Ας δεχθούμε πως πολλοί δεν αντέχουν την «αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι». Αλλοι, αρνούνται και να κοιτάξουν την ώρα που ένας παίκτης επιχειρεί το σουτ, είτε την ώρα του ματς είτε κατά την όλη διαδικασία. Και δεν λείπουν όσοι επιμένουν πως το ποιος «θα περάσει στα πέναλτι» είναι θέμα τύχης και μόνο. Αλήθεια;
Υπάρχει και η άλλη άποψη και μάλλον αυτή βρίσκει όλο και περισσότερους οπαδούς. Γιατί αν κάποιος θελήσει να το αναλύσει σε βάθος, διαπιστώνει πως «τα πέντε πέναλτι με έπαθλο την πρόκριση» είναι κάτι απολύτως δίκαιο και περιλαμβάνει το πακέτο αυτό στοιχεία στρατηγικής, ικανότητας, ψυχραιμίας και ασφαλώς τύχης. Δεν είναι κάτι απλό, τουναντίον πρόκειται για το πλέον σύνθετο που μπορεί να προκύψει στο ποδόσφαιρο. Από να εξασφαλίσεις το πρώτο πέναλτι, άρα να αποκτήσεις σε περίπτωση επίτευξης γκολ ασύνορο ψυχολογικό πλεονέκτημα, έως και τη σειρά που θα βάλεις τους ποδοσφαιριστές.
Η σκέψη αυτή ήρθε στον νου το βράδυ της Τρίτης και κατά την αγχωτική διαδικασία του Λίβερπουλ – Παρί. Αξιζαν οι Γάλλοι το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ; Ασφαλώς. Ούτε τυχεροί ήταν ούτε τίποτα τέτοιο μπορεί να ειπωθεί. Ο Λουίς Ενρίκε επέλεξε τους «σωστούς» ποδοσφαιριστές και με την τέλεια σειρά: αυτό αποδείχθηκε. Γιατί, για παράδειγμα, τι νόημα έχει να κρατάς τον καλύτερο… πεναλτίστα για το φινάλε της διαδικασίας όταν υπάρχουν υπαρκτές πιθανότητες να μη δοκιμάσει σουτ και να έχει ολοκληρωθεί το παιχνίδι; Θα περιμένει ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής να γίνει «ήρωας» και δεν θα προκύψει.
Οποια ομάδα, συνεπώς, πανηγυρίζει πρόκριση στα πέναλτι, είναι άξια. Σε κάθε διοργάνωση. Οπως και οι Νέοι του Ολυμπιακού, για να πάμε στα δικά μας, όταν απέκλεισαν πέρυσι τις Ιντερ, Λανς και Ναντ, ενώ πριν από λίγες ημέρες πέταξαν έξω τη Στουρμ Γκρατς. Κάτι που επαναλαμβάνεται, ασφαλώς δεν αποτελεί σύμπτωση. Πολύ περισσότερο, όταν ήδη τα νιάτα των Ερυθρόλευκων μετρούν 18/19 εύστοχα (!) σουτ στη διαδικασία των πέναλτι. Εφόσον έχουν τέτοιο ποσοστό, γίνεται να μένουν έξω; Αδύνατο. Για να αποδειχθεί πως βγάζουν ωριμότητα και έχουν «καθαρό μυαλό», συν φυσικά τη μεγάλη αυτοπεποίθηση τη στιγμή που η μπάλα «κάει». Και μπράβο τους.
Συμπέρασμα: τα πέναλτι έχουν την άγρια ομορφιά τους. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο, για κάτι που αν δεις τη μεγάλη εικόνα, κρύβει ετοιμασία με στόχευση συγκεκριμένη που εν τέλει φέρνει αποτέλεσμα.