Μόνον ερωτήματα σήμερα, προσφιλές θέμα των ΜΜΕ.
Είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη να γίνει Ευρώπη αναρωτιούνται οι φιλοευρωπαίοι με αφορμή την πολεμική Τραμπ – Βανς – Μασκ στη Γηραιά Ηπειρο; Είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη από πόλος ανταγωνισμού με θύματα τους λαούς της να ξαναστρίψει στα κεκτημένα τους;
Είναι μια ευκαιρία, η ολιγωρία, οι καταστροφικοί χειρισμοί της κυβέρνησης για τα Τέμπη, μαζί με τον αδιανόητο μισανθρωπικό λόγο από δημοσιολόγους κατά των συγγενών των θυμάτων, να ξαναχτιστεί μια ισχυρή δημοκρατική αντιπολίτευση;
Μπορεί βέβαια το κίνημα των Τεμπών να μετατραπεί γενικά και αόριστα σε δοχείο θυμού που απλώς θα γονιμοποιεί αντιπολιτικές πλευρές σήμερα;
Είναι μια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα – έστω εντός ορίων – να ξαναδιαγράψει τροχιά κυβερνητισμού; Κι αν όχι γιατί; Είναι θέμα αρχηγού, δεν μπορεί μόνο του ή πρέπει να βρει νέα συνταγή;
Μαζί με την κυβέρνηση, πιέζονται και λοιπές δυνάμεις που τρομάζουν στο ενδεχόμενο μιας συνολικής συντριβής του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού; Μήπως η επιβίωση της κυβέρνησης είναι επιβίωση και για τους ίδιους;
Η δεξιά της Δεξιάς γιατί γίνεται πιστευτή σε μέρος του κοινού και ενώ για τους άλλους λέμε πως δεν γίνονται πιστευτοί; Γίνεται πιστευτή ως μέρος του συστήματος ή ως μέρος ενός νέου αντισυστήματος; Μα αν το κυρίαρχο αφήγημα είναι η σταθερότητα κάτι δεν πάει καλά στο να αρέσει μια δύναμη που δεν την ευαγγελίζεται.
Αν παραμένει παρά τη φθορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και πιο δημοφιλής και πρωθυπουργήσιμος από τους άλλους-ες και με απόσταση από το κόμμα του, δεν περιπλέκεται έτσι μια ενδεχόμενη διεργασία διαδοχής του;