρίτη η Σάκκαρη, μετά την ήττα της, λέγοντας:
«Νομίζω ότι όταν λίγο ξεφεύγει το θέμα και δεν επικεντρώνεται στον αθλητή ή την αθλήτρια και επικεντρώνονται σε πολιτική, αστυνομία, Σκόπια κ.α. δεν βοηθά.
Δεν υπάρχει καν λόγος. Σίγουρα υπάρχουν θέματα στην καθημερινότητα και στη ζωή και…
Αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος τώρα να έρχεται κάποιος να δει τη Μαρία Σάκκαρη και να φωνάζει συνθήματα, δηλαδή πραγματικά το εκτιμώ το ότι έρχονται έτσι οργανωμένα και προσπαθούν να εμψυχώσουν, αλλά νομίζω ότι πρέπει να σταματάει το πράγμα εκεί που πρέπει. Και το ξέρουμε όλοι. Νομίζω κάποια πράγματα είναι λίγο περιττά για μια τέτοια ατμόσφαιρα που ήταν τόσο ωραία».
ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ τα παράπονα των ομογενών για την ταλαιπωρία που υφίστανται κάθε φορά που πάνε στο Ελληνικό Προξενείο της Μελβούρνης για υπόθεσή τους, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την παρουσίαση του Στρατηγικού Σχεδίου για τον Απόδημο Ελληνισμό, απευθυνόμενος στον υπουργό και τον υφυπουργό Εξωτερικών, είχε πει μεταξύ άλλων:
«Πάγιο καθήκον, υποχρέωση της πατρίδας μας, είναι να μπορούμε να εξυπηρετούμε κάθε Ελληνίδα, κάθε Έλληνα πέρα από τα εμπόδια των συνόρων. Βάλατε ως στρατηγικό στόχο -έκτο, αν πρόσεξα καλά- την εξυπηρέτηση των Ελλήνων μέσα από τις προξενικές αρχές. Εγώ ενδεχομένως να το έβαζα ως πρώτο στόχο και το λέω αυτό διότι, δυστυχώς, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και αυτό δεν οφείλεται στην προθυμία και στην αυταπάρνηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η επαφή με τις προξενικές αρχές στο μυαλό των Ελλήνων του εξωτερικού ήταν -και σε έναν βαθμό μπορεί να είναι ακόμα- ταυτισμένη με μία λέξη και αυτή η λέξη είναι «ταλαιπωρία».
Οι Πρεσβείες, τα Προξενεία είναι το πρόσωπο της χώρας στο εξωτερικό και πρέπει να λειτουργούν άψογα».
Έκτοτε η κατάσταση έχει χειροτερέψει…
ΚΑΙ ΚΑΤΙ άλλο: Κάθε φορά που ομογενείς πάνε να βοηθήσουν την Ελλάδα βρίσκουν τον …μπελά τους. Πότε θα «χαθούν» τα λεφτά, πότε το ένα, πότε το άλλο… Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ της Κυριακής Κάππα για το ασθενοφόρο που δώρισε ο Πανκωακός Σύλλογος Ν. Αυστραλίας στην Κω και το οποίο δημοσιεύθηκε στο «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης.
Γράφει, στην εισαγωγή της η Κ. Κάππα:
«Ένα καλό αποφάσισε να κάνει ο Πανκωακός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας «Ιπποκράτης», δωρίζοντας ένα σύγχρονο ασθενοφόρο στο ΕΚΑΒ της Κω, και βρήκε τον… μπελά του. Πιο συγκεκριμένα, μέλη του Συλλόγου βρέθηκαν «μπλεγμένα» στο «κουβάρι» της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα, όταν επιχείρησαν να δωρίσουν ένα ασθενοφόρο τύπου Mercedes Benz -εξοπλισμένο με σύγχρονα ιατρικά και παραϊατρικά μηχανήματα- με σκοπό να συνδράμουν στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών στο νησί, μειώνοντας τον χρόνο ανταπόκρισης και βελτιώνοντας τις συνθήκες μεταφοράς των ασθενών».
Γι’ αυτή την γραφειοκρατία μπορεί να κάνει κάτι η Ελλάδα;
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν συμφωνεί ο Κ. Καραμάρκος αλλά εγώ κρίνω καλή την επιλογή της Ρένας Μόρφη για το Φεστιβάλ Αντίποδες.
Όπως είναι γνωστό η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Νέας Νότιας Ουαλίας ανακοίνωσαν ότι η τραγουδίστρια Ρένα Μόρφη (γνωστή και ως Σούλη Ανατολή) θα εμφανιστεί στο Φεστιβάλ του Σίδνεϊ και στο Φεστιβάλ «Αντίποδες» της Μελβούρνης.
Τ.Τ.
ΤΩΡΑ που επανήλθε ο Τραμπ, ο τρόπος που έχει αρχίσει να αντιμετωπίζεται η… πολυσχιδής πολιτική του από την πλευρά του διεθνούς πολιτικού φάσματος, είναι ενδεικτικός της ανικανότητάς του. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες Σολτς, Στάρμερ, Μακρόν και διάφοροι άλλοι, δεν παραλείπουν να μας δηλώσουν την «αγανάκτησή» τους.
ΑΠΟ κοντά και διάφοροι υποδεέστεροι, στυλ… υπολοχαγών, όπως ο Μητσοτάκης ή ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας και μια μικρή κουστωδία, κοπανάνε το ίδιο νταβαντούρι…
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, όμως, οι ίδιοι ακολουθούν ή πρόκειται να ακολουθήσουν, μια πολιτική κατευνασμού, του στυλ «να δούμε τι θα δούμε… και ανάλογα πράττουμε».
ΤΑ ίδια όμως έκαναν και οι ομόλογοί τους δεκαετίες πίσω, την εποχή του Μεσοπολέμου (ήτοι του διαστήματος μεταξύ των δυο Παγκοσμίων Πολέμων), που δεν κούνησαν ούτε καν το μικρό τους δαχτυλάκι όταν ο Χίτλερ και η παρανοϊκή του παρέα καταβρόχθιζαν τη μια μετά την άλλη κυρίαρχες, εθνικά και πολιτικά, ευρωπαϊκές χώρες.
ΟΙ Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να αποδεχτούν ότι η απαίτηση του Τραμπ για αύξηση των πολεμικών δαπανών είναι δικαιολογημένη. Οι Δανοί, από την άλλη, βρίσκουν ότι είναι εύλογη η επιθυμία των «αρπακτικών» των ΗΠΑ να πατήσουν πόδι στη Γροιλανδία, ωστόσο και οι μεν και οι δε πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι, για την ώρα τουλάχιστον, δύσκολο να γίνουν αποδεκτά.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Ένωση πιστεύει ότι προτάσσοντας τη λογική (;) και το Διεθνές Δίκαιο (;) θα μπορέσει να κατευνάσει τις ορέξεις του Έλον Μασκ και των αετονύχηδών του.
Η ΣΤΑΣΗ αυτή της Ε.Ε. έχει ευρύτατη αποδοχή, ακόμα και την σοβαρη (;) ελληνική Αριστερά… Λέει για παράδειγμα ο κ. Σωκράτης Φάμελλος: «Η απειλή χρήσης βίας από τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump, με αναφορές περί προσάρτησης της Γροιλανδίας, της Διώρυγας του Παναμά και του Καναδά, παραβιάζει τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ»…
ΤΟΥ κόπηκαν τα πόδια του Τραμπ… Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά νόμιζε μετά από εκείνη την αλήστου μνήμης συνάντηση με τον κ. Τσίπρα, όπου ο τελευταίος τον διαβεβαίωνε ότι μοιράζεται μαζί του (με τον Τραμπ)- τις ίδιες αξίες (!), ότι δεν κινδυνεύει από την Ελλάδα. Ε, ρε γλέντια…
ΓΙΑ να πούμε τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα: οι τραμπιστές είναι φασίστες. Όσοι ψάχνουν «επαρκέστερους» ορισμούς, που αναγνωρίζουν τις «αποχρώσεις» με «επιστημονικό» τρόπο, εθελοτυφλούν. Φασίστριες είναι και η Μελόνι, η Βάιντελ και η Λεπέν.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ όλων αυτών με τους ναζιστές του 1930 είναι ότι οι δεύτεροι είχαν ως βάση κόμματα χιλιάδων ή/και εκατομμυρίων μελών. Οι σημερινοί έχουν ως κατεξοχήν δύναμη πυρός απεριόριστα χρήματα και τα ισχυρότερα επικοινωνιακά και χρηματοοικονομικά εργαλεία.
ΤΗΝ σήμερον ημέραν τα… Τάγματα Εφόδου είναι ψηφιακά, πολύ ισχυρότερα από τα μεσοπολεμικά, ενώ οι πυρηνικές βόμβες περιμένουν την ώρα τους, όπως και η κλιματική κατάρρευση, την οποία ευνοούν παντί τρόπω οι σύγχρονοι φασίστες.
Ο ΜΑΣΚ είναι πιο επικίνδυνος από τον Χίτλερ. Όποιος έχει αμφιβολία ότι δεν μπορεί να ανατινάξει όλο τον Κόσμο και να εξολοθρεύσει δισεκατομμύρια απλώς αυταπάται…
ΟΛΟΣ αυτός ο συρφετός λοιπόν επιχειρεί ήδη να φτιάξει τον Κόσμο όπως του αρέσει. Οι μόνοι που μέχρι στιγμής μπορούν να τους αντισταθούν είναι οι Κινέζοι κρατικοκαπιταλιστές. Μπορούσε κάποιος να φανταστεί χειρότερη συνθήκη για τους λαούς;
ΟΙ «ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΟΙ», οι ακροκεντρώοι, οι σοσιαλφιλελεύθεροι είναι άμεσα υπεύθυνοι γι’ αυτόν τον ζόφο, που ήδη εξελίσσεται σε φόβο και τρόμο. Η… εξημερωμένη «Αριστερά», αυτή που γνωρίζει πολύ καλά από «συσχετισμούς δυνάμεων», έκανε αυτό που κάνει πάντα στην Ιστορία: παίρνοντας υπόψη τους «συσχετισμούς» διαμορφώνει -πάντα, όμως- χειρότερους συσχετισμούς.
Η ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ της -βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, Λούλα στην Βραζιλία και όπου αλλού κυβέρνησε- στην παρανοϊκή λιτότητα τη μετέτρεψε σε πολιτικό απολίθωμα και άφησε τις κατώτερες τάξεις έρμαιο και λάφυρο για την Ακροδεξιά.
ΟΙ ΚΑΘΕ είδους φασίστες έχουν έτσι ένα ισχυρότατο πλεονέκτημα: λένε ό,τι θέλουν, δεν το έχουν σε τίποτα να σε φλομώσουν στο ψέμα και την παράνοια και είναι αδίστακτοι σε εφιαλτικό βαθμό.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ Βάιντελ, σε συνομιλία της με τον Μασκ, για παράδειγμα, είπε, μεταξύ άλλων, ότι ο Χίτλερ ήταν κομμουνιστής (!) Αλλά γιατί όχι; Όταν οι «μετριοπαθείς» δεξιοί και κεντρώοι, στο πλαίσιο της θεωρίας των δύο άκρων, ενέτασσαν αριστερούς και ακροδεξιούς στον λαϊκισμό και στον «αντισυστημισμό», γιατί να μη στέκει η τοποθέτησή της;
ΟΠΩΣ «δικαιώνεται» και η άλλη άποψή της, ότι οι αριστεροί είναι αντισημίτες… Αυτό δεν λένε όλα αυτά τα ακροκεντρώα και συγγενή «γεράκια» για τους ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων;
Η ΒΑΪΝΤΕΛ είναι χιτλερική μέχρι εκεί που δεν παίρνει και όλα αυτά που μας αραδιάζει τα λέει γιατί θεωρεί ότι την ευνοούν. Άλλωστε, ο δολοφονικός κυνισμός πάντα υπήρξε κυρίαρχο χαρακτηριστικό των ναζιστών. Όταν θα έρθει η ώρα, ο Χίτλερ θα πάρει τη θέση που του αξίζει στο Πάνθεον των Ηρώων.
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ξέρουμε ότι εδώ και καιρό ο «ευρωπαϊσμός», για τις άρχουσες τάξεις της Ε.Ε., δεν είναι παρά ένα ισχυρότατο όπλο επιβολής στους ευρωπαϊκούς λαούς αγριανθρωπικών ταξικών πολιτικών, που καταστρέφουν τη ζωή των δύο τρίτων. Όσοι δεν ανήκουν στις άρχουσες τάξεις ούτε είναι συνειδητοί υπηρέτες τους, αλλά παραμένουν διακαείς «ευρωπαϊστές», δεν είναι παρά χρήσιμοι ηλίθιοι.
Δ.Τ.
The post Οι αγώνες τένις δεν προσφέρονται για την προβολή των εθνικών μας θεμάτων appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.