Αφορμή είχε σταθεί τον περασμένο Απρίλιο το αποκρουστικό περιστατικό βιαιοπραγίας από βουλευτή κατά βουλευτή (Κων. Φλώρος κατά Β. Γραμμένου) μπροστά στην κεντρική είσοδο της Ολομέλειας της Βουλής, ενεργοποιώντας τις νέες τότε διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής, αλλά και του Ποινικού Κώδικα, που οδήγησαν στη σύλληψη του Φλώρου για αυτόφωρο κακούργημα. Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε εισηγηθεί ως Πρόεδρος της Βουλής τις αλλαγές, είχε διαμηνύσει με συνέντευξή του στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ότι πλέον «μπορούμε να πούμε συνθηματικά, τέρμα σε “παλαβούς” και τραμπούκους, και οι συνέπειες που θα έχουν από εδώ και πέρα θα είναι βαρύτατες».
Τα δικά του λόγια, έντεκα μήνες νωρίτερα, λειτουργούν προφητικά για τις νέες ακρότητες με πρωταγωνιστές βουλευτές: «Ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να επιτρέψουμε στη βία που ζήσαμε την περίοδο της οικονομικής κρίσης ή σε άλλες περιόδους της ανώμαλης πολιτικής ιστορίας μας να επαναληφθεί. Δεν μπορεί επειδή κάποιοι αισθάνονται και απευθύνονται σε ακροατήρια επιρρεπή (…), να οδηγήσουν τη χώρα πάλι σε ξυλοδαρμούς, φανατισμούς και αντεγκλήσεις» τόνιζε στον κοινοβουλευτικό συντάκτη των «ΝΕΩΝ», Λάμπρο Σταυρόπουλο, προσθέτοντας: «Εχει όριο η “ζητιανιά” ψήφων, έχει όριο η τοξικότητα, έχουν όριο η εχθροπάθεια και η επιθετικότητα, και το όριο αυτό είναι ο νόμος. Και αν ο Κανονισμός της Βουλής έχει φτιαχτεί για στοιχειωδώς λογικούς ανθρώπους που σπάνια παραφέρονται, υπάρχει ο ποινικός νόμος που είναι αυστηρότατος και υπάρχει και δυνατότητα και τον Κανονισμό της Βουλής να τον κάνουμε επίσης αυστηρότατο».