Γέλιο και συγκίνηση στην παράσταση «Όπου Γης και Πατρίς Νο 2: από τη μία άκρη στην άλλη»

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε το Σαββατοκύριακο που περάσε το θεατρικό έργο «Όπου Γης και Πατρίς Νο 2: από τη μία άκρη στην άλλη» μία παραγωγή της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Τζελέπη και με κείμενα των Κωνσταντίνου Καλυμνιού, Ελένης Τσεφαλά και Βασιλείου Γιαβρή.

Η πρώτη ξεκαρδιστική σκηνή διαπραγματεύονταν το θέμα της σχέσης εγγονών/παππουδογιαγιάδων, όπου εντυπωσίασε η εμφάνιση των νέων μελών του θιάσου, Ελένης και Αλεξάνδρας Καλυμνιού, οι οποίες καταχειροκροτήθηκαν από τους θέατες.

Η δεύτερη ενότητα, με συμμετοχή της Άντας Μπατσάκη και Νατάσας Σιλίνα, επικενρώνονταν στην επιστροφή της γιαγιάς/πρωταγωνίστριας του «Όπου Γης και Πατρίς Νο 1» ως νεόνυμφη, εφόσον είχε παντρευτεί έναν τσέλιγκα.

Στην τρίτη σκήνη, η Έλενα Τσεφαλά και ο Σταμάτης Τζελέπης έφτασαν στο απόγειο της τέχνης τους αποδίδοντας τους ρόλους ενός ερωτευμένου ζευγαριού που συναντιέται στο Port Melbourne κρυφά από τα παιδιά τους.

Στη συνέχεια, ο Κωνσταντίνος Καλυμνιός προκάλεσε και συγκίνησε τους θεατές συνάμα με έναν εύθυμο μονόλογο για τους θαμώνες των παλαιών καφενείων της Μελβούρνης, προσπαθώντας με το βιολί του να αποδώσει έναν σκοπό ενός χαμένου κλαριντζή της εποχής εκείνης.

Τέλος, υποδυόμενη την Μητέρα Ελλάδα που κατέφτασε στην Αυστραλία για να ακούσει μια κραυγή νοσταλγίας από τα απόδημα παιδιά της, η Ελένη Τσεφαλά συγκίνησε και προβλημάτισε τους θεατές, εγείροντας ερωτήματα γύρω από την διαχρονική σημασία της Ελλάδος για τους απόδημους και τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητος Μελβούρνης Βασίλης Παπαστεργιάδης, κατά την ομιλία του στην πρεμιέρα του έργου τόνισε ότι το έργο αποτελεί σύμπραξη αγάπης που συσπειρώνει τις δυνάμεις της παροικίας με πρωταγωνίστρια την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης, γύρω από καταξιωμένους Ελλαδίτες φορείς πολιτισμού. Αυτή άλλωστε είναι η σημασία του τίτλου του έργου: όλοι μαζί γεφυρώνουμε και εκμηδενίζουμε αποστάσεις.