Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς και Ρώσους νεκρούς, θα είναι δύσκολο για οποιαδήποτε πλευρά να αρνηθεί την ιδέα της εκεχειρίας. Όμως υπάρχουν πολλά «αλλά»…
Η Ουκρανία αποδέχθηκε το σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για κατάπαυση πυρός, με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να «λυγίζει» από τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκήθηκαν το προηγούμενο διάστημα.
Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει… όνειρο να φέρει την ειρήνη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Τώρα, ωστόσο, το όνειρο πρέπει να… συναντήσει τη ρωσική πραγματικότητα.
Μια εκεχειρία 30 ημερών είναι, χωρίς δισταγμό, αρχικά καλά νέα. Αλλά μια εκεχειρία είναι η πιο περίπλοκη ιδέα αυτής της δεκαετούς σύγκρουσης. Και το πώς θα αντέξει, θα καθορίσει την υποστήριξη, την κυριαρχία και την επιβίωση της Ουκρανίας.
Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς και Ρώσους νεκρούς, θα είναι δύσκολο για οποιαδήποτε πλευρά να αρνηθεί την ιδέα της εκεχειρίας. Η Μόσχα θα πιεστεί για να δείξει ότι δεν αποτελεί εμπόδιο στον στόχο ειρήνης του προέδρου των ΗΠΑ.
Αυτό είναι μία σουρεαλιστική κατάσταση που πρέπει να καταλάβει το Κρεμλίνο, μετά από τρία χρόνια άγριας επιθετικότητας στην Ουκρανία. Για να διατηρήσει την ψευδαίσθηση ότι είναι ο εταίρος του Τραμπ σε αυτό, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πιθανότατα θα δεχτεί κάποια μορφή ειρήνης. Μπορεί να μην είναι μια άμεση κατάπαυση του πυρός και μπορεί, όπως η έπραξε Ρωσία στο παρελθόν, να επιλέξει να καθυστερήσει την έναρξη της επιδίωξης στρατιωτικών στόχων πρώτα, ιδιαίτερα στην περιοχή του Κουρσκ.
Το πρώτο επιχείρημα που πρέπει να δοκιμαστεί είναι ότι το Κρεμλίνο δεν μπορεί να εμπλακεί σε ουσιαστική διπλωματία, όπως δείχνει η ιστορία του ότι σπάνια το κάνει. Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι το Κίεβο διατηρεί τις μαξιμαλιστικές φιλοδοξίες να ανακτήσει το έδαφός του, καθώς δεν θέλει να αποδεχθεί πιθανή μόνιμη απώλεια του ενός πέμπτου της επικράτειάς του.
Είναι, ωστόσο, σαφές τώρα ότι οι περισσότεροι Ουκρανοί αισθάνονται ότι η αντεπίθεση για την ανακατάληψη εδάφους είναι ένα όνειρο… θερινής νυχτός. Η φρικτή σκληρότητα του πολέμου είναι απίθανο να κρύβει κάτι ευγενικό πίσω της. Αντίθετα, οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός πιθανότατα θα μετατραπεί σε μια σκληρή μάχη για να αποδοθεί η ευθύνη για την πιθανή κατάρρευσή της.
Ο Πούτιν δεν μπορεί να αρνηθεί την κατάπαυση του πυρός, χωρίς να χάσει το πλασματικό ηθικό επίπεδο. Αλλά αυτό που ακολουθεί – κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε παύσης των εχθροπραξιών – είναι αυτό που θα καθορίσει την έκβαση του πολέμου.
Πρώτον, είναι μια πλήρης κατάπαυση του πυρός, σε όλες τις γραμμές του μετώπου, για έναν ολόκληρο μήνα. Αυτό είναι, από μόνο του, ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Η προσδοκία είναι ότι για έναν μήνα, ξαφνικά, όλες οι εχθροπραξίες, παντός τύπου, μπορούν να σταματήσουν. Ότι δεν θα γίνουν λάθη. Ότι κανείς δεν θα ανοίξει πυρ πανικόβλητος ή εσκεμμένα.
Για τον λόγο αυτό, ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και η Ουκρανία είχαν αρχικά προτείνει μερική κατάπαυση του πυρός από αέρα, θάλασσα και επιθέσεις σε ενεργειακές υποδομές. Το επιχείρημά τους ήταν ότι αυτό θα παρακολουθούνταν πιο εύκολα – ότι οι παραβιάσεις θα αποδίδονταν πιο απλά σε οποιαδήποτε πλευρά. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα έχει απορριφθεί στην Τζέντα για κάτι πολύ ευρύτερο. Εάν η Μόσχα συμφωνήσει, όλα πρέπει να σταματήσουν ξαφνικά για ένα μήνα.
Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μην υπάρξουν σφάλματα ή συγκρούσεις. Στο παρελθόν, η Ρωσία διέπρεψε σε παραπληροφόρηση, καθώς και σε επιχειρήσεις εξαπάτησης, όταν οργανώνονται επεισόδια για να δώσουν την ώθηση για αντίποινα. Θα υπάρξουν στιγμές, κατά την κατάπαυση πυρός, που διάφορα επεισόδια με drone ή με μεμονωμένους ενόπλους, θα είναι αδύνατο να αποδοθούν στη μία ή στην άλλη πλευρά. Όπως και η χειραγώγηση τεχνητής νοημοσύνης, ή ψεύτικοι λογαριασμοί ή εντελώς πλασματικά περιστατικά.
Οι αλγόριθμοι θα επιδιώξουν να ενισχύσουν τα ψεύδη. Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα δυσκολευτούν να έχουν μια πειστική αντίληψη των δευτερευόντων λεπτομερειών του ποιος-πυροβόλησε-ποιον στην πρώτη γραμμή.
Τα στοιχεία της περασμένης δεκαετίας μόνο απαισιόδοξα μηνύματα δίνουν για μία πραγματική εκεχειρία.
Η Ρωσία εισέβαλε στην Κριμαία το 2014 αλλά προσποιήθηκε ότι δεν το είχε κάνει. Η Ρωσία συμφώνησε σε κατάπαυση του πυρός το 2015 και τις πρώτες μέρες της κατέλαβε την ουκρανική πόλη Ντεμπάλτσεβε. Η Ρωσία είπε ότι δεν θα εξαπολύσει μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία το 2022, αλλά το έκανε. Η Ρωσία είπε αρχικά ότι δεν χρησιμοποιούσε κρατούμενους στην πρώτη γραμμή, αλλά τώρα ορισμένες από τις φυλακές της είναι σχεδόν άδειες.
Όπως είπε ο Μάρκο Ρούμπιο, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, για τη Μόσχα: «Η μπάλα είναι τώρα στο γήπεδο τους». Αυτό είναι αληθινό και αξιοθαύμαστο ως αποτέλεσμα. Αλλά συμβαίνει επίσης ότι η Ρωσία διαπρέπει στο να αρπάζει την μπάλα, να συζητά τους κανόνες του παιχνιδιού και τους πόντους που έχασαν, προτού ισχυριστεί ότι η μπάλα στην πραγματικότητα έχει κλαπεί από τους… απέναντι.
Ο Λευκός Οίκος πρόκειται να πάρει ένα masterclass στην πραγματική διπλωματία του Κρεμλίνου. Οι ανατρεπτικές και μερικές φορές ωμές μέθοδοι του Τραμπ μας έφεραν εδώ. Εάν εφαρμοστούν στη Μόσχα τόσο ωμά και αποδιοργανωτικά, μπορεί να μειώσουν τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην Ευρώπη μετά τους Ναζί. Αλλά μπορεί επίσης να φαίνονται πολύ φευγαλέα σε εφαρμογή, και πολύ βασικά σε εύρος για να αντιμετωπίσουν την ψύχραιμη τακτική εξαπάτησης και την παγερή υπομονή της Μόσχας.
Πηγή: skai.gr