Κάρλο Αντσελότι, ο μέγας αλχημιστής του ποδοσφαίρου. Το αγροτόπαιδο που καταρρίπτει βασικούς μύθους του αθλήματος οι οποίοι περνούν απαρατήρητοι από τη μάζα. Από το 2021, όταν ξεκίνησε τον δεύτερο κύκλο του στη Ρεάλ Μαδρίτης, η μία αναποδιά διαδέχεται την άλλη. Αποχώρησαν κολοσσοί, παίκτες πάνω στους οποίους στηρίχτηκε η ομάδα για την κατάκτηση τριών, τεσσάρων και πέντε Τσάμπιονς Λιγκ. Εφυγαν οι Βαράν, Σέρχιο Ράμος, Κασεμίρο, Μαρσέλο, Μπενζεμά, Αζάρ και βέβαια ο Τόνι Κρος, ο μετρονόμος της Ρεάλ. Οι σοβαροί τραυματισμοί, κυρίως των βασικών αμυντικών, δεν τον άφησαν σε ησυχία. Κουρτουά, Μιλιτάο δύο φορές, Αλάμπα, Καρβαχάλ, Ρούντιγκερ. Κι αυτός εκεί, επέμενε να μην παίρνει αμυντικούς, κάνοντας τις αλχημείες του με τις οποίες κέρδισε δύο ακόμα Τσάμπιονς Λιγκ.
Πήγε την Τρίτη στο Ετιχαντ χωρίς τους βασικούς κεντρικούς αμυντικούς και με έναν πάγκο γεμάτο νεαρούς από τη δεύτερη ομάδα. Αγέρωχος, ήρεμος και αποφασιστικός, έπεισε τον Βαλβέρδε πως είναι ο καλύτερος ακραίος αμυντικός, τοποθέτησε τον Τσουαμενί δίπλα στον νεαρό Ασένσιο στο κέντρο της άμυνας και του συμπεριφερόταν σαν να ήταν ο Μπεκενμπάουερ. Μόνο ο Μεντί αγωνίστηκε στη φυσική του θέση. Και όλα αυτά θεωρήθηκαν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Ο υποτιμημένος Καρλέτο που στην πρώτη στραβή ζητούν το κεφάλι του, σε αντίθεση με τον Γκουαρντιόλα που απολαμβάνει μια πρωτοφανή ασυλία, φώναζε στον Εμπαπέ, τον Βίνι, τον Ροντρίγκο, τον Μπέλιγχαμ, παίκτες που κοστολογούνται στα 650 εκατ. ευρώ και οι Αραβες θα έδιναν τις μισές πετρελαιοπηγές τους για να τους αποκτήσουν, να βοηθούν στην άμυνα. Να έχουν γρήγορες επιστροφές, να μαρκάρουν. Κι αυτοί, κατεβάζοντας το κεφάλι, υπάκουαν σαν εκπαιδευμένα σκυλιά το αφεντικό τους. Αυτή είναι η μεγάλη νίκη του Καρλέτο. Ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη που του δείχνουν οι παίκτες του, όσο διάσημοι κι αν είναι. Δεν τολμούν να τον αμφισβητήσουν, όχι γιατί τον φοβούνται αλλά επειδή γνωρίζουν πως ο Ιταλός κατέχει τη γνώση. Ο Αντσελότι είναι με διαφορά ο καλύτερος προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου κι ας μην έχει εφεύρει το total football, ο ψευδοεννιάρι, το τίκι τάκα ή το φλίκι φλάκα. Εχει κατανοήσει, όμως, όσο κανένας άλλος την ψυχοσύνθεση των παικτών και τους κάνει να νιώθουν όλοι πως είναι μοναδικοί και πολύτιμοι.