Γιατί δεν αλλάζει η ατζέντα
Οτι κακοφορμίζει άσχημα η υπόθεση των Τεμπών, δεν χρειάζεται και ιδιαίτερα αναλυτική σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Το δείχνουν όλα. Από την καθημερινή ενασχόληση των Mέσων με την υπόθεση μέχρι τις εμφανίσεις, δίκην διαττόντων αστέρων, συγγενών, πραγματογνωμόνων και καθενός που μπορεί να διεκδικήσει τα 15 λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν, δίνοντας μια εκδοχή ή έστω κάτι που να μοιάζει είδηση για το θέμα. Από κοντά και οι δημοσκοπήσεις οι οποίες έχουν να συνεισφέρουν πως όχι μόνο δεν «πέφτει» το κλίμα της κοινωνικής έντασης και αντίδρασης για το δυστύχημα, αλλά παραμένει στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Παίζει συνεχώς στο 80% η εντύπωση πως έγινε ή γίνεται κάποιου είδους συγκάλυψη, γενικώς και αορίστως, χωρίς να δίνεται ούτε ένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό. Φυσικά αυτό το χρεώνουν εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση οι ερωτώμενοι – άλλη μία βαριά ήττα του άλλοτε πανίσχυρου επικοινωνιακού επιτελείου της κυβέρνησης. Πώς την «πάτησαν» έτσι; Απάντηση: δεν την «πάτησαν», είναι τα λάθη που έγιναν, και πλέον δεν επιτρέπουν – με τίποτε – να αλλάξει η ατζέντα…
Οι πλατείες και η προσευχή
Και έπεται συνέχεια. Αυτό είναι το σημαντικό. Εκτός Βουλής, και ανεξάρτητα από το αν στο μεταξύ προκύψει κάποια νέα πρόταση για Προανακριτική, μια και η προηγούμενη εξεμέτρησε το ζην, μέσα σε λίγες μέρες, άρα καλά να ‘μαστε να ζήσουμε να τη θυμόμαστε. Στα εκτός Βουλής, λοιπόν, θέλω να αναφερθώ. Προσέξτε, παρακαλώ, πρόγραμμα: το άλλο Σάββατο προγραμματίζεται στην Αθήνα μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, κατά το οποίο θα κυριαρχήσουν τα Τέμπη, τα οξυγόνα, οι δικαιοσύνες, οι συγκαλύψεις και τα ρέστα. Ακόμη κι αν, όπως ελπίζεται, τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά και δεν έχουμε πάλι την επανεμφάνιση των «μπαχαλάκηδων» να κάνουν την πόλη άνω – κάτω, είναι προφανές ότι ένας κόσμος θα βρεθεί εκεί για να φωνάξει κατά της κυβέρνησης. Και πάμε παρακάτω: για τις 9 Απριλίου, που είναι Τετάρτη, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν προγραμματίσει πανελλαδική απεργία. Κι αν τις προηγούμενες φορές, σε παρόμοιες απεργιακές κινητοποιήσεις, η συμμετοχή περιοριζόταν στα κλασικά ΠΑΜΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ., αυτή τη φορά τα Τέμπη θα στείλουν και πάλι πολύ κόσμο στον δρόμο και στις πλατείες.
Η κυβέρνηση τι λέει γι’ αυτά; Τίποτε δεν λέει, προσεύχεται να βαρεθεί ο κόσμος…
Το παράδειγμα της Σερβίας
Θα βαρεθεί; Μμμμ, δεν είμαι πολύ βέβαιος. Στη γειτονική, ορθόδοξη Σερβία, και ο πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς στις προσευχές το είχε ρίξει, να «πέσει» η ένταση που πυροδότησε το πολύνεκρο δυστύχημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ και έχει ρίξει τη χώρα σε βαθιά κρίση εδώ και ένα 5μηνο περίπου. Αλλά οι άγιοι έχουν σταθεί σκληροί μαζί του. Δεν εισακούουν τις προσευχές του, παρότι ο αρχηγός θυσίασε τον πρωθυπουργό του, έναν αναλώσιμο, ονόματι Βούτσεβιτς. Η ένταση συνεχίζεται αμείωτη. Αυτοί που διαδηλώνουν σχεδόν κάθε εβδομάδα, παίζοντας ανελέητο ξύλο με την αστυνομία, ζητούν κάθαρση και καταγγέλλουν το δυστύχημα ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης διαφθοράς στη χώρα. Και για να το καταγγέλλουν, προφανώς κάτι θα έχουν υποψιαστεί οι άνθρωποι. Τέλος πάντων, ο πρόεδρος Βούτσιτς, όπως μεταδίδεται τώρα από τη Σερβία, προκειμένου να εκτονωθεί η ένταση, σχεδιάζει, λέει, να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τον προσεχή Ιούνιο.
Δεν θέλω να δώσω ιδέες στον Κυριάκο, όμως είναι τόσες οι ομοιότητες αυτού που συμβαίνει στη Σερβία με τα δικά μας, που ποτέ δεν ξέρεις. Αλλωστε, όλα μια ιδέα είναι…
Το φάντασμα του 2012
Ειδικά όταν σε έχουν πείσει ότι θα κερδίσεις τις εκλογές επειδή δεν υπάρχει τίποτε που να απειλεί την επικυριαρχία σου. Οπου «απέναντι» είναι μια αντιπολίτευση κατακερματισμένη και χωρίς ορατή πορεία σύγκλισης, έστω και άτυπα. Ανεξάρτητα από το αν το κλίμα θυμίζει έντονα τις παραμονές των εκλογών του Μαΐου του 2012, όταν η κατάταξη των κομμάτων ήταν ΝΔ 18,85%, ΣΥΡΙΖΑ 16,79%, ΠΑΣΟΚ 13,18% και 10,62% το καμμενοκόμμα, υπάρχει κόσμος στο Μέγαρο Μαξίμου που πιστεύει ότι αν γίνονταν τώρα εκλογές, η ΝουΔου θα προσέγγιζε τα ποσοστά των ευρωεκλογών, εκείνο το 28 και κάτι τοις εκατό…
Αυτούς τους τελευταίους τούς καταλαβαίνω. Κάνουν ό,τι μπορούν για να στηρίξουν τον πρόεδρο Κυριάκο και καλά κάνουν – αυτή είναι η δουλειά τους. Ομως η γενική εικόνα δεν πιστοποιεί κάτι τέτοιο και το «φάντασμα» του Μαΐου του ’12 προβάλλει στη γωνία Στησιχόρου και Βασιλέως Γεωργίου…
Τι λέω εγώ; Οτι αν το κλίμα δεν βελτιωθεί θεαματικά με πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ο πρόεδρος Κυριάκος (πρωτοβουλίες επώδυνες για τον ίδιο και το κόμμα), μέσα στους επομένους τρεις, το πολύ, μήνες δύσκολα θα αποφύγει τις εκλογές το φθινόπωρο.
Οι… 10 εντολές του Αλέξη
Και μέσα στον γενικό χαμό, να σου και ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος, να μας προτείνει γραπτώς, λίγο πριν αναχωρήσει για το Χάρβαρντ (!!), 9+1 σημεία της νέας εθνικής στρατηγικής που οφείλει να ακολουθήσει η χώρα! Πρόκειται για μία ακόμη ένδειξη ότι η κίνηση υπαγορεύεται από το rebranding που επιχειρεί, προκειμένου να επανέλθει στο προσκήνιο, μήπως και πάρει τη ρεβάνς από τον Κυριάκο. Εξού και το κείμενο που στην πραγματικότητα λες και γράφτηκε για να ασκήσει σφοδρή, θα τη χαρακτήριζα, κριτική στην κυβέρνηση. Οπως ισχυρίζεται με ύφος που παραπέμπει σε… Μπρεζίνσκι, έναν μετρ της διεθνούς διπλωματίας (ποιος να του το έγραψε άραγε;), τα τελευταία πεντέμισι χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εκθέσει πολλαπλώς τη χώρα σε οικονομικούς αλλά και σε γεωστρατηγικούς κινδύνους.
Ο μπαγάσας ο Κυριάκος, στο τέλος, όλο κάτι γίνεται και βγαίνει από πάνω – διότι μπαίνει στη σύγκριση με τον Τσίπρα και κερδίζει πολλά με λίγα, που λέγαμε παλιά…
Μονοψήφια ποσοστά
Και κάτι που αφορά τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο. Ο σχεδιασμός «ολοκληρώνω το rebranding και ηγούμαι κόμματος με κυβερνητικές φιλοδοξίες» δεν φαίνεται να συγκινεί και πολύ κόσμο. Δυο τρεις έρευνες που έχουν γίνει και τον έχουν «μετρήσει», αναφέρουν ότι τα ποσοστά του ως επικεφαλής δικού του κόμματος βρίσκονται πάνω – κάτω στα ποσοστά του σημερινού φαμελλοΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ 6% και 8%. Οπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, με αυτά τα ποσοστά, ούτε μέχρι την Πλατεία Ομονοίας δεν πας. Οχι Μέγαρο Μαξίμου.
Για τον Μ. Χαραλαμπίδη
Ενας χρόνος συμπληρώθηκε από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ένας αγνός αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα και μετέπειτα ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Φίλοι του και σύντροφοί του για να τον τιμήσουν οργανώνουν, 28 και 29 Μαρτίου, ένα διήμερο εκδηλώσεων στη μνήμη του. Θα μιλήσουν γι’ αυτόν σύντροφοί του στο ΠΑΚ Ιταλίας αλλά και άλλοι με τους οποίους συνδέθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ο οποίος απολάμβανε τον σεβασμό του Ανδρέα και των περισσοτέρων από τα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είχε συγκεκριμένη θεωρία για την ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο το έβλεπε περισσότερο ως ένα λαϊκό Κίνημα με εθνικά χαρακτηριστικά, παρά ως αστικό κόμμα. Στο πλαίσιο αυτό, ανέπτυξε προσωπικά σχέσεις με εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της Μέσης Ανατολής. Εδωσε δε πλήθος αγώνων για την ανεξαρτησία του κουρδικού λαού και για τον λόγο αυτό τιμάται και από τους Κούρδους. Το διήμερο εκδηλώσεων στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που φέρει τον τίτλο «Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί!», αρχίζει το απόγευμα της Παρασκευής 28 Μαρτίου στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και θα ολοκληρωθεί το Σάββατο 29 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας.