Είχα σκοπό σήμερα να απλωθώ σε θέματα και σε πελάγη εκτός των χωρικών μας υδάτων. Να ταξιδέψω προς Αμερική μεριά. Και ειδικά στη συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο.
Με συνάρπασε αυτό το ραντεβού γενικά, αλλά στάθηκα περισσότερο στα λεγόμενα του δικού μας εκκλησιαστικού εκπροσώπου προς τον πλανητάρχη με το φλοτάν μαλλί.
Είπε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος στον Τραμπ, πως όχι μόνο βυζαντινοφέρνει οπτικώς αλλά και έως του σημείου να του θυμίζει απελπιστικά τον Μέγα Κωνσταντίνο. Από μια δε γωνιά, τρία τέταρτα αριστερό προφίλ, είναι φτυστός. Τον έφτυσα κι εγώ, μην τον ματιάσω. Γι’ αυτό και το δώρο που του ενεχείρισε δεν ήταν ένας απλός σταυρός. Ηταν σταυρός κατευθείαν απόγονος του ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, τοις ευσεβέσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων διά του Σταυρού σου πολίτευμα. Τώρα δεν ξέρω θα του το φυλάξει το πολίτευμα του Ντόναλντ το δώρο; ‘Η θα πάει τσάμπα και δώρον άδωρον. Να αυτά ήθελα να γράψω αλλά σ’ αφήνει η σκληρή πραγματικότης; Δεν σ’ αφήνει να ασχοληθείς με τα μεγάλα και τα υψηλά, σε ρίχνει στα ρηχά και εξοκείλεις. Διότι είχε τη φαεινή ιδέα ο Φάμελλος (δεν του το ‘χεις αλλά του ‘ρχονται κάτι τέτοια του προέδρου) να τείνει χείρα φιλίας στο ΠΑΣΟΚ. Ε, τι ήτανε να το πει, του ‘ρχεται μια ξανάστροφη απ’ τον Κρητίκαρο, σε στυλ που ήμουνα και που βρέθηκα, ήτανε και σε άσχημο μουντ, είχε δει τον Πολάκη στον ύπνο του να κρατάει ψάρια, και το ψάρι είναι λαχτάρα, σου λέει να ‘το, βγήκε τ’ όνειρο. Πιάνει χαρτί, πιάνει μολύβι και τι κάθεται και γράφει ο Σωκράτης με το στυλό του Νίκου του Παππά (13-0):
«Η διατύπωση (του Ανδρουλάκη εννοεί) ότι αν αθροιστούμε θα μειωθούν συνολικά οι δυνάμεις, παραβιάζει την κοινή λογική και τα μαθηματικά. Και επειδή τα παραβιάζει, αισθάνομαι ότι, ενδεχομένως, κάποιος να του άσκησε βέτο». Τ’ ακούει ο πασόκας, «Βέτο; Είπες Βέτο; Τώρα θα δεις». Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί το πήρε έτσι στραβά το «βέτο», εγώ δεν το ‘χω για κακό, αλλά φαίνεται έχει τους λόγους του. Κάθεται λοιπόν και απαντάει μέσω του γραφείου Τύπου του.
«Καταδικάζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τις αδιανόητες δηλώσεις του κ. Παππά; Ή τις υιοθετεί; Θα συνεχίσει να παραμένει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ένας τοξικός υβριστής». Τώρα δεν πολυκαταλαβαίνω τόσο τοξικό είναι το «βέτο»; Τόσο υβριστικό, του τύπου «άει στο διάολο βρε βέτο. Ε, βέτο του κερατά». Το έπιασε πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ και απαντάει πάραυτα.
«Αλήθεια είπε ο Νίκος Παππάς. Ας μας πει ο κ. Ανδρουλάκης ποιος τον τραβάει κάθε μέρα από το δεξί πέτο». Αα εδώ αλλάζει το πράμα. Οχι βέτο, πέτο. «Αλλο βέτο. Αλλο πέτο». Που έλεγε μια Πέπη κάποτε που πήγαινε το τρας σύννεφο.
Ο Ανδρουλάκης όμως δεν το βάζει κάτω και αμ έπος αμ έργο του τη λέει. «Ο κ. Φάμελλος ας διδαχθεί από τα παθήματα των προκατόχων του και ας μην σπεύδει να σφιχταγκαλιάσει τον κύριο 13-0. Εκτός και αν κρατάει αυτόν κάποιος από το δεξιό πέτο και τον οδηγεί σε επιθέσεις στο ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη παίζοντας το παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας».
Πώς φτάσαμε στη Νέα Δημοκρατία; Αυτοί μεταξύ τους δεν σκυλοβριζόσαντε; Πώς πετάχτηκε στη μέση η ΝουΔού σαν το λειρί του κόκορα.
Αλλά σ’ αυτό το θέμα η Κουμουνδούρου δεν σηκώνει κουβέντα. Πού να τη σηκώσει; Είναι και κουβέντα βαριά, θα της πιαστούν τα πάκια (μη με ρωτήσετε ποια είναι τα πάκια, ιδέα δεν έχω). Και κλείνει λοιπόν το πρόγραμμά της με τη φράση κλειδί: «Δεν απαντάμε περαιτέρω… αν δεν ξεκαθαριστεί το νέο γαλαζοπράσινο βραχυκύκλωμα».
Εδώ νομίζω το βραχυκύκλωμα είναι γενικό. Σκοτάδι. Μαύρο σκοτάδι. Πίσσα. Πιο πίσσα δεν γίνεται, γι’ αυτό κι εγώ εν μέσω σκότους, χαιρετώ.