Το νέο ξέσπασμα του Ματίας Αλμέιδα αμέσως μετά το παιχνίδι με τον Αρη απέδειξε ότι η παρεξήγηση που προκάλεσε το προηγούμενο ξέσπασμά του, μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό πριν από σχεδόν δύο μήνες, δεν λύθηκε. Απλώς κρύφτηκε προσωρινά κάτω από το χαλί.
Στην πραγματικότητα, μάλιστα, δεν πρόκειται καν για παρεξήγηση, αλλά για πρόβλημα που ακουμπάει τον πυρήνα της σχέσης μεταξύ του Αλμέιδα και του Μάριου Ηλιόπουλου. Και αφορά τη μεταξύ τους εμπιστοσύνη. Είναι φανερό πως ο ιδιοκτήτης δεν εμπιστεύεται τον προπονητή. Ούτε ο προπονητής εμπιστεύεται τον ιδιοκτήτη.
Γιατί ο Ηλιόπουλος δεν εμπιστεύεται τον Αλμέιδα το ξέρει μόνον ο ίδιος. Ισως επειδή δυσκολεύεται να του συγχωρήσει τον αποκλεισμό από τη Νόα το καλοκαίρι, που στέρησε από την ΠΑΕ σημαντικά έσοδα από μια ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας. Ισως πάλι να θέλει να φτιάξει την εντελώς δική του ΑΕΚ, με πρόσωπα αποκλειστικά δικής του επιλογής, που δεν θα θυμίζουν σε τίποτα την προηγούμενη διοίκηση. Ωστε να καρπώνεται αυτός ολόκληρη την όποια δόξα. Ποιος ξέρει; Μόνο υποθέσεις μπορεί να γίνουν.
Το βέβαιο, ωστόσο, είναι πως ο Αλμέιδα αισθάνεται να αμφισβητείται έντονα εκ των έσω όταν ακούει ή διαβάζει ότι σε κάθε… στραβή η ΑΕΚ ψάχνει για προπονητή. Και δεν σταμάτησε να συμβαίνει αυτό ούτε μετά το μορατόριουμ που συμφωνήθηκε έπειτα από τον προ διμήνου αγώνα με τον Παναθηναϊκό.
Οπότε αποφάσισε να υπενθυμίσει ότι έχει συμβόλαιο ως το 2028 και να ενημερώσει ότι μόνο… ματωμένο θα μπορέσει να τον βγάλει κανείς από αυτό. Χρησιμοποιώντας το ως τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι στον πόλεμο που θεωρεί ότι δέχεται από μέσα. Γιατί είναι εγωιστής και θέλει να φύγει από την ΑΕΚ όποτε το αποφασίσει αυτός και με το κεφάλι ψηλά. Ως μέρος της ιστορίας της, όπως ο ίδιος είπε την Κυριακή. Και όχι με τη στάμπα του αποτυχημένου.
Πού θα βγάλει όλο αυτό, κανείς δεν ξέρει. Πάντως χωρίς αμοιβαία εμπιστοσύνη η συνεργασία του Αλμέιδα με τη διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ δεν μπορεί να συνεχιστεί…