Το πρώτο έμβρυο καγκουρό στον Κόσμο με εξωσωματική γονιμοποίηση

Ερευνητές του University of Queensland παρήγαγαν το πρώτο έμβρυο καγκουρό στον Κόσμο μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), ένα σημαντικό επίτευγμα που θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση άλλων ειδών μαρσιποφόρων που είναι υπό εξαφάνιση.

Είναι η πρώτη φορά που παράγεται ένα έμβρυο καγκουρό μέσω της έγχυσης ενός μόνο σπερματοζωαρίου σε ένα ωάριο.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ Andres Gambini, έκανε λόγο για ένα «πρωτοποριακό επίτευγμα».

«Απώτερος στόχος μας είναι να υποστηρίξουμε τη διατήρηση των απειλούμενων μαρσιποφόρων ειδών όπως τα κοάλα, οι διάβολοι της Τασμανίας, γουόμπατ (hairy-nosed wombats) και τα πόσουμ (Leadbeater’s possums)», δήλωσε, εξηγώντας ότι η διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας ενός είδους είναι απαραίτητη.

«Όταν αρχίζουμε να χάνουμε είδη, έχουμε όλο και λιγότερη γενετική ποικιλομορφία… και υπάρχουν πολλά προβλήματα που σχετίζονται με την ενδογαμία. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να διασώσουμε αυτά τα γενετικά στοιχεία και αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο η όλη ιδέα που κάνουμε εδώ».

Σε σύγκριση με τα οικόσιτα ζώα, λίγα είναι γνωστά για την αναπαραγωγική βιολογία των μαρσιποφόρων.

«Μπορούμε να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε περισσότερα για μια από τις πιο συναρπαστικές αναπαραγωγικές στρατηγικές που έχουν τα καγκουρό, η οποία είναι ότι το έμβρυο μπορεί να παραμείνει σε αναστολή ζωής για μήνες μέσα στο θηλυκό μέχρι οι περιβαλλοντικές συνθήκες να είναι κατάλληλες», επισήμανε ο Δρ Gambini.

Η ερευνητική ομάδα κατάφερε να παράγει ένα έμβρυο χρησιμοποιώντας σπέρμα και ωάρια από καγκουρό που είχαν πεθάνει. Κάτι που θα μπορούσε να είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της γενετικής των απειλούμενων ειδών.

«Στο μέλλον, δυνητικά, μπορούμε να μεταφέρουμε αυτά τα έμβρυα σε θηλυκά ζώα για να επαναφέρουμε στη συνέχεια αυτά τα γενετικά στοιχεία που διαφορετικά θα χαθούν».

Η παραγωγή κατέστη δυνατή μέσω μιας τεχνικής που ονομάζεται ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος (ICSI ).

Πρόκειται για μια λεπτή διαδικασία κατά την οποία ένα μόνο σπέρμα εγχέεται απευθείας σε ένα ώριμο ωάριο χρησιμοποιώντας μια βελόνα λεπτότερη από μια ανθρώπινη τρίχα.

«Αυτή η τεχνολογία μας επιτρέπει να πιάσουμε ένα μόνο σπέρμα με μια πολύ μικρή βελόνα και κάτω από το μικροσκόπιο μπορούμε να εγχύσουμε αυτό το σπέρμα μέσα στο ωάριο», ανέφερε ο Δρ Gambini.

Η τεχνολογία αυτή αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και είναι ο τρόπος με τον οποίο οι περισσότερες κλινικές ανθρώπινης γονιμότητας παράγουν σήμερα έμβρυα.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση χρησιμοποιείται με επιτυχία σε οικόσιτα ζώα εδώ και δεκαετίες και είναι ευρέως διαδεδομένη στη βοοτροφία, όπου χρησιμοποιείται για την αύξηση του αριθμού των μοσχαριών που γεννιούνται ταυτόχρονα και για την προτίμηση ανώτερων γενετικών χαρακτηριστικών.

Αλλά, όπως εξήγησε ο Δρ Gambini, η μεταφορά αυτής της γνώσης ώστε να εφαρμοστεί στα μαρσιποφόρα, δεν είναι τόσο απλή.

«Όταν προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε όσα γνωρίζουμε από τα οικόσιτα ζώα στα μαρσιποφόρα, συνειδητοποιήσαμε ότι τα πράγματα απλώς δε λειτουργούν.

Είπε ότι οι ερευνητές δυσκολεύτηκαν να καταψύξουν με επιτυχία το σπέρμα των μαρσιποφόρων. «Χρειάζονται χρόνια έρευνας για να μπορέσουμε να τελειοποιήσουμε τις τεχνολογίες ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έμβρυα (για μαρσιποφόρα)».

Ο ίδιος επισήμανε ότι η καλύτερη κατανόηση της αναπαραγωγικής βιολογίας ορισμένων από τα πολλά μαρσιποφόρα είδη της Αυστραλίας θα μπορούσε να προσφέρει οφέλη για τα οικόσιτα είδη και ακόμη και για τον άνθρωπο.

«Τα μαρσιποφόρα είναι μια καταπληκτική ομάδα ζώων. Μπορούμε δυνητικά να βελτιώσουμε και να βελτιώσουμε την ανθρώπινη εμβρυολογία αν γνωρίζουμε τι συμβαίνει και ποιες είναι οι στρατηγικές και πώς έχουν εξελιχθεί στα μαρσιποφόρα με την πάροδο των ετών», είπε.

Ο Δρ Gambini εκτιμά επίσης ότι η πρώτη γέννηση ενός μαρσιποφόρου μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης απέχει ακόμη τουλάχιστον μια δεκαετία, και αυτό μόνο αν η χρηματοδότηση και η επιστημονική συνεργασία παραμείνουν σταθερές.

«Τα επόμενα βήματα είναι να κατανοήσουμε ποιο θα είναι το καλύτερο θηλυκό ζώο-δέκτης για το έμβρυο. Πρέπει να ξέρουμε πού και πότε είναι η καλύτερη στιγμή για να τοποθετηθεί το έμβρυο και γίνονται έρευνες πάνω σε αυτό».

Η επόμενη πρόκληση θα είναι το πώς θα διατηρηθούν μακροπρόθεσμα το σπέρμα και τα ωάρια. «Θέλουμε να είμαστε σε θέση να δείξουμε ότι μπορούμε να διατηρήσουμε τη γενετική για το μέλλον και να μην περιμένουμε μέχρι να χάσουμε τη γενετική αυτή από τον πληθυσμό».

The post Το πρώτο έμβρυο καγκουρό στον Κόσμο με εξωσωματική γονιμοποίηση appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.