Η τελευταία ανάλυση των επίμαχων φάσεων της αγωνιστικής της Σουπερλίγκας μας από τον αρχιδιαιτητή Λανουά είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί ανάμεσα στα πολλά που είπε μίλησε και για τη φάση της αποβολής του δεξιού μπακ των Ερυθρόλευκων Κοστίνια που σημάδεψε το ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟ (1-1). Ο Γάλλος είπε για την αποβολή του Κοστίνια τα εξής: «Εδώ έχουμε μια αμφιλεγόμενη φάση. Πρώτα ο αμυντικός υποπίπτει σε φάουλ, μετά από προβολή στον αντίπαλο με το γόνατο (σημείο επαφής). Δεν έχουμε καμία βεβαιότητα αν ο τερματοφύλακας ή ο επιθετικός θα φτάσει πρώτος στην μπάλα. Γι’ αυτό και δεν περιμέναμε παρέμβαση του VAR και στηρίζουμε την απόφαση που πήρε ο διαιτητής στο γήπεδο. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο του VAR, αυτό δεν είναι ξεκάθαρο και προφανές λάθος, ώστε αυτό να παρέμβει».
Αξιολόγηση
Με βάση τα όσα είπε ο αρχιδιαιτητής ο Ολυμπιακός έχει κάθε λόγο να θεωρεί ότι αδικήθηκε: η αποβολή του πορτογάλου αμυντικού ήταν η πιο καθοριστική φάση του παιχνιδιού και κατά τον Λανουά η συνολική διαχείρισή της είχε ως αποτέλεσμα σε μια λανθασμένη αξιολόγηση. Εχει ενδιαφέρον ότι αυτό που είπε ο γάλλος αρχιδιαιτητής δεν το είπε κανείς από τους πρώην διαιτητές που κάνουν κριτική στις αποφάσεις των διαιτητών κάθε Κυριακή στα τηλεοπτικά κανάλια, κι όχι μόνο. Ο Λανουά είπε πως ήταν λάθος η παρέμβαση του VAR. Κανείς από αυτούς που κρίνουν τους διαιτητές δεν το επισήμανε. Πιθανότατα γιατί οι σημερινοί τηλεκριτικοί διαιτησίας, όταν ήταν οι ίδιοι διαιτητές, δεν είχαν στη διάθεσή τους βοήθειες από το VAR. Ο Λανουά στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλά για λανθασμένη παρέμβαση του VAR – δεν κάνει κρίση για το αν υπήρχε ή όχι φάουλ του Κοστίνια στον Τζούρισιτς ή το αν ο Σέρβος ήταν ή δεν ήταν σε θέση για να σκοράρει. Ο αρχιδιαιτητής τονίζει με απλά λόγια ότι τον διαιτητή Βίντσιτς τον οδήγησε σε λάθος αυτός που θα έπρεπε να τον προστατεύσει! Η συζήτηση μεταξύ των σλοβένων διαιτητών υπό αυτό το πρίσμα θα έχει ενδιαφέρον, αλλά ακόμα πιο μεγάλο ενδιαφέρον έχει ποια μπορεί να είναι η συνέχεια της ιστορίας. Θέλω να πω πως κάθε διαιτητική κρίση του Λανουά θα έπρεπε να έχει ένα τελικό συμπέρασμα – αλλιώς το πράγμα δεν έχει και τόση σημασία: οι κρίσεις του αρχιδιαιτητή μπορεί να χρησιμοποιούνται για να γίνει επικοινωνιακός θόρυβος. Αλλά δεν πρέπει να είναι αυτό το ζητούμενο.
Ερχομός
Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο ερχομός των ξένων διαιτητών είναι χρήσιμος στο ελληνικό ποδόσφαιρο – πλην όμως όλα θα μπορούσαν να γίνονται καλύτερα. Η τοποθέτηση του Βίντσιτς στο ντέρμπι είναι χαρακτηριστική περίπτωση επιπόλαιας επιλογής. Ο Σλοβένος όσες φορές έχει έρθει στην Ελλάδα δείχνει, με τον τρόπο που διευθύνει τα ματς, σαν να θέλει να τελειώνουν όλα ισόπαλα! – κι όλα έτσι τελειώνουν! Στο Καραϊσκάκη την περασμένη Κυριακή τελείωσε το παιχνίδι χωρίς να αφήσει τον Ολυμπιακό να χτυπήσει ένα φάουλ που έχει κερδίσει, δείχνοντας ότι ο χρόνος των καθυστερήσεων ολοκληρώθηκε, μολονότι είχε εντός αυτών αποβάλει έναν ποδοσφαιριστή, τον Ινγκασον, κι έπρεπε χρόνο να κρατήσει πιο πολύ. Ο αρχιδιαιτητής δεν έδειξε αυτή τη φάση – έδειξε τη φάση της αποβολής κρίνοντας πως είναι πιο σημαντική. Ομως το θέμα δεν είναι αυτό: είναι αν οι κρίσεις του Γάλλου έχουν κάποιο «διά ταύτα». Μέχρι τώρα δεν έχουν. Και είναι κρίμα.
Κρίσεις
Δεν υπάρχει χώρα της Ευρώπης, που εγώ γνωρίζω, στην οποία ο αρχιδιαιτητής του πρωταθλήματος να προχωράει σε δημόσιες κρίσεις για τις αποφάσεις των διαιτητών. Δεν είναι κακό που αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα: κακό είναι πως οι κρίσεις αυτές είναι ελάχιστα χρήσιμες.
Ο Λανουά θα έπρεπε να ολοκληρώνει κάθε του βίντεο ανακοινώνοντας και τι το λάθος συνεπάγεται. Αν π.χ. στην περίπτωση του Βίντσιτς έλεγε πως ύστερα από ένα τέτοιο λάθος ο Σλοβένος δεν θα ξανάρθει να διευθύνει ματς του ελληνικού πρωταθλήματος η ανάλυση των φάσεων θα είχε νόημα: τώρα νομίζω πως γίνεται απλά για να γίνει. Για να χαίρονται οι ομάδες στις οποίες δίνει δίκαιο – οι ίδιες ομάδες που μια εβδομάδα μετά θα τον κατηγορούν γιατί σε μια άλλη φάση δεν θα δείχνει με τις κρίσεις του ότι συμφωνεί με τα παράπονά τους.
Επιλογή
Εξακολουθώ να συμφωνώ και με την παρουσία ξένων αρχιδιαιτητών στην ΚΕΔ και με την παρουσία ξένων διαιτητών στο πρωτάθλημα. Μόνο που όσο ο καιρός περνάει γίνεται κατανοητό ότι η επιλογή των ξένων διαιτητών γίνεται κομμάτι στα κουτουρού, δηλαδή χωρίς ένα πλαίσιο κανόνων που είναι απαραίτητο. Ενας ωραίος κανόνας θα ήταν κάθε ξένος διαιτητής που έρχεται να κρίνεται από τον Λανουά δημοσίως και με βάση αυτή τη δημόσια κρίση να αποκτά το δικαίωμα να ξανάρθει ή να το χάνει. Θα ήταν καλό να μας ενημερώνει δηλαδή ο αρχιδιαιτητής, πως επειδή η απόδοση του διαιτητή ήταν πολύ καλή θα τον ξαναχρησιμοποιήσει – ποιος αυτό δεν θα το ήθελε; Από την άλλη θα ήταν εξίσου καλό κάθε ξένος διαιτητής που κατά τον Λανουά έσφαλε να μην ξανάρχεται στα μέρη μας: ο Γάλλος θα το ανακοίνωνε αφού θα επισήμανε τα όποια λάθη του και αυτό το γεγονός θα ήταν και μια ωραία τιμωρία. Μάλιστα θα ήταν ακόμα λειτουργικότερο το πράγμα αν ο διαιτητής γνώριζε το ελληνικό σύστημα από πριν. Διότι αν γνώριζε πως για την καλή του διαιτησία θα επιβραβευτεί (και μάλιστα δημοσίως…) θα ήταν και προσεκτικότερος.
Θέλουν
Αντίθετα από διάφορα που κατά καιρούς ακούγονται, οι ξένοι διαιτητές στη συντριπτική τους πλειονότητα θέλουν να έρχονται να διευθύνουν ματς του ελληνικού πρωταθλήματος. Πρώτον κάπως έτσι εξασφαλίζουν ένα επιπλέον έσοδο: έρχονται στην Ελλάδα κάποιες Κυριακές που δεν θα διεύθυναν παιχνίδια στο εγχώριο πρωτάθλημά τους. Επειτα τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, για τους πιο πολλούς ξένους διαιτητές, είναι πανεύκολα. Ο ρυθμός των αγώνων είναι πολύ χαμηλός, οι δύσκολες φάσεις είναι λίγες, η αδυναμία κατανόησης της ελληνικής γλώσσας κάνει τους πιο πολλούς ξένους διαιτητές να καταδιασκεδάζουν με το πέρασμά τους από εδώ – τους φαίνονται όλα αστεία. Ερχονται, περνάνε δυο υπέροχες βραδιές σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο, διευθύνουν ένα ματς που σε γενικές γραμμές είναι εύκολο και παίρνουν ένα σοβαρό ποσό για τις υπηρεσίες τους. Ας φροντίσει ο Λανουά να τους κάνει σαφές ότι για να έχουν αυτή την τύχη να περνάνε ωραία Σαββατοκύριακα στην Αθήνα πρέπει απλά να είναι προσεκτικοί.