Τα της υγείας θα συζητούσαν σήμερα το πρωί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αδωνις Γεωργιάδης στο υπουργείο Υγείας, σε σύσκεψη που είχε προγραμματιστεί εδώ και πολλές ημέρες και είχαν ήδη μάλιστα μία φορά αναγκαστεί να την αναβάλουν. Μετά όμως και τη δυσφορία του Πρωθυπουργού για το «αντάρτικο» για τις αυξήσεις στα σώματα ασφαλείας, η σύσκεψη αναβλήθηκε. Ξανά. Συμπτωματικώς (ή και όχι). Αναφέρομαι, φυσικά, στους «γαλάζιους» και ενδοκυβερνητικούς κραδασμούς που προκάλεσαν οι εξαγγελίες του Νίκου Δένδια για τις αυξήσεις στους ενστόλους των Ενόπλων Δυνάμεων, με το Μαξίμου να περνάει το Σαββατοκύριακο κάνοντας πρόβες για… damage control. Η εντολή του ενοχλημένου Μητσοτάκη στο κυβερνητικό επιτελείο ήταν να υπάρξει άμεση απορρόφηση των αντιδράσεων για τη μη επέκταση των αυξήσεων και στα σώματα ασφαλείας, έναν προνομιακό χώρο για τη ΝΔ. Τον χορό των αντιδράσεων άνοιξε η ΠΟΑΣΥ, το σωματείο της ΕΛ.ΑΣ., που έκανε λόγο ούτε λίγο ούτε πολύ για παραβίαση του νόμου για το ενιαίο ειδικό μισθολόγιο Ενόπλων Δυνάμεων, Αστυνομίας, Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος. Ακολούθησε κύμα βουλευτών, με πρώτους τους Δημήτρη Αβραμόπουλο, Θάνο Πλεύρη και Γιάννη Πλακιωτάκη. Και το τρίτο χτύπημα ήταν οι υπουργικές παρεμβάσεις. Ο μεν Βασίλης Κικίλιας, σημερινός αρμόδιος για το Λιμενικό, από προηγούμενες υπουργικές θητείες του έχει διαύλους στην ΕΛ.ΑΣ. και στην Πυροσβεστική. Eτσι, διόλου τυχαία, δήλωσε ότι «δεν μπορεί να υπάρχουν ένστολοι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Ανάλογες αυξήσεις θα πρέπει να γίνουν και στους αστυνομικούς, στους πυροσβέστες και στους λιμενικούς μας». Ο δε Γεωργιάδης όχι απλώς ζήτησε αυξήσεις αλλά τις προκατέβαλε κιόλας, γράφοντας πως θεωρεί «βέβαιο» ότι θα βρεθεί ο «δημοσιονομικός χώρος».
Το ταμείον είναι μείον
Στο Μαξίμου, όμως, δεν επικρατούσε η ίδια «βεβαιότητα». Και η αμηχανία έπιασε κόκκινο. Δεν είναι τυχαίο ότι κι ο Μητσοτάκης επέλεξε να μην κάνει καμία αναφορά, στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτησή του, σε επέκταση των αυξήσεων στα άλλα Σώματα. Οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι το πλαίσιο θα αποσαφηνιστεί στη σημερινή ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Κοινώς: ο Παύλος Μαρινάκης αναμένεται να πει με εύσχημο τρόπο ότι αυτή τη στιγμή ο κουμπαράς δεν επιτρέπει άλλες αυξήσεις. Εξάλλου, όπως τονίζουν πηγές, οι αυξήσεις των ενστόλων των Ενόπλων Δυνάμεων καλύφθηκαν στο 60% από την εξοικονόμηση που πέτυχαν οι «κόφτες» Δένδια σε στρατιωτικές δομές και αξιωματικούς, ενώ, για όλους τους ενστόλους, συμπεριλαμβανομένων των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, έχουν ήδη νομοθετηθεί αυξήσεις σε αποζημιώσεις και επιδόματα. Για τα υπόλοιπα; Ραντεβού τον Σεπτέμβριο, στη ΔΕΘ.
Προβληματισμός για την ήττα στην ΕΙΝΑΠ
Σε άλλα δυσάρεστα «γαλάζια» νέα, η ήττα της συνδικαλιστικής παράταξης της ΝΔ στις εκλογές των νοσοκομειακών γιατρών Αθήνας και Πειραιά, όπου ερχόταν πρώτη πάνω από 20 χρόνια, βάρυνε το κλίμα στην Πειραιώς. Η ήττα της ΔΗΚΝΙ από την παράταξη του ΚΚΕ (ΔΗΠΑΚ) ήταν ιδιαίτερα βαριά δε και για την επικεφαλής της, τη Ματίνα Παγώνη, που επί 12 ολόκληρα χρόνια εκλεγόταν στην ηγεσία της ΕΙΝΑΠ. Μια ήττα που οφείλεται, όπως δήλωσε η ίδια, σε δύο αποφάσεις για τις οποίες κατονομάζει ως υπεύθυνους τον Μάριο Θεμιστοκλέους (κατεξοχήν υπεύθυνος για τα νοσοκομεία) και τον Δημήτρη Βαρτζόπουλο. Φταίνε αποκλειστικά οι υφυπουργοί του υπουργείου Υγείας, δηλαδή. Αλλες γαλάζιες πηγές μου, πάντως, μου έλεγαν ότι στην Πειραιώς συζητήθηκε το ενδεχόμενο να μη βοήθησαν ιδιαίτερα το κλίμα οι τσακωμοί που έριχνε ο Αδωνις Γεωργιάδης με υγειονομικούς στις επισκέψεις που έκανε στα νοσοκομεία.
Αμερικανικό ειδύλλιο
Εκτός από τις πολυσυζητημένες διαλέξεις στο Χάρβαρντ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε χθες και μια συνάντηση, πιο πριβέ, με περίπου 15 νέους και νέες από την Ελλάδα που βρίσκονται ως φοιτητές, ερευνητές κ.λπ. στο πανεπιστήμιο. Για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση η οποία, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν πολύ ανοιχτή και off the record, σε ένα δύσκολο κοινό, που του έκανε σκληρές ερωτήσεις. Κράτησε, μάλιστα, λένε, δύο ώρες παραπάνω από τον προγραμματισμό. Σημειώνω δυο-τρία σημεία από όσα διέρρευσαν, που ξεχώρισα. Το πρώτο είναι ότι ο Τσίπρας δήλωσε ότι δεν κάνει πια politics, αλλά policy. Δηλαδή δεν κάνει πολιτική πια με την έννοια την κομματική κ.λπ., αλλά ως παραγωγή πολιτικής σκέψης. Το δεύτερο είναι ότι οι συνομιλητές του συμφωνούν ότι έχει αλλάξει φοβερά ο πολιτικός λόγος του, σε βαθμό που δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον Τσίπρα που κάποτε μερικούς τους έβγαζε απ’ τα ρούχα τους. Κρατήστε τα στοιχεία αυτά, νομίζω ότι από τις συζητήσεις του στις ΗΠΑ παίρνει ιδέες για τη νέα απεύθυνση που χτίζει, με ένα πιο ήπιο προφίλ προσέλκυσης του λεγόμενου «προοδευτικού χώρου».