Τον Γιώργο Κούτσια δεν ξέρω πόσοι τον θυμόσαστε. Αγωνίζεται στη θέση του σέντερ φορ. Είναι ψηλός, δυνατός – καλά καλά από σωματοδομή δεν μοιάζει με Ελληνα. Εκανε ντεμπούτο στον ΠΑΟΚ πριν από τέσσερα χρόνια αφού είχε κάνει θραύση στην ομάδα Νέων του. Πέρασε και για λίγο από τον Βόλο αφού κρίθηκε πως στον ΠΑΟΚ Β’ δεν είχε να μάθει και πολλά. Βρέθηκε στις ΗΠΑ, δυσκολεύτηκε λίγο (ακόμα και για να βγάλει βίζα) και στα δυο του χρόνια στους Chicago Fire πέτυχε μόλις 7 γκολ σε 65 ματς – όχι πάρα πολλά για κυνηγό. Επέστρεψε τον Ιανουάριο στην Ευρώπη και ο ευρωπαϊκός αέρας τού έκανε πολύ καλό: στην ομάδα του Λουγκάνο με την οποία αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Ελβετίας πίνουν νερό στο όνομά του καθώς έχει σκοράρει 6 φορές σε μόλις 13 εμφανίσεις. Και δεν είναι καλά καλά 22 ετών.
Φανέλα
Ο Κούτσιας δεν κλήθηκε στην Εθνική γιατί αυτή τη φορά δεν χωρούσε. Δεν κλήθηκε ούτε ο Στέφανος Τζίμας που κάνει καταπληκτικά πράγματα με τη φανέλα της Νυρεμβέργης – αυτός προοριζόταν για την Εθνική Ελπίδων καθώς είναι μόλις 18 χρονών, αλλά μια ίωση δεν του επέτρεψε να δώσει το «παρών». Στους μεγάλους έχει πλέον μόνιμη θέση ο Μουζακίτης και θα ήταν αυτή τη φορά παρών και ο Κωστούλας αν δεν ήταν τραυματίας: ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν χάνει από τα μάτια του τους μικρούς του Ολυμπιακού. Αυτή η Εθνική πάντως είναι γεμάτη από νεαρούς και εξελίξιμους. Ο Κουλιεράκης είναι 21 ετών, για αυτό και η Βόλφσμπουργκ έδωσε του κόσμου τα χρήματα για να τον αποκτήσει από τον ΠΑΟΚ. Ο Κωνσταντέλιας, συμπαίκτης του μέχρι πέρυσι στον Δικέφαλο του Βορρά, είναι στα 22 του και ο Ζαφείρης που αγωνίζεται στη Σλάβια Πράγας είναι συνομήλικός του. Στα 22 είναι και ο τερματοφύλακας Τζολάκης και στα 23 ο ανταγωνιστής του για τη θέση Μανδάς. Ιδια ηλικία έχει κι ο Τζόλης που έχει προλάβει να αγωνιστεί σε πέντε πρωταθλήματα. Μικρότερος όλων ο 17χρονος Καρέτσας που μας ήρθε από το Βέλγιο ως παιδί-θαύμα. Μπροστά σε αυτούς οι 25χρονοι Ιωαννίδης και Δουβίκας και ο 26χρονος Παυλίδης μοιάζουν βετεράνοι!
Ταλαντούχοι
Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι παίκτες στην ομάδα του Γιοβάνοβιτς. Πρώτη φορά παρατηρείται τέτοια συνύπαρξη τόσο πολλών παικτών που είναι κάτω από 23 ετών και είναι βασικοί στις ομάδες τους. Αλλά επιθυμώ λίγο να σας προσγειώσω στην πραγματικότητα: η τάση είναι πανευρωπαϊκή, αν όχι και παγκόσμια. Παντού οι εθνικές ομάδες γεμίζουν από παιδιά ταλαντούχα. Αρκεί αυτά να αγωνίζονται ως βασικοί στις ομάδες τους.
Απόφοιτοι
Στην Εθνική Γερμανίας υπάρχουν ο 22χρονος Μουσιάλα, ο 23χρονος Αντεγέμι, ο 21χρονος Βιρτζ και ακολουθεί ο 20χρονος Παύλοβιτς, απόφοιτος των ακαδημιών της Μπάγερν Μονάχου. Στην Εθνική Αγγλίας δεν υπάρχει μόνο ο 22χρονος ηγέτης Μπέλιγχαμ, αλλά και οι Κουάνσα, Λιούις-Σκέλι, Κάλγουιλ, Πάλμερ, όλοι κάτω από 23 χρονών! Οι Ιταλοί περιμένουν να τους βοηθήσουν να βγουν από τη μετριότητα ταλαντούχα παιδιά όπως ο Κομούτσο, ο Καλαφιόρι, ο Ρουτζέρι, ο Κασαντέι που κλήθηκαν στη Σκουάντρα Ατζούρα στα 21 τους. Η Εθνική Ολλανδίας έχει σταθερά στην 25άδα της έξι παίκτες κάτω από 23 ετών – δεν αποτελεί έκπληξη, συμβαίνει καμιά σαρανταριά χρόνια τώρα. Στην Εθνική Πορτογαλίας ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει συμπαίκτες τους Ρενάτο Βιέγκα, Νούνο Μέντεζ, Αντόνιο Σίλβα, Κίκο Κονσεϊσάο, Τζιοβάνι Κουέντα – δεδομένου ότι όλοι αυτοί δεν είναι πάνω από 21 χρονών θα μπορούσαν να είναι παιδιά του! Στην Εθνική Γαλλίας υπάρχουν πλέον ο 22χρονος Μπαρκολά, ο 21χρονος Εμερί, ο 19χρονος Ντουέ, και οι τρεις αστέρια της Παρί, αλλά το αληθινά εντυπωσιακό είναι ότι στις τελευταίες κλήσεις του Ντιντιέ Ντεσάν υπήρχαν μόνο δύο παίκτες πάνω από 30 χρονών: ο Λούκας Ντιν και ο Ζόναθαν Κλος, που δεν είναι και βασικοί! Για τους Ισπανούς δεν χρειάζεται να πω τίποτα. Κατέκτησαν το τελευταίο Euro με πρωταγωνιστή τον 17χρονο Γιαμάλ, τους 22χρονους Πέδρι και Ολμο και τώρα ετοιμάζονται να λανσάρουν το μικρότερο σε ηλικία αμυντικό κεντρικό δίδυμο στην ιστορία τους: θα το αποτελούν ο 18χρονος Κομπαρσί της Μπαρτσελόνα και ο 21χρονος Ασένσιο της Ρεάλ Μαδρίτης – μπαρουτοκαπνισμένοι και οι δύο σε μεγάλα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ.
Παιδιά
Εχει γεμίσει η Ευρώπη παιδιά-θαύματα; Και ναι και όχι. Σε κάποιες περιπτώσεις όντως βρισκόμαστε μπροστά σε περιπτώσεις προικισμένων παιδιών που αποδεικνύουν πως μπορεί να ανταποκριθούν πολύ θεαματικά τον πρωταθλητισμό – περνώντας αυτό το κρίσιμο τεστ οι Μπέλιγχαμ, Γιαμάλ, Κομπαρσί, Μουσιάλα, Βιρτζ (αλλά και οι δικοί μας Μουζακίτης, Κωστούλας, Τζόλης, Τζολάκης, Κουλιεράκης) είναι λογικό να φτάνουν στις Εθνικές Ανδρών πολύ γρήγορα χωρίς να γράφουν παρουσίες στις Εθνικές Ελπίδων και Νέων – ο Ασένσιο της Ρεάλ Μαδρίτης σε αυτές δεν αγωνίστηκε ποτέ, όπως και ο Μπουσκέτς παλιότερα και φυσικά ο Γιαμάλ. Ομως συμβαίνει και κάτι άλλο: είναι πολλές οι ομάδες που υποχρεώνονται ολοένα και πιο πολύ από την ανάγκη να αναδείξουν ποδοσφαιριστές που μπορεί να φέρουν χρήματα στο ταμείο τους – χρήματα απαραίτητα. Ετσι δίνονται πλέον πολλές ευκαιρίες σε ταλαντούχους μικρούς, που σε άλλες εποχές στα 21 τους θα έπαιζαν κάπου δανεικοί ή θα κάθονταν ήσυχα σε πάγκους περιμένοντας την ευκαιρία τους. Αρκετοί από τους μικρούς που έχουμε στην Εθνική μας έπεσαν για αυτόν τον λόγο γρήγορα στα βαθιά κι όντως τράβηξαν την προσοχή χάρη στο νεαρό της ηλικίας τους. Το πόσοι θα κάνουν τη διαφορά ωριμάζοντας θα το δούμε προσεχώς.
Φουρνιά
Χαιρόμαστε πολύ στην Ελλάδα με το γεγονός ότι στην Εθνική μας μοιάζει να υπάρχει μια φουρνιά μικρών που υπόσχονται πολλά. Εχουμε νεαρούς τερματοφύλακες (Τζολάκη, Μανδά), νεαρούς αμυντικούς (Κουλιεράκη, Βαγιαννίδη), νεαρούς μέσους (Μουζακίτη, Ζαφείρη) και κυρίως πολλούς νεαρούς κυνηγούς. Αλλά επειδή νεαρούς και εξελίξιμους έχουν όλοι πια, ας έχουμε στα υπ’ όψιν μας πως τη διαφορά την κάνουν οι ώριμοι παίκτες που μπορεί να βγουν μπροστά και να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης. Ο τριαντάρης στα τριάντα δύο του χρόνια θα έχει την προσφορά που έχει και σήμερα – για το πού μπορεί να είναι τέσσερα χρόνια αργότερα ο σημερινός εικοσάρης μπορείς μόνο να κάνεις εικασίες και ευχές: είναι πάντα δύσκολο να το πεις. Στη διαδικασία των προκριματικών του Μουντιάλ θα δούμε κυρίως αν οι έμπειροι παίκτες της Εθνικής του Γιοβάνοβιτς μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Αναλαμβάνοντας ευθύνες και κατευθύνοντας και τους μικρότερους που τους έχουν ανάγκη.