Παραπλανημένος πρωθυπουργός
Εχει δικαίωμα να δηλώνει ένας πρωθυπουργός ότι «παραπλανήθηκε»; Εχει, αν όντως πραγματικά τον έχουν παραπλανήσει οι υφιστάμενοί του, οι αρμόδιοι, οι υπηρεσίες. Αλλά πόσες φορές ένας πρωθυπουργός, ο ίδιος πρωθυπουργός, μπορεί να δηλώνει παραπλανημένος, και να ζητάει από τους πολίτες να του δώσουν άφεση; Γιατί και για τις υποκλοπές, παραπλανημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος Κυριάκος, και μέχρι σήμερα το ίδιο ισχυρίζεται. Παραπλανημένος και άσχετος με το σκάνδαλο. Αλλά το σκάνδαλο υπάρχει, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες μηχανισμών στη Δικαιοσύνη να πείσουν για το αντίθετο. Υπάρχει, και δεν πρόκειται να κλείσει όσες αρχειοθετήσεις μηνύσεων και βουλεύματα να εκδοθούν…
Επανέρχομαι στα των Τεμπών. Με έπεισε με τη χθεσινή του εμφάνιση; Οχι! Ηταν εμφανώς εκνευρισμένος, απόρροια του πόσο εγκλωβισμένος αισθάνεται, και είναι προφανές ότι βρίσκεται στην κρίσιμη εκείνη φάση της καριέρας ενός πολιτικού, που αναζητεί μια διέξοδο στο πρόβλημα, και δεν τη βλέπει πουθενά!
Αν πρέπει κάτι να κρατήσω από τη συνέντευξη στον Alpha είναι ότι «δεν παραιτείται», και όχι επειδή εδώ δεν είμαστε Σερβία. Αλλά γιατί δεν βλέπει τον λόγο να το κάνει. Θα εξαντλήσει την 4ετία, είπε, αλλά, όπως λένε και στα μαθηματικά «όπερ έδει δείξαι»…
Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να αγωνιστεί πολύ για να καταφέρει να μείνει αλώβητος σ’ αυτή την ιστορία. Η χθεσινή πρώτη απόπειρα ήταν ανεπιτυχής.
Νέο επικοινωνιακό λάθος
Πριν από τη συνέντευξη, διάβαζα στον ηλεκτρονικό Τύπο διάφορα «ξελιγωμένα» ρεπορτάζ, που ανέφεραν σχεδόν σε πανηγυρικούς τόνους ότι «ο Μητσοτάκης βγαίνει μπροστά», με την έννοια ότι παίρνει την υπόθεση πάνω του, σε σχέση με τα Τέμπη. Φευ, δεν την πήρε. Σαν άλλος… Μέσι, τη μοίρασε στους υπόλοιπους – υπουργούς, υφυπουργούς, πυροσβέστες και όποιον άλλο βρει πρόχειρο μπροστά του, ακόμη. Η «επιχείρηση» δεν εκτιμήθηκε όσο θα ήθελε από τα social media. Το δε μηχανάκι του Μεγάρου Μαξίμου, που δουλεύει ακατάπαυστα για να ανακαλύπτει κάθε τόσο το κατιτίς, να στηρίξει τον ανήσυχο για την κατάσταση αρχηγό, απέτυχε αυτή τη φορά. Πάλι σε λάθος έπεσαν τα παλικάρια. Γιατί διαβάζοντας ο άλλος αυτό το «ο Μητσοτάκης βγαίνει μπροστά», και βλέποντας το βράδυ, όπως εγώ, τη συνέντευξη, αυτομάτως διερωτήθηκε, και γιατί δεν έβγαινε νωρίτερα μπροστά; Γιατί άφησε την κατάσταση να εξελιχθεί τόσο αρνητικά για εκείνον και την κυβέρνησή του; Γιατί επί δύο χρόνια «αγνόησε» επιδεικτικά ότι υπάρχει το δυστύχημα στα Τέμπη, όταν όλα έδειχναν ότι δεν πρόκειται να κλείσει (ούτε αυτό!), αν δεν δικαιωθούν οι άνθρωποι που έχασαν παιδιά, συζύγους, συγγενείς στο δυστύχημα;
Ο μεγάλος αντίπαλος του Μητσοτάκη
Επίσης, αυτός ο «άλλος» αφού ολοκλήρωσε τις προαναφερόμενες απορίες του, άρχισε να καταλήγει σε συμπεράσματα, που προφανώς δεν θα αρέσουν ούτε στον πρόεδρο Κυριάκο, ούτε στην κυβέρνησή του. Σκέφτηκε ας πούμε, το πολύ απλό, ότι αφού ο πρόεδρος Κυριάκος «αγνόησε» το δυστύχημα και την ανάγκη να ριχτεί άπλετο φως στο τι προκάλεσε τον μαζικό θάνατο τόσων ανθρώπων επί μία διετία, είχε λόγους να το κάνει, παρά τις χθεσινοβραδινές διαβεβαιώσεις.
Κι είναι ακριβώς εκεί το σημείο καμπής, που αυτός ο «άλλος» πέφτει με το κεφάλι στη βαθιά δεξαμενή των θεωριών συνωμοσίας, οι οποίες έχουν από καιρό βγει στη γύρα και πολλαπλασιάζουν το ακροατήριό τους με γεωμετρική πρόοδο. Καθότι δεν θέλει και πολύ να συμβεί αυτό – ένας στους τρεις Ελληνες ως γνωστόν, πιστεύει ότι τα αεροπλάνα μας ψεκάζουν. Ή ότι βρίσκεται εν εξελίξει μια παγκόσμια συνωμοσία κατά του θεσπέσιου, του περιούσιου, λαού μας από το ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, τους σιωνιστές, τη Μοσάντ, τη CIA, την FSB, την ΜΙΤ και δεν ξέρω ποιον άλλο.
Εν κατακλείδι, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του προέδρου Κυριάκου αυτή τη στιγμή, είναι η ίδια η έως τώρα στάση του απέναντι στα πράγματα! Και ο μόνος τρόπος να τον αντιμετωπίσει, είναι να αποδείξει ότι η επιτηδευμένη αγνόηση της υπόθεσης δεν είχε να κάνει με τη συγκάλυψη υπέρ κάποιων συμφερόντων. Αλλά επειδή πίστευε, και εξακολουθεί προφανώς να πιστεύει ίσως, ότι όλα όσα είχε να κάνει η κυβέρνηση και ο ίδιος, εξαντλήθηκαν από τη στιγμή που επιλήφθηκε η Δικαιοσύνη. Σε αυτήν αναφερόταν συνεχώς, χθες.
Οι υποκλοπές, η Novartis και τα Τέμπη
Μοντέλο υποκλοπές, δηλαδή. Ή ευθύνες για τη σκευωρία Novartis. Αγαπητοί μου, συγγνώμη, αλλά έχουμε Δικαιοσύνη στη χώρα. Της έχει ανατεθεί από την πρώτη στιγμή η διερεύνηση της υπόθεσης, και ό,τι μας πει, αυτό είναι. Εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε κάτι. Δεν επιτρέπεται.
Ελα όμως, που αυτό το «μοντέλο» χρεοκόπησε και διαλύεται «αδεία προέδρου Πρωτοδικών», εξαιτίας ακριβώς των υποκλοπών με τα απαλλακτικά βουλεύματα που βγάζουν μάτι. Ή του φιάσκου με τη δίκη των Παπαγγελόπουλου – Τουλουπάκη και Σία για τη σκευωρία περί το σκάνδαλο της Novartis.
Κυρίως όμως, πως ούτε στις υποκλοπές, ούτε στη σκευωρία για τη Novartis, είχαμε νεκρούς. Εδώ, έχουμε 57, δυστυχώς. Παιδιά στην πλειοψηφία τους. Σκληρό, πολύ σκληρό. Η Δικαιοσύνη λοιπόν είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Θα κάνει όπως θα κάνει τη δουλειά της, και θα κριθεί και αυτή (όπως κρίθηκε με απαξιωτικά σχόλια, για το πώς λειτούργησε και για τις υποκλοπές και για τη σκευωρία με τη Novartis). Αλλά υπάρχουν τόσα άλλα που δεν έχουν γίνει σχετικά με το δυστύχημα, τα οποία, Κυριάκο μου, έπρεπε να γίνουν, και δεν έγιναν…
Από την πρώτη στιγμή δε.
Ο αποδιοπομπαίος τράγος
Κι όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, έπειτα από μια σύντομη αναζήτηση, εντοπίζεται τράγος, αποδιοπομπαίος, προκειμένου να χρεωθεί τις αμαρτίες του κόσμου (εβραϊκός μύθος είναι η βάση της έκφρασης – οι Εβραίοι φόρτωσαν κάποτε σε έναν τράγο τις αμαρτίες τους, και μετά τον άφησαν τον φουκαρά στην έρημο να κόβει βόλτες. Κι αφού το έπραξαν, έζησαν με τη βεβαιότητα ότι είχαν απαλλαγεί πλέον οριστικά από αυτές…).
Εν προκειμένω, και σύμφωνα με το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, ο «τράγος» για την (καταστροφική) διαχείριση του «τσουνάμι» των Τεμπών έχει ονοματεπώνυμο: Χρήστος Σταϊκούρας, υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και κάτι ψιλά. Εχει εξαφανιστεί λέει, από τα μέσα ενημέρωσης.
Γιατί, ρωτώ εγώ με τη σειρά μου τώρα, βγαίνει κανείς στα κανάλια και μάλιστα για ένα τόσο καυτό ζήτημα, χωρίς εντολή του Μαξίμου; Κι άντε, ας πούμε, παίρνει την πρωτοβουλία, τηλεφωνεί σε ένα κανάλι, και ζητάει να τον φιλοξενήσουν για να εκθέσει τις απόψεις του για τα Τέμπη. Κι αν τα κάνει χειρότερα τα πράγματα με όσα πει, εξοργίζοντας ακόμη περισσότερο την κοινωνία, ποιος θα έχει την ευθύνη;
Επίσης, εξ όσων γνωρίζω, ουδείς εκ του Μεγάρου Μαξίμου ζήτησε από τον Σταϊκούρα να εκθέσει τις απόψεις του για τα Τέμπη ή έστω για την κατάσταση στους σιδηροδρόμους. Γιατί λοιπόν εγκαλείται ότι «έχει εξαφανιστεί»; Η απάντηση επί του ερωτήματος, βρίσκεται στην αρχή: στα περί τράγου!
Σήμανε σιωπητήριο
Ενημερώνω πάντως, για όσους ανησυχούν για την τύχη του Σταϊκούρα, ο οποίος κανονικά μετά το χθεσινό μπαράζ των δημοσιευμάτων θα πρέπει να αρχίσει να (τα) μαζεύει (από) το γραφείο του, ότι με απόφαση του προέδρου Κυριάκου έχει ανασταλεί η παρουσία ή η συμμετοχή των υπουργών σε πάνελ, συνεντεύξεις, εκδηλώσεις, πίτες και τα ρέστα. Λογική απόφαση, έχω να πω. Και τον καταλαβαίνω απολύτως τον πρόεδρο Κυριάκο. Αφού «βγαίνει αυτός μπροστά», μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να χαλάσει το έργο από την παρουσία υπουργών κάπου, πάρα να προκύψει κάτι θετικό. Οπότε, βάρεσε σιωπητήριο, για μερικές ημέρες, για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.