Στις περισσότερες συγκεντρώσεις της καριέρας του έχει αυτοσυστηθεί ως πολέμιος των πλουτοκρατών. Συνήθως μιλάει μανιχαϊστικά – όπως όλοι οι επιτυχημένοι δημαγωγοί. Χωρίζει τον κόσμο στο καλό που πρεσβεύει αποκλειστικά εκείνος και στο κακό το οποίο ενσαρκώνει η αντιπολίτευση, οι ξένοι που επιβουλεύονται την Τουρκία ή όποιος του πάει κόντρα. Πάντως, για να πουλήσει αυτό το προφίλ έχει καταφύγει και σε αγιογράφους, οι οποίοι τον παρουσίαζαν ως φτωχό, λαϊκό παιδί ενώ η οικογένεια του πατέρα του δεν ήταν ούτε πλούσια, ούτε όμως ζούσε και μέσα στη στέρηση.
Σήμερα, μένει σε ένα λευκό σαράι 1.150 δωματίων στην Αγκυρα, το οποίο είναι μεγαλύτερο από τις Βερσαλλίες, κόστισε 615 εκατ. δολάρια, χτίστηκε σε μια περιοχή που ο Κεμάλ είχε κηρύξει εθνικό πάρκο για να στεγάσει την πρωθυπουργική έδρα αλλά αφότου εκλέχθηκε πρόεδρος, το 2014 (επειδή δεν μπορούσε να διεκδικήσει και τέταρτη πρωθυπουργική θητεία), μετατράπηκε σε προεδρικό μέγαρο. Η μεγαλομανία του δεν περιορίστηκε στα παλάτια. Το 2017, με δημοψήφισμα που κέρδισε οριακά, φρόντισε η Τουρκία να αλλάξει σύστημα ώστε από το νέο του πόστο να συνεχίσει να την κυβερνά ως αρχηγός κράτους και κυβέρνησης μαζί.
Σύμφωνα με πηγή που έχει περάσει απ΄το φυστικί νεοκλασικό του ελληνικού ΥΠΕΞ και τον γνωρίζει καιρό, η απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 ήταν το πλήγμα που τον έκανε ό,τι είναι σήμερα: έναν απρόβλεπτο παίκτη και έναν κυβερνήτη που δεν ενδιαφέρεται καν να καμουφλάρει τις απολυταρχικές του διαθέσεις. Την τελευταία δεκαετία ελέγχει τα πάντα, από τα δικαστήρια μέχρι τα μίντια. Παράλληλα, βάζει φυλακή τους διαφωνούντες με την ευκολία ενός δικτάτορα. Η σύλληψη του πιο λαοφιλούς έως τώρα αντιπάλου του, λοιπόν, απλά επιβεβαίωσε πως δεν θα διστάσει να κάνει πράξη την ιδέα που έχει για τη δημοκρατία – το πολίτευμα που έχει περιγράψει σαν ένα τραμ απ΄το οποίο κατεβαίνεις όταν φτάσεις στον προορισμό σου – εφόσον αισθανθεί ότι κινδυνεύει να χάσει τα κεκτημένα του.
Τις προάλλες, αφού υποστήριξε ότι στελέχη του CHP έδωσαν τις πληροφορίες που οδήγησαν στο κελί τον Ιμάμογλου, προειδοποίησε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πως σε «κάθε είδους σαμποτάζ κατά της τουρκικής οικονομίας και της ευημερίας του έθνους θα λογοδοτούν ενώπιον των δικαστηρίων». Ξεστόμισε τις λέξεις με την υπεροψία εκείνου που έχει διαβάσει σωστά τη διεθνή συγκυρία, η οποία ευνοεί την αποδυνάμωση της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ωστόσο, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ξεχάσει μια παλιά τούρκικη παροιμία που λέει «το άχτι κανενός δεν μένει σε κανέναν» – μια παροιμία που θυμίζει στους πιστούς πως ο θρήνος των καταπιεσμένων φέρνει την ημέρα της κρίσης του Αλλάχ για τους καταπιεστές.