Νοσταλγούν τον παλιό, καλό καιρό

Μετά την τρίτη ψηφοφορία της Βουλής για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η Λούκα Κατσέλη είχε συμβουλεύσει δημοσίως τον Τάσο Γιαννίτση να αποσυρθεί. «Αν εγώ ήμουν στην τρίτη θέση, θα είχα αποσυρθεί» είχε πει σε συνέντευξή της. Παραλήπτης της φιλικής συμβουλής, δεν υπάρχει αμφιβολία, ήταν ο κ. Γιαννίτσης προσωπικά. Σε εκείνον απευθυνόταν, διότι μόλις προηγουμένως στην ίδια συνέντευξη είχε αρνηθεί να κάνει υποδείξεις στο ΠΑΣΟΚ. «Δεν είμαι εγώ που θα πω σε ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, που έχει ηγεσία και στελέχη πολύπειρα, τι θα κάνουν» ήταν τα λόγια της. Συνεπώς, η παρότρυνση πήγαινε στον κ. Γιαννίτση.

Ατυχώς για την κυρία Κατσέλη, μάλλον δεν πληροφορήθηκε ότι την περασμένη Δευτέρα η επανέκδοση της ΝΑΡ (αυτή τη φορά με σήμα την μπανανόφλουδα) απέσυρε τη στήριξη στη δική της υποψηφιότητα και ανακοίνωσε την απόφαση να απόσχει από την τέταρτη ψηφοφορία, τη χθεσινή και τελευταία. Αν το είχε πληροφορηθεί εγκαίρως και όχι την τελευταία στιγμή, θα ήξερε ότι εκείνη θα ήταν η τρίτη και, φαντάζομαι, θα είχε ακολουθήσει τη συμβουλή που έδωσε στον κ. Γιαννίτση και θα είχε παραιτηθεί. Στο κάτω κάτω, για την ενότητα των λεγόμενων (κατ’ ευφημισμό) προοδευτικών δυνάμεων δεν γινόταν όλη η φασαρία; Αλλωστε, δεν έθεσε από προσωπική φιλοδοξία υποψηφιότητα η κυρία Κατσέλη, αλλά για να ενώσει. Δεν το πήρε χαμπάρι όμως και έτσι στη χθεσινή ψηφοφορία η «ενωτική» υποψηφιότητά της, όπως τη χαρακτήριζαν η ίδια και το κόμμα της, έλαβε μόνο τις 29 ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο κ. Γιαννίτσης με 34 ψήφους ήταν δεύτερος και, βάσει της αριθμητικής τουλάχιστον, πιο ενωτικός.

Εχει σημασία η ήττα της κυρίας Κατσέλη στον μικρό τελικό του προεδρικού cup, γιατί ο καβγάς στην αντιπολίτευση, κυρίως μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ήταν για τα πρωτεία στην αξιωματική αντιπολίτευση, θυμίζω. Μάλιστα, μετά την τρίτη ψηφοφορία, δεν ήταν μόνο η κυρία Κατσέλη που είχε πάρει φόρα, θεωρώντας βέβαιη τη δεύτερη θέση, ήταν και ο Σωκράτης Φάμελλος που είχε σπεύσει να προδικάσει την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση. Φρούδες αποδείχθηκαν οι ελπίδες. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αναπληρωματική αξιωματική αντιπολίτευση (να ένας εύηχος τίτλος για να μην κακοκαρδίζονται…) ή, αν το προτιμούν περισσότερο, η αξιωματική αντιπολίτευσης της καρδιάς μας.

Τώρα που τελείωσε η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και έχουμε την εικόνα ολόκληρη, μπορούμε να προχωρήσουμε σε ορισμένες διαπιστώσεις. Κατ’ αρχάς, είναι φανερό ότι η κριτική της αντιπολίτευσης περί μονοκομματικής και όχι ενωτικής υποψηφιότητας στο πρόσωπο του Κώστα Τασούλα ακυρώνεται από τη στιγμή που η ίδια η αντιπολίτευση δεν μπορεί να ενώσει τις διάσπαρτες δυνάμεις της σε μία υποψηφιότητα. Γιατί, δηλαδή, δεν είναι ενωτικός ο κ. Τασούλας με 160 ψήφους και είναι η κυρία Κατσέλη, όπως και χθες ακόμα επέμενε να υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με μόλις 29 ψήφους; Δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους και παρ’ όλα αυτά έχουν το θράσος να εγκαλούν τους αντιπάλους ότι δεν είναι ενωτικοί. Στην κυβερνώσα ΝΔ του Μητσοτάκη τουλάχιστον συνυπάρχουν οι δεξιοί με τους κεντρώους, με όλες τις ενδιάμεσες παραλλαγές τους. Στην αντιπολίτευση, αντιθέτως, όλοι λένε τα ίδια, αλλά ο καθένας θέλει το μαγαζάκι του και, φυσικά, να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Ας αφήσουν λοιπόν τα κηρύγματα περί ενότητας κι ας κοιτάξουν τα χάλια τους.

Επειτα, όλη αυτή η εκ των υστέρων γκρίνια της αντιπολίτευσης, τόσο για τη διαδικασία όσο και για τον εκλεγέντα, προδίδει την προτίμησή της στην προηγούμενη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή, εκείνη που απαιτούσε αυξημένη πλειοψηφία και αναπόφευκτα οδηγούσε σε διάλυση της Βουλής και εκλογές. Αυτό κάνουν με την γκρίνια, δείχνουν πόσο νοσταλγούν τον παλιό, καλό καιρό, τότε που η εκλογή Προέδρου έριχνε κυβερνήσεις και οδηγούσε σε «γιορτή της δημοκρατίας», όπως έλεγε ο brόεδρος της καρδιάς μας, δηλαδή σε εκλογές. Κατά τα λοιπά, αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί…

ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ

Διέγραψαν από το ΠΑΣΟΚ, διαβάζω, κάποιον δικό τους συνδικαλιστή της ΟΤΟΕ (τραπεζικοί), επειδή στις αρχαιρεσίες ψήφισε τον συνδικαλιστή της ΝΔ. Και λοιπόν, πού είναι το κακό; Εδώ και τόσα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ταυτίζονται απολύτως στις θέσεις τους. Τόσο που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος από τους δύο είναι ο χειρότερος…