Η επιλογή συγκεκριμένων φυλών σκύλων και η προτίμηση σε αυστηρές μεθόδους εκπαίδευσης συχνά αντανακλούν βαθύτερες ψυχολογικές ανάγκες, με κυρίαρχες την ανασφάλεια και την ανάγκη επιβολής ελέγχου. Η προτίμηση για σκύλους με «άγρια» ή επιβλητική εικόνα – όπως πίτμπουλ, ροτβάιλερ ή ντόμπερμαν – συχνά σχετίζεται με την προσπάθεια του κηδεμόνα να δημιουργήσει ένα ισχυρό προσωπείο μέσα από την εικόνα του σκύλου του.
Ατομα με υψηλά επίπεδα ανασφάλειας τείνουν να αναζητούν εξωτερικά σύμβολα ισχύος για να καλύψουν εσωτερικά αισθήματα ανεπάρκειας.
Ο σκύλος, ως σύμβολο δύναμης, γίνεται προέκταση της αυτοεικόνας τους, ενώ η επιβολή αυστηρών κανόνων και η χρήση τιμωρητικών μεθόδων λειτουργούν ως μηχανισμοί ελέγχου που προσφέρουν την ψευδαίσθηση κυριαρχίας.
Η ανασφάλεια εκδηλώνεται και στον τρόπο που αυτοί οι άνθρωποι διαχειρίζονται τη σχέση τους με τον σκύλο: αντί να χτίσουν εμπιστοσύνη, επιδιώκουν να επιβάλουν τον φόβο, φοβούμενοι μήπως χάσουν την «ανωτερότητα» που θεωρούν ότι τους προσδίδει ο έλεγχος. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η ανάγκη για απόλυτο έλεγχο συχνά προδίδει έναν εσωτερικό φόβο απώλειας ισχύος, καθιστώντας τη σχέση ανθρώπου – σκύλου αντανάκλαση μιας προσωπικής πάλης με την ανασφάλεια.
Ο Αλέξανδρος Παράσχης είναι υπεύθυνος της σχολής εκπαιδευτών Dog Friendly Academy