Η νέα παγκόσμια συγκυρία, που προέκυψε από τη θεαματική εκλογή του Τραμπ, οδήγησε σε απαξίωση τα ιδεολογήματα της πολιτικής ορθότητας, πολυπολιτισμικότητας και woke culture. Αυτά τα ιδεολογήματα προεβλήθησαν την τελευταία δεκαετία με εξαιρετικά επιθετικό τρόπο στη διεθνή δημόσια σφαίρα και στους θεσμούς, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, με μεθόδους που θύμιζαν ολοκληρωτικά καθεστώτα, υπό την απειλή μάλιστα κοινωνικού αποκλεισμού, επαγγελματικών κυρώσεων και λογοκρισίας. Απέτυχαν όμως να καταστούν πλειοψηφικά στις δυτικές κοινωνίες και προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις και αισθήματα αποξένωσης του μέσου πολίτη από την ιθύνουσα τάξη. Αυτά όλα εκφράστηκαν πολιτικά στην εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ και στην κατάρρευση των παραδοσιακών συστημικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Ο Τραμπ με καταιγιστικό τρόπο ανέτρεψε την κυρίαρχη ιδεολογία του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος και των ιδεολογικά ομολόγων του ευρωπαϊκών κομμάτων και επανέφερε τα αυτονόητα για τον μέσο δυτικό πολίτη. Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι με αυτές, στα δημοκρατικά καθεστώτα οι αξίες του μέσου πολίτη πρέπει να εκφράζονται σε πολιτικό επίπεδο, αλλιώς παρατηρείται σταδιακή αποσύνδεση μεταξύ της κοινωνίας και του πολιτικού εποικοδομήματος, το οποίο παύει πλέον να είναι εποικοδόμημα και αιωρείται στο κενό. Γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο για τη δημοκρατία.
Στην Ελλάδα αυτή ακριβώς η ανισορροπία χαρακτήρισε την πολιτική ζωή κατά την τελευταία περίοδο. Και μάλιστα σε οξύτερο βαθμό, αφού εδώ υπάρχει το σοβαρό υπαρξιακό πρόβλημα που από αιώνες γεννά η οριακή γεωγραφική θέση της χώρας ως μεταίχμιου μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής. Η ενίσχυση της παραδοσιακής οικογένειας, της γεννητικότητας, της εθνικής ταυτότητας, του πατριωτισμού, της κοινωνικής συνοχής και της προστασίας των συνόρων από μαζικές εισελάσεις αφροασιατικών πληθυσμών αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν όρους επιβίωσης του ελληνικού έθνους. Το ζητούμενο μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας είναι να εξευρεθεί η αναλογία μεταξύ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της εθνικής ασφάλειας, και αυτή η αναλογία είναι εφικτή όταν υπάρχει μια ευφυής, συγκροτημένη ομάδα διακυβέρνησης χωρίς ιδεοληψίες.
Η ιδεοληψία είτε της μιας είτε της άλλης κατεύθυνσης, είτε του ακροδεξιού εθνικισμού είτε της εθνομηδενιστικής αντινατιβιστικής πολυπολιτισμικότητας, αποκλείει τη διαμόρφωση ενός βιώσιμου συστήματος κοινωνικής οργάνωσης. Αντιθέτως ο ρεαλισμός μπορεί να βρει την απαιτούμενη λύση εντός των πλαισίων της δημοκρατίας. Αλλωστε, αυτό το έθνος, μαχόμενο διαρκώς, από αρχαιοτάτων χρόνων, με υπέρτερες δυνάμεις για την επιβίωσή του, κατόρθωσε να αναδείξει τον ανθρωπισμό, τη δημοκρατία, την ελευθερία, την επιστήμη και τον ορθό λόγο ως βασικά συστατικά της ύπαρξής του, σε ευθεία συνάρτηση με την αγάπη για την πατρίδα.
Η εποχή Τραμπ θα στερήσει από τους εκφραστές διαφόρων ιδεοληψιών την αναγκαία ιδεολογική και πολιτική στήριξη και θα ανοίξει τον δρόμο για να ανακτήσουν ο πολιτικός λόγος και η πολιτική πράξη την επαφή τους με τις κυρίαρχες αξίες της κοινωνικής πλειοψηφίας και τις αδήριτες αναγκαιότητες της γεωπολιτικής πραγματικότητας.
Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι διδάκτωρ Οικονομικών
και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Γενεύης