Τι ακριβώς συνιστά το αίτημα του Χρ. Τριαντόπουλου να παραπεμφθεί η υπόθεσή του απευθείας σε δικαστικό συμβούλιο και να κριθεί εκεί αν ευθύνεται για το μπάζωμα-ξεμπάζωμα στα Τέμπη; Πρόκειται για γενναία πολιτική πράξη (όπως διατείνεται η κυβέρνηση), για «κόλπο γκρόσο» (όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση, για να μην κληθούν στην Προανακριτική όσοι αναφέρονται στο mail Τριαντόπουλου) ή μήπως βρέθηκε ο τρόπος να «κουμπωθεί» το πράγμα, όπως έγινε με τις υποκλοπές;
Θέλω να πιστεύω ότι ισχύει η πρώτη εκδοχή. Οτι η πρόταση του Νίκου Αλιβιζάτου (περί αυτής πρόκειται) δεν θα νοθευτεί με τίποτε κόλπα σαν αυτά των υποκλοπών που καταρράκωσαν το κύρος της Δικαιοσύνης. Και κάτι ακόμη: αυτός/οί που υπέδειξαν στον Τριαντόπουλο τη συγκεκριμένη κίνηση γιατί δεν παίρνουν την επώδυνη απόφαση για την παραπομπή έστω μέσα από την ίδια διαδικασία όσων πολιτικών ευθύνονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για το δυστύχημα; Θάρρος χρειάζεται. Και αποφασιστικότητα. Αλλωστε το μπάζωμα-ξεμπάζωμα στον χώρο του δυστυχήματος είναι παρωνυχίδα σε σχέση με το τραγικό συμβάν. Οι βαριές ευθύνες είναι σε άλλους, όχι στον Τριαντόπουλο, ούτε στον Αγοραστό, ούτε σε δύο-τρεις υπηρεσιακούς. Να εξηγούμαστε, γιατί εδώ γίνεται (ή την προσπαθούν) μια μεγάλη παρεξήγηση…
«Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;»
Υπάρχει ένα βιβλίο του φίλου Aρη Σφακιανάκη, που έχει τίτλο «Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;» (εξαιρετική γραφή, αναζητήστε το). Κάποιος από τους φίλους του προέδρου Κυριάκου, ας το αναζητήσει από κανένα βιβλιοπωλείο, κι ας του το στείλει. Μήπως και φανεί πιο προσεκτικός στο μέλλον, με τις επιλογές του. Διότι δεν είναι μόνο η περίπτωση Δοξιάδη, η οποία θόλωσε την εικόνα του ανασχηματισμού, είναι και η περίπτωση αυτού του παλικαριού – εισαγωγή made in USA – Ν. Τσάφου, υφυπουργού Ενέργειας, ο οποίος όπως αποδείχθηκε δεν έκανε μόνο ένα «λάθος» αποκαλώντας τα «Κατεχόμενα» «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Εχει υποπέσει και σε άλλα, όπου αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο να εκφράσει κάτι «περίεργα» για το Καστελλόριζο, τις διεκδικήσεις της Τουρκίας κ.λπ. τα οποία ανασύρουν πολλοί και διάφοροι από το Διαδίκτυο. Το ερώτημα είναι τι άλλο έχει γράψει το παλικάρι και βρίσκεται αναρτημένο στο Διαδίκτυο ή υπάρχει σε εκθέσεις που έχει υποβάλει.
Σημειωτέον και ο Νίκος Τσάφος, προσωπική επιλογή του προέδρου Κυριάκου (λέγεται ότι) είναι. Οπότε αν συνυπολογίσεις και την επιλογή Αρίστου Δοξιάδη, έκανε δύο στα δύο, ο αρχηγός!
Το βιβλίο του Σφακιανάκη, επειγόντως!
Η ουρά του γαϊδάρου και το καλώδιο
Η αντιπολίτευση τώρα, τα γνωστά. Σου λέει, έκανα μια επιτυχία με την αποπομπή/απόλυση του Δοξιάδη, πάμε να την κάνουμε διπλή τη χαρά. Ζητάει λοιπόν σύσσωμη από τον πρόεδρο Κυριάκο είτε να τον απολύσει τον νέο υφυπουργό Ενέργειας είτε να του υποδείξει να παραιτηθεί, διότι αμάρτησε για τις «ιδέες» του, αν μπήκε ποτέ στον κόπο να καθίσει να διαβάσει πέντε πράγματα για το τι συμβαίνει με την Τουρκία στο Αιγαίο και την Κύπρο. Ο Κυριάκος, σου λέει από την άλλη, αν τον απολύσω τον Τσάφο, τους δίνω όπλα να τινάξουν στον αέρα τον ανασχηματισμό μου. Εξού και αναθέτει στον εκπρόσωπο Μαρινάκη να καταγγείλει τους άλλους για λαϊκισμό, τοξικότητα, και όλα τα συναφή που συμπεριλαμβάνει η γνωστή κασέτα «τι απαντάμε στην αντιπολίτευση, όταν μας πιέζει».
Μπορεί να έχει και ένα δίκιο, εδώ που τα λέμε. Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου, επειδή ένας Τσάφος είπε αυτά που είπε, την ώρα που δεν μπορούμε να ποντίσουμε ένα καλώδιο να διασυνδεθεί ηλεκτρικά η Κύπρος με την Ελλάδα, διότι δεν το επιτρέπει η Τουρκία, και στέλνει φρεγάτες και κορβέτες, στην Κάσο και την Κάρπαθο!
Αντιγράφουν τις πρακτικές του
Ομως εδώ που τα… ξαναλέμε, ακόμη και εν υπερβολή τα κόμματα της αντιπολίτευσης, γιατί να του χαριστούν του Κυριάκου, στο θέμα του Τσάφου; Τις δικές του πρακτικές αντιγράφουν. Θα ξεχάσουν ας πούμε, ότι ένας πολυπλόκαμος μηχανισμός παρακολουθεί ό,τι λέγεται και γράφεται παντού, σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και social media, ώστε εν συνεχεία να αξιοποιηθεί πολιτικά ακόμη και το ελάχιστο, ας είναι και τριχοειδών διαστάσεων. Με αναφορές, που πλημμυρίζουν έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, του είδους «ηχηρή διαφοροποίηση του κυρίου Φούφουτου, φέρνει σε δύσκολη θέση τον αρχηγό του κόμματος κύριο Ξεσκούφωτο, τροφοδοτεί νέα κρίση εσωστρέφειας στο κόμμα, σε ανεξέλεγκτη πτώση τα ποσοστά του»…
Το έχουμε δει τόσες φορές το έργο, μην παραπονιέται λοιπόν…
Η αποκαθήλωση του τοτέμ
Δεν πρόλαβα, «λόγω πληθώρας επίκαιρης ύλης», όπως σημείωναν παλιά οι δημοσιογράφοι σε ανάλογες περιπτώσεις, να ασχοληθώ με τα διατρέξαντα κατά την παρουσίαση του βιβλίου, του φίλου και συμπατριώτη μου, Γιάννη Μπαλάφα, ιστορικού στελέχους της «καλής» Αριστεράς, και ένα φεγγάρι υφυπουργού στις κυβερνήσεις Τσίπρα. Ο Γιάννης προσπάθησε με το βιβλίο του να φέρει κοντά την κατακερματισμένη Αριστερά, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν δεν τα κατάφερε. Ελάχιστοι παρευρέθηκαν από τη Νέα Αριστερά, κανένας από τους κασσελάκηδες. Ηταν βέβαια παρών ο εορτάζων προχθές (χρόνια πολλά κι από μας), πρόεδρος Αλέξης, ο βετεράνος, ο απόμαχος, ο οποίος έχει γράψει τον πρόλογο στο βιβλίο του Μπαλάφα. Ισως όμως αυτός να ήταν και ο λόγος που δεν παρέστησαν οι άλλοι. Γνωρίζοντας ότι θα παρευρισκόταν στην εκδήλωση, σου λέει, άσε καλύτερα, δεν έχω καμιά διάθεση να πέσω πάνω του – και δεν πήγαν. Οπως έχετε καταλάβει ενδεχομένως η αποκαθήλωση του τοτέμ προέδρου Αλέξη, είναι πλέον οριστική. Ασε που μαθαίνω ότι σε μετρήσεις που γίνονται, και που ζητείται η γνώμη των ερωτώμενων αν θα ψήφιζαν ένα κόμμα υπό τον Τσίπρα, τα ποσοστά είναι μονοψήφια…
Κυνηγώντας μία συνεργασία
Παρών στην εκδήλωση και ο πρόεδρος Φάμελλος, ο οποίος θέλει να υπάρξει συνεργασία της αντιπολίτευσης, αλλά χωρίς να προσδιορίζει ποιος με ποιον κ.λπ. Διότι καλά να προτείνεις γενικώς και αορίστως συνεργασία, τους άλλους τους ρωτάς όμως αν θέλουν; Ή αν θέλουν συνεργασία, τους ρωτάς με ποιον ναι και με ποιον όχι; Για παράδειγμα, δεν βλέπω κανένα λόγο να θέλει η πρόεδρος Ζωή να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν είναι έτοιμη να τον καταπιεί… «αύτανδρο» που έλεγε κι ένας φίλος μου παλιά.
Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία αυτή, της συνεργασίας, είναι εξαιρετικά δύσκολη και τελεί κάτω από ένα σύνολο προϋποθέσεων, ορισμένες από τις οποίες έως και ανυπέρβλητες μπορείς να τις θεωρήσεις…
Στην εκδήλωση Μπαλάφα πάντως, ο φουκαράς, είπε κάτι ωραία, τετριμμένα, ότι «τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων» και έδειξε μία αδημονία, την οποία μπορούμε να την εξηγήσουμε με μπόλικο… Πολάκη, δηλώνοντας σε πρώτο πληθυντικό ότι «δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο (…) η κοινωνία απαιτεί να προχωρήσουμε άμεσα και όσοι μείνουν πίσω θα κριθούν για τη στάση τους».
Ωρες ώρες μοιάζει τόσο απελπισμένος που έχω αρχίσει να τον λυπάμαι, αλήθεια…
«Κύκλος» επιτυχιών
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία, φυσικά όπως πάντοτε, το 8ο κατά σειρά συνέδριο του «Κύκλου Ιδεών», μια ιδεολογικοπολιτική πρωτοβουλία του Ευάγγελου Βενιζέλου, κατά την οποία δίνεται αφορμή να εκφραστούν πλείστες όσες απόψεις, διαφορετικής πολιτικής ή οικονομικής προσέγγισης. Με εκείνον δε, να αναλαμβάνει στο τέλος του συνεδρίου το βαρύ έργο, να τις ομαδοποιήσει και να τις μετουσιώσει σε κάποιο συμπέρασμα, σχετικά με το πού οδεύει το πράγμα. Για την Ελλάδα, για την Ευρώπη, για τον κόσμο. Φέτος, κατά το τριήμερης διάρκειας συνέδριο, έγινε μια απόπειρα να αναζητηθεί ένα πλαίσιο αναφοράς για τη χώρα μας και την Ευρωπαϊκή Ενωση εν μέσω των καταιγιστικών εξελίξεων, παγκοσμίως. Η επιτυχία του συνεδρίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, προεξοφλεί ότι σύντομα θα δούμε τα συμπεράσματά του σε βιβλίο, όπως το συνηθίζει άλλωστε ο «Κύκλος» έπειτα από κάθε ανάλογη, επιτυχή, πρωτοβουλία. Και του χρόνου, να ευχηθώ, στους οργανωτές…