ΔΙΑΒΑΖΩ σε ελλαδική εφημερίδα: «Η δημιουργία 600 οργανικών θέσεων για ιερείς της Ομογένειας, αποτελεί πάγιο αίτημά τους, το οποίο προβλέπεται να ικανοποιηθεί άμεσα. Μέχρι σήμερα, μεγάλο μέρος των κληρικών του εξωτερικού βρίσκεται “στον αέρα”, καθώς δεν έχουν κανονικό μισθό, ασφάλιση ή σύνταξη αλλά υποστηρίζονται από την Εκκλησία της Ελλάδος και τα Πατριαρχεία ή τις τοπικές ελληνορθόδοξες κοινότητες καθαρά με όρους επιβίωσης.
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ από την προεδρία της κυβέρνησης σε συνεργασία με τα υπουργεία Παιδείας και Εσωτερικών, έχει ήδη ολοκληρωθεί, με την ψήφιση της ειδικής νομοθετικής ρύθμισης να αναμένεται εντός του πρώτου τετραμήνου του 2025».
ΑΠΟΡΙΑ: Στη ρύθμιση αυτή περιλαμβάνονται και ελληνορθόδοξοι ιερείς της Αυστραλίας;
ΟΠΩΣ με πληροφορούν από την Ελλάδα, «με 119 αρχαιότητες συγκροτείται η έκθεση «Τελετουργίες –Δώρα για τους θεούς», που θα παρουσιαστεί από 25 Μαρτίου και ως 25 Νοεμβρίου στο Ελληνικό Μουσείο στην Μελβούρνη.
ΣΤΟΧΟΣ της έκθεσης είναι να παρουσιάσει στο κοινό μέσα από αντιπροσωπευτικά εκθέματα τη διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου για επαφή και αλληλεπίδραση με το θείο, εικονογραφώντας παράλληλα θρησκευτικές πεποιθήσεις και τελετουργικές πρακτικές».
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ…
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στα θρανία και στην… ελληνομάθεια σε λίγες μέρες. Διαβάζω στον «Νέο Κόσμο» αναφορές για τα παροικιακά μας σχολεία. Γενικώς, υπάρχει ένας προβληματισμός ότι οι αριθμοί μειώνονται και η γλώσσα μας φθίνει… Πάντως, υπάρχουν και σχολεία που κάνουν καλά την δουλειά τους και διατηρούν τους μαθητές τους. Κάποια, μάλιστα, τους αυξάνουν…
ΔΙΑΒΑΣΑ πρόσφατα στον «Νέο Κόσμο» ότι για τις δράσεις που προωθούνται για έμπρακτη στήριξη της ελληνικής γλώσσας παγκοσμίως στο πλαίσιο του Στρατηγικού Σχεδίου του υπουργείου Εξωτερικών για τον Απόδημο Ελληνισμό, μίλησε ο υφυπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κώτσηρας.
Ο Κ. ΚΩΤΣΗΡΑΣ αναφέρθηκε στην οριζόντια ενίσχυση, «για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια», 43 εδρών και προγραμμάτων ελληνικών σπουδών σε 17 χώρες ανά τον Κόσμο, καθώς και στην προώθηση της διασύνδεσης των ελληνικών πανεπιστημίων με τα ακαδημαϊκά ιδρύματα του εξωτερικού και της δικτύωσης των Ελλήνων επιστημόνων της Διασποράς, σε συνεργασία με φορείς όπως το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Study in Greece».
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ της πλατφόρμας εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας staellinika.com και σειρά πολιτιστικών δράσεων συμβάλλουν περαιτέρω στην προώθηση της ελληνικής γλώσσας, του πολιτισμού και της ιστορίας και τυγχάνουν θερμής υποδοχής από τους Έλληνες του εξωτερικού. «Έχουμε δείξει αποδεδειγμένα όλα αυτά τα χρόνια ότι η σχέση μας με τους Έλληνες του εξωτερικού είναι βασική μας προτεραιότητα. Προχωράμε με πράξεις και όχι θεωρητικά», τόνισε ο κ. Κώτσηρας.
ΑΠΟΡΙΑ: Η Αυστραλία συμπεριλαμβάνεται στις δράσεις αυτές; Ή είναι ξεχασμένη;
Τ.Τ.
ΚΑΘΟΝΤΑΙ εδώ και μέρες σχεδόν οι πάντες και ασχολούνται με το αν η χειρονομία του Έλον Μασκ ήταν φασιστικός χαιρετισμός ή όχι. Και δώστου οι… αναλύσεις και τα κάθε είδους φληναφήματα… Και δώστου η αποφυγή ακόμα και των ουσιωδών για το τι συνιστά φασιστικό ή ναζιστικό χαιρετισμό και τα λοιπά.
ΕΙΝΑΙ ρωμαϊκός χαιρετισμός, είπαν κάποιοι, όπως κάποιοι που στην Ελλάδα έλεγαν ότι τα ναζιστικά σύμβολα της Χρυσής Αυγής ήταν πραγματικά αρχαιοελληνικά και ως τέτοια τα χρησιμοποιούσε.
ΕΧΩ την εντύπωση ότι αρκετοί προσπαθούν να υποβαθμίσουν το όλο γεγονός στην ουσία του, δηλαδή, ανεξάρτητα από το αν ο χαιρετισμός ήταν ναζιστικός ή όχι, οι ίδιοι, οι κάθε είδους και απόχρωσης Μασκ έφτασαν εδώ που έφτασαν λόγω της ρεβανσιστικής τους πολιτικής και δράσης.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ρεβανσισμός; Είναι η λέξη Revanche (ή ρεβάνς, επί το ελληνικότερο, που έχει και… ποδοσφαιρική χροιά) που σημαίνει ανταπόδοση. Δηλαδή, η ανταπόδοση από τους νικητές των όσων υπέστησαν όταν είχαν ηττηθεί.
ΣΤΗΝ προκειμένη περίπτωση, κατά τη γνώμη μου, η ανταπόδοση της συντριπτικής -από κάθε άποψη- ήττας του φασισμού και ναζισμού με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΜΕ ΤΗΝ κίνησή του αυτή, ο Μασκ ήθελε να δείξει ότι έχει την ισχύ να προβαίνει ακόμη και σε ναζιστικό χαιρετισμό και να μην έχει αυτό καμία επίπτωση, γιατί είναι τόσο ισχυρός, τόσο “ελεύθερος” και από θέση ισχύος πλέον διακατέχεται από το σύνδρομο της αντπόδοσης.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, όμως, αυτό που πετυχαίνει με την κίνησή του, τον ναζιστικό χαιρετισμό, είναι να κανονικοποιήσει την παράνοια, τη φρίκη του παρελθόντος. Το αρνείται βεβαίως, όπως το αρνείται κάθε σωστός φασίστας.
ΟΠΩΣ αρνούνται ακόμη και σήμερα φασίστες ότι συνέβη το Ολοκαύτωμα. Όπως αρνούνται τις ευθύνες για τόσα εγκλήματα που συντελέστηκαν. Όπως αρνούνται ότι είναι φασίστες. Όπως αρνούνται ότι ακόμη και ο Χίτλερ ήταν φασίστας.
ΟΤΑΝ ο πιο πλούσιος άνθρωπος του Κόσμου και ένα από τα πρώτα στελέχη της κυβέρνησης της πιο ισχυρής χώρας του πλανήτη, των ΗΠΑ, χαιρετά ναζιστικά, τότε ο ναζιστικός χαιρετισμός δεν είναι πλέον κάτι απαγορευμένο. Θα βρει ξανά και ξανά μιμητές. Κανονικοποιείται. Με τη σφραγίδα της Αμερικής που θέλει να γίνει Μεγάλη ξανά.
ΟΠΩΣ και ο Χίτλερ οραματιζόταν μια “Μεγάλη Γερμανία”, με τις συνέπειες που έζησαν οι προπαππούδες και οι παππούδες μας. Τώρα, που φεύγουν και οι τελευταίοι επιζώντες της φρίκης από τη ζωή, η φρίκη φαίνεται ότι βρίσκει έδαφος για να επιστρέψει. Και αυτή τη φορά η Αμερική δεν είναι απέναντι, της κρατά το χέρι…
ΕΤΣΙ και τώρα που ήρθαν στην επιφάνεια βλέψεις της νέας κυβέρνησης Τραμπ περί σχεδίων προσάρτησης του Παναμά, του Καναδά και της Γροιλανδίας.
Ο ΜΑΣΚ, ένας από τους ηγέτες της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, στηρίζει κάθε ακροδεξιό κίνημα στην Ευρώπη. Ακόμη και στη Γερμανία, στη χώρα που γεννήθηκε ο ναζισμός, ο Μασκ στηρίζει το ακροδεξιό, αναθεωρητικό, AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία).
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είναι ένα αρνητικό φαινόμενο, καθώς αναπαράγει το κλίμα πόλωσης και διχασμού που προκάλεσαν αυτοί που τώρα φοβούνται μήπως υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Μέσα σε κλίμα πόλωσης δεν μπορεί να ληφθούν μέτρα που απαιτούν πλατιές πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις, δεν μπορεί να εφαρμοσθούν μεταρρυθμίσεις που δημιουργούν τις αναγκαίες τομές στην οικονομία.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ο ρεβανσισμός δημιουργεί στον απλό ψηφοφόρο του κόμματος που ηττήθηκε, την αίσθηση ότι βρίσκεται και αυτός υπό διωγμό. Προκαλεί αβεβαιότητες και παράγει αστάθεια. Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν υπάρχει πολιτική δίωξη. Δεν διώκεται το φρόνημα συγκεκαλυμμένα ή απροκάλυπτα.
ΣΤΗΝ ελληνική βιβλιογραφία υπάρχει το εμβληματικό μυθιστόρημα «Δεν γίνονται αυτά εδώ» του νομπελίστα Σίνκλερ Λιούις (Sinclair Lewis) που στις ΗΠΑ εκδόθηκε το 1935 ως “It can’t happen here” (μετάφραση Νίκος Α. Μάντης, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, Νοέμβριος 2016).
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ, λοιπόν, κάπου εκεί: «Μέχρις τις 6, ο Πρόεδρος είxε κηρύξει τη χώρα σε στρατιωτικό νόμο λόγω της ”παρούσας κρίσης”, και πάνω από 100 μέλη του Κογκρέσου συνελήφθησαν από τους ΜΜ, κατόπιν εντολής του Προέδρου. Όσοι ήταν αρκετά θερμοκέφαλοι, ώστε να προβάλουν αντίσταση, κατηγορήθηκαν με κυνισμό για ”υποκίνηση σε εξέγερση” εκείνοι που αποχώρησαν ησύχως δεν κατηγορήθηκαν για τίποτα».
ΔΗΛΑΔΗ, στο εν λόγω μυθιστόρημα δεν επιβάλλεται δικτατορία στις ΗΠΑ από κάποια στρατιωτική χούντα, αλλά από τον ίδιο τον εκλεγμένο Πρόεδρο, Μπερζέλιους Γουίντριπ. Ο Γουίντριπ είναι ένας αδίστακτος δημαγωγός που εκλέγεται υποσχόμενος στο φοβισμένο και φτωχοποιημένο λαό ότι «θα τον σώσει» από τους εχθρούς του έθνους.
ΤΕΛΙΚΑ, στραγγαλίζει τις ελευθερίες των πολιτών, επιβάλλοντας καθεστώς κρατικής τρομοκρατίας. Η δημοκρατία δεν ανατρέπεται «απ’ έξω», αλλά «από τα μέσα», προς γενική κατάπληξη, αφού οι δημοκρατικοί πολίτες ήταν βέβαιοι «δεν γίνονται αυτά εδώ».
ΒΕΒΑΙΑ, ούτε τώρα πιστεύουμε ότι «μπορούν να γίνουν αυτά εδώ». Ο φασισμός μάς μοιάζει κάτι μακρινό στο χρόνο και το χώρο. Κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στο Μεσοπόλεμο ή σε κάποια χώρα του Παγκόσμιου Νότου, αλλά όχι σε μια αναπτυγμένη χώρα του Δυτικού Κόσμου.
ΕΙΜΑΣΤΕ βέβαιοι ότι «δεν γίνονται αυτά εδώ», παρ’ ότι οι πολιτικοί απόγονοι του ναζισμού και του φασισμού σημειώνουν τη μια επιτυχία μετά την άλλη στις χώρες της Ευρώπης: Στην Ιταλία είναι ήδη στην κυβέρνηση, στη Γαλλία βρίσκονται στο κατώφλι της Προεδρίας, στη Γερμανία ετοιμάζονται να γίνουν το δεύτερο κόμμα στις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου. Μας λένε ότι οι ανά την Ευρώπη ακροδεξιοί έχουν αλλάξει, είναι πια «η Χρυσή Αυγή με τις γραβάτες». Και όμως η δημαγωγία τους είναι όμοια με των πολιτικών προγόνων τους.
ΕΔΩ ο Τραμπ έδωσε χάρη στους πρωταίτιους και οργανωτές της εισβολής στο Καπιτώλιο. Εδώ προκαλεί τόσες ουρές -και όχι μόνο- στα σύνορα με το Μεξικό… Δεν είναι αυτά πρόγευση;
Δ.Τ.
The post «Τελετουργίες –Δώρα για τους θεούς» appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.