Είναι λίγο μετά τα Τσιμέντα του Ηρακλή. Αυτό είναι το σημάδι, όπως και ο πύργος του Υδραγωγείου στα Λιπάσματα. Από εκεί το γήπεδο της Δραπετσώνας απέχει λίγα λεπτά με τα πόδια. Καθώς περπατάς τη Λαμπράκη βυθίζεσαι αργά – αργά στην ιστορία και την ατμόσφαιρα αυτής της συνοικίας που δημιουργήθηκε από έναν ξεριζωμό και στα όριά της ζούσε και πέθαινε το όνειρο για μια δικαιότερη ζωή. Στους τοίχους συνθήματα του Ολυμπιακού, στα μαγαζιά και στα σπίτια κρεμασμένα κασκόλ και σημαίες του Ολυμπιακού. Εδώ τα πάντα έχουν ταυτότητα. Η μαρμάρινη είσοδος του γηπέδου συστήνει έναν μύθο.
Ο Γιάννης Βάζος έχει δώσει το όνομά του στο γήπεδο της γειτονιάς όπου έζησε. Μια ανάσα μακριά από το δικό του σπίτι, βρίσκεται η διαρκής υπενθύμιση για τα κατορθώματά του, που μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ολυμπιακών και μένουν ζωντανά, σχεδόν 100 χρόνια μετά, μέσα από αφηγήσεις και λιγοστά αποκόμματα του Τύπου. Εδώ, στη Δραπετσώνα, βρέθηκε σε ηλικία 8 ετών, όταν η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Σμύρνη μετά την Καταστροφή. Εδώ ξεπήδησαν οι φήμες για έναν ταλαντούχο Σμυρνιό που έμοιαζε ο ιδανικός διάδοχος του Γιάννη Ανδριανόπουλου στην επίθεση των Ερυθρολεύκων και εδώ κατέληγαν και καταλήγουν οι διηγήσεις για όσα πετύχαινε στα γήπεδα της Αθήνας και του Πειραιά στα 18 χρόνια (1931-1949) που φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Δεν ήταν απλώς ένας σκόρερ, ήταν η φλόγα που άναψε το πάθος του Ολυμπιακού για τη νίκη, χαράσσοντας την ιστορία του συλλόγου με κάθε γκολ του
Εχει καταγραφεί ότι στην καριέρα του σημείωσε συνολικά, σε επίσημες και φιλικές αναμετρήσεις, 539 γκολ – από αυτά τα 450 τα πανηγύρισε ως παίκτης των Πειραιωτών. Ο ίδιος σε δηλώσεις του έχει αναφέρει ότι σημείωσε περί τα 700 γκολ σε όλη του την καριέρα, όμως κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει ο Στάθης Αρβανίτης στο βιβλίο του «Η ιστορία του Ολυμπιακού», σε 156 επίσημα ματς με τους Ερυθρόλευκους ο Βάζος πέτυχε 179 τέρματα, επίδοση που τον καθιστά των τρίτο κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία των συλλόγου, πίσω από τους Σιδέρη και Αναστόπουλο. Για πολλές δεκαετίες βρισκόταν ο ίδιος στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης.
Η πορεία του προς τον Ολυμπιακό
Ο Γιάννης Βάζος, μια από τις πιο εμβληματικές μορφές στην ιστορία του Ολυμπιακού, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η πορεία του, γεμάτη πάθος, ταλέντο και αφοσίωση, τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους σκόρερ και αγαπημένους παίκτες των ερυθρόλευκων οπαδών.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη το φθινόπωρο του 1914, σε μια εποχή που η πόλη έσφυζε από ζωή και πολιτισμό. Από μικρός, έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για το ποδόσφαιρο, παίζοντας με τους φίλους του στους δρόμους και τις αλάνες της πόλης. Ενα τέτοιο περιβάλλον, με κοσμοπολίτικο πνεύμα και πλούσια αθλητική παράδοση, διαμόρφωσε τον αθλητικό χαρακτήρα του Βάζου: πείσμα, αντοχή και πάθος για τη νίκη. Αυτά τα στοιχεία σημάδεψαν και το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, το οποίο έγινε συνώνυμο των γκολ. Η εμπειρία του από τα παιχνίδια στη Σμύρνη, σε συνδυασμό με το πάθος του για το άθλημα, τον βοήθησαν να αναπτύξει τις ικανότητές του και να γίνει ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της εποχής του.
Οι εμφανίσεις του με τον Απόλλωνα Δραπετσώνας και την ΑΕΚ Πειραιά προσέλκυσαν τον ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και έτσι ο 17χρονος ακόμα Βάζος εντάχθηκε στην ομάδα την άνοιξη του 1931 αγωνιζόμενος αρχικά μόνο σε φιλικούς αγώνες λόγω γραφειοκρατικών ζητημάτων με το δελτίο του. Ξεχώρισε αμέσως, αλλά ο πρώτος του επίσημος αγώνας ήρθε μερικούς μήνες αργότερα, στη σεζόν 1931-1932.
Αγαπημένος της κερκίδας
Η παρουσία του στην ομάδα ήταν καθοριστική για την κυριαρχία των Ερυθρολεύκων στο ελληνικό ποδόσφαιρο της δεκαετίας του ‘30. Ο Βάζος ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ομάδας και ο αγαπημένος παίκτης της εξέδρας. Υπήρξε πιθανόν ο πρώτος ποδοσφαιριστής για τον οποίο οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων δημιούργησαν σύνθημα.
Υστερα από ένα ματς-ορόσημο για την καριέρα του εναντίον του ΠΑΟ, στο οποίο σημείωσε και τα 4 τέρματα της ομάδας, βοηθώντας την να ανατρέψει το εις βάρος της 4-0, οι οπαδοί των Πειραιωτών δημιούργησαν το παρακάτω σύνθημα για να κρατήσουν πάντα ζωντανό το επίτευγμα του επιθετικού της ομάδας: «Εγώ τον αγαπώ, εγώ τον αγαπώ τον πράσινο τον Πα… τον Πανα-θη-να-ϊκό / Και για πε… και για πες μας πού τον βάζεις; / – Μες τα δί… μες τα δίχτυα εγώ τον βάζω, γεια σου παι… γεια σου παικταρά μου Βάζο»
«Τα γκολ είναι η ψυχή του παιχνιδιού – και ο Βάζος ήταν η ψυχή του Ολυμπιακού»
Η τριπλέτα Βάζος -Συμεωνίδης – Ράγγος
Η καριέρα του Βάζου στον Ολυμπιακό είναι γεμάτη από αξέχαστες στιγμές και μαζί με τους Θεολόγο Συμεωνίδη και Χριστόφορο Ράγγο, οι οποίοι αγωνίζονταν στις πτέρυγες του σχηματισμού, δημιούργησαν μια ανίκητη για την εποχή τριπλέτα που έφερε πολλές επιτυχίες στους Πειραιώτες, με τις οποίες εδραιώθηκαν ως η κορυφαία ομάδα σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30. Η παρουσία του Βάζου στην επίθεση της ομάδας ήταν καταλυτική, καθώς με τα γκολ του χάριζε νίκες και τίτλους στους Ερυθρόλευκους. Με την ικανότητά του να σκοράρει από κάθε θέση και με κάθε τρόπο, ο Βάζος τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες και γέμιζε τα δίχτυα με γκολ.
«Πρέπει να είσαι ψύχραιμος και να κάνεις αυτό που πρέπει γιατί οι ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε λεπτό», έχει πει σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ το 1976, για να προσθέσει ότι «το αγώνισμα δεν είναι ομαδικό, σημαντικό ρόλο έπαιζε και όλη η υπόλοιπη ομάδα», δείγμα της αντίληψης που είχε για τη συνεργασία με τους άλλους δύο κορυφαίους των Πειραιωτών προπολεμικά.
Η φοβερή επιθετική τριπλέτα του Ολυμπιακού, Χριστόφορος Ράγγος, Γιάννης Βάζος, Θεολόγος Συμεωνίδης
Αν και κούτσαινε ελαφρώς λόγω μιας εκ γενετής δυσπλασίας στα πόδια, διακρινόταν για την ταχύτητα στο παιχνίδι του και τον δυναμισμό του. Στην ίδια τηλεοπτική εμφάνιση αποκάλυψε και το μυστικό της επιτυχίας του: «Τα σουτ που έκανα τότε ήταν με φάλτσο. Με είχε εξασκήσει ένας προπονητής που είχαμε τότε ο Κόβατς».
Ο Βάζος συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση επτά πρωταθλημάτων Ελλάδας (1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947 και 1948) και ενός Κυπέλλου Ελλάδας (1947) με τον Ολυμπιακό. Κάθε κατάκτηση και ένας θρίαμβος, κάθε τίτλος και μια απόδειξη του ταλέντου και της αφοσίωσής του.
Ταυτόχρονα, η φήμη του και η επιρροή του γιγαντώνονταν μέσα από τις μονομαχίες του με μεγάλους ποδοσφαιριστές των αντιπάλων ομάδων. Ο ίδιος είχε ξεχωρίσει τον Γάσπαρη της ΑΕΚ και τον Βικελίδη του Αρη, ενώ η «κόντρα» με τον επίσης εμβληματικό επιθετικό του ΠΑΟ Αντώνη Μηγιάκη μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των φιλάθλων και του Τύπου πριν και μετά από κάθε αιώνιο ντέρμπι.
Αναδείχθηκε 4 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, μάλιστα η πρώτη (1933) από την τελευταία φορά (1947) απέχει δεκατέσσερα χρόνια, κάτι από αποτελεί μέχρι σήμερα ρεκόρ.
Ο Γιάννης Βάζος, μαζί με τους αδελφούς Ανδριανόπουλους, ενσάρκωσε το πνεύμα του Ολυμπιακού και δικαίως έγινε ένας αιώνιος θρύλος του συλλόγου. Η ιστορία είναι από αυτές που θα συνιστούν σημείο αναφοράς όσα χρόνια και να περάσουν. Ακόμα και αν δεν μνημονεύεται το όνομά του συχνά, αποτελεί πηγή έμπνευσης και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού, των δρόμων και των γειτονιών που γέννησαν αυτή την ομάδα.