Οι απανταχού Έλληνες απαίτησαν δικαιοσύνη

Τη μεγαλύτερη συγκέντρωση στην ιστορία του πραγματοποίησε την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου ο ελληνικός λαός, διαμαρτυρόμενος με πανελλαδική απεργία και συλλαλητήρια, για την ατιμωρησία και τη συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών. Πρωτοφανείς σε όγκο ήταν οι συγκεντρώσεις που έγιναν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη αλλά και σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Συλαλλητήρια έγιναν επίσης σε πολλές πόλεις του εξωτερικού και φυσικά στη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ.

Στην Αθήνα από νωρίς την Παρασκευή η Πλατεία Συντάγματος και σταδιακά όλες οι περιοχές του στενού κέντρου της Αθήνας κυριολεκτικά πλημμύρισαν από διαδηλωτές κάθε ηλικίας, οι οποίοι με πολλά πανό, πλακάτ και συνθήματα όπως «Δεν έχω οξυγόνο» και «Δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα», διατράνωσαν την οργή τους για το γεγονός ότι οι υπαίτιοι δεν έχουν τιμωρηθεί, με αποτέλεσμα να μένει αδικαίωτη και βάναυσα προσβεβλημένη, η μνήμη των θυμάτων της σύγκρουσης.

Η επίσημη εκτίμηση της Ελληνικής Αστυνομίας έκανε λόγο για 180.000 με 200.000 λαού στο κέντρο της Αθήνας, από το άφθονο όμως φωτογραφικό υλικό προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο κόσμος που κατέβηκε ήταν κατά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερος.

Υπολογίζεται ότι η συμμετοχή στο συλλαλητήριο ξεπέρασε κατά πολύ αριθμητικά, ακόμα και τις πολυπληθέστερες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα των Μνημονίων και θεωρείται εφάμιλλη των πρώτων επετειακών πορειών της μεταπολίτευσης για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Τεράστιος αριθμός πολιτών πλησίαζε στο κέντρο με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε, καθώς ήταν κλειστοί οι σταθμοί μετρό Σύνταγμα και Πανεπιστήμιο, ενώ σταδιακά και στην πορεία της συνέχισης της κινητοποίησης, έκλεισαν και πολλοί άλλοι σταθμοί. Αυτό δεν εμπόδισε χιλιάδες Αθηναίους να πάρουν το δρόμο πεζή πλημμυρίζοντας την Πατησίων, την Βασιλίσσης Σοφίας ήδη από το ύψος των Ιλισίων, την Συγγρού από το μετρό Ακρόπολη και μετά, και φυσικά τις κεντρικές οδούς Αμαλίας, Βασιλίσσης Σοφίας, Πανεπιστημίου, Ακαδημίας και Σταδίου. Για πολλές ώρες σχεδόν όλες οι κεντρικές συνοικίες των Εξαρχείων, του Κολωνακίου, της Βικτώριας, της Πλατείας Κλαυθμώνος, της Ομόνοιας και βέβαια του Συντάγματος παρέμειναν ασφυκτικά γεμάτες από κόσμο.

Ηχηρή παρουσία είχε πάνω απ’ όλα η κοινωνία, εκατοντάδες χιλιάδες ανώνυμοι πολίτες που διαδήλωσαν μόνοι τους ή με τους φίλους και τις οικογένειές τους. Παράλληλα, συμπορεύτηκαν μαζί τους συνδικαλιστικές οργανώσεις, σύλλογοι, πάρα πολύ μεγάλος αριθμός μαθητών σχολείων, σύλλογοι και συλλογικότητες φοιτητών, δυνάμεις του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος, καθώς επίσης μπλοκ κομμάτων, οργανώσεων, συμμαχιών και συλλογικοτήτων αλλά και μέλη του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου.

Στον δρόμο βρέθηκαν για τα Τέμπη πολίτες κυριολεκτικά όλων των ηλικιών. Από τους σημερινούς παππούδες που αναπόλησαν τις διαδηλώσεις της δεκαετίας του 1960 και αργότερα της μεταπολίτευσης, τους γονείς που διαδήλωσαν δίπλα στους εφήβους γιους τους, μέχρι τους 35άρηδες που συνόδευσαν τα παιδιά τους ή τα μετέφεραν με καρότσια και μάρσιπους, και τους σημερινούς μαθητές και φοιτητές που βγήκαν στον δρόμο γιατί διαπίστωσαν με τρόμο ότι μέσα στο φονικό τρένο θα μπορούσαν να βρίσκονται ακόμα και οι ίδιοι και οι ίδιες.

Θρήνος, οργή και διεκδίκηση

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με το ανατριχιαστικό προσκλητήριο νεκρών επιβατών και συνεχίστηκε με τις συγκινητικές ομιλίες των οικογενειών των θυμάτων. Η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών και μητέρα της άτυχης Μάρθης Ψαροπούλου ανέφερε:

«Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο, ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους. Δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει. Από την πρώτη στιγμή σε αυτό τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες – βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν.

Με ό,τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται πως περνώντας ο καιρός, ο πόνος φούντωσε και έγινε οργή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας».

Τεράστια ήταν η αστυνομική καταστολή η οποία εξαπολύθηκε εναντίον της συγκέντρωσης εξαιτίας και της δράσης των “άγνωστων κουκουλοφόρων” .

Συνολικά 34 άνθρωποι (22 άντρες και 12 γυναίκες) προσήλθαν στα εφημερεύοντα νοσοκομεία της Αθήνας με ελαφρείς τραυματισμούς και αναπνευστικά προβλήματα, μετά τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο Σύνταγμα, κατά τη συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από την τραγωδία στα Τέμπη. Στο κεφάλι τραυματίστηκε και ο φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ-ΜΠΕ Ορέστης Παναγιώτου από χειροβομβίδα κρότου λάμψης κατά την διάρκεια των επεισοδίων στο Σύνταγμα. Η αστυνομία έκανε λόγο στην ανακοίνωσή της για τραυματισμό 29 στελεχών της.

Τελείως αντίθετη με εκείνη την οποία κατέγραψαν οι παρόντες εκπρόσωποι των Μέσων Ενημέρωσης, ήταν η εικόνα την οποία παρουσίασε η ΕΛΑΣ με την επίσημη ανακοίνωσή της. Σύμφωνα με τα λεγόμενα λοιπόν της Αστυνομίας:

ξαφνικά στη 13.00 στο Σύνταγμα και ενώπιον των χιλιάδων διαδηλωτών, 700 άνθρωποι επιτέθηκαν οργανωμένα εναντίον των αστυνομικών με βόμβες μολότοφ, πέτρες, μάρμαρα, καπνογόνα και άλλα αντικείμενα, η ρίψη χημικών και δακρυγόνων έγινε εν αμύνη, τόσο εκεί όσο και σε σειρά άλλων σημείων αργότερα (Συγγρού και Βασιλίσσης Σοφίας), ομοίως οι Αύρες δεν κινήθηκαν εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, αλλά εναντίον ομάδων που επιτέθηκαν στην ΕΛΑΣ με εκτόξευση αντικειμένων,αργότερα, στην κατοχή πολλών από τους προσαχθέντες και συλληφθέντες εντοπίστηκαν βομβες, βαριοπούλες, γάντια και κουκούλες

Σε μήνυμά του στα social media αναφορικά με την ημέρα που συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «συμπαραστέκεται» στις οικογένειες των 57 θυμάτων «αλλά και σε όσους επέζησαν από αυτό το δυστύχημα, έχοντας για πάντα μέσα τους την πληγή της ανάμνησής του». Μοιραία ανθρώπινα λάθη ενώθηκαν με χρόνιες ανεπάρκειες του κράτους και εκτροχίασαν βίαια τις βεβαιότητές μας», είπε ο πρωθυπουργός.

The post Οι απανταχού Έλληνες απαίτησαν δικαιοσύνη appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.