Oλα τα κάνανε τα ΜΜΕ. Και το μαζικό πλήθος σπρώξανε να διαμαρτυρηθεί και, από την άλλη, στηρίζουν την κυβέρνηση. Oποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω είναι η συνευθύνη των ΜΜΕ και του Τύπου. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης το λέει και οι αντίπαλοί του. Δεν κάνει απεργία – σωστά – η ΕΣΗΕΑ ημέρα συλλαλητηρίων για να καλυφθεί η μέρα: στηρίζει την κυβέρνηση. Κάνει απεργία για τις συμβάσεις των εργατών του Τύπου: συμπλέει με την Αντιπολίτευση. Κάνουν τα μεγάλα κανάλια μεταδόσεις των συγκεντρώσεων: θέλουν πτώση του Πρωθυπουργού.
Οσοι κατεβήκατε στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη – κι αν δεν το ξέρατε σας το λέω βάσει της χθεσινής ομιλίας του Πρωθυπουργού –, κατεβήκατε γιατί θέλατε μικρότερο Δημόσιο, άρση της μονιμότητας και ευέλικτο κράτος.
Τον αξιολογητή ποιος θα τον αξιολογήσει; Το λέω γιατί η ζωή κάνει στροφές και μπορεί αξιολογητής να είναι ένας Ιλον Μασκ που τώρα απολύει με μέιλ τους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους στις ΗΠΑ.
Γιατί άραγε η ΝΔ δεν στηρίζει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για απαγόρευση διορισμού δικαστικών λειτουργών σε δημόσιες θέσεις ευθύνης για μία τετραετία μετά την αφυπηρέτησή τους;
Τι θα έλεγε ο Μανώλης Ρασούλης που σαν χθες έφυγε πριν από 14 χρόνια: «Συγκίνηση μεν, συνείδηση δε». Συνιστούμε λοιπόν ψυχραιμία σε όλες τις πλευρές. Και προς διάφορους τέως μετριοπαθείς όλων των χώρων που ενδύονται τους νεοζηλωτές.
Επιασα το ελληνικό τραγούδι και σας παραθέτω κάτι που μου έστειλε ο σημαντικός μας στιχουργός Τάσος Οικονόμου («Αφιλότιμη» κ.ά.): «Αν κάποιος αναρωτηθεί ετούτος ο Πολιτισμός/ σε σύγκριση με τον κλασικό/ Τι το σοφότερο εκπέμπει/ Απάντηση: Τα άκρως αλγεινά, θανατηφόρα Τέμπη».
Στο τέμπο των Τεμπών και σήμερα η Βουλή.