Λίγο καιρό πριν απ’ την τελευταία «στροφή» της δικαιοσύνης και την τιμωρία όσων κριθούν ένοχοι για την εκατόμβη των νεκρών από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, οι συγγενείς των θυμάτων που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο και οι εγκαυματίες κατήγγειλαν την επιχείρηση συγκάλυψης ευθυνών στη δική τους υπόθεση, αλλά και το τραγικό γεγονός ότι επτά χρόνια μετά εξακολουθούν να υπάρχουν αταυτοποίητα μέλη νεκρών.
n Το δεδικασμένο που δημιουργείται θα επιτρέπει να καιγόμαστε, να πνιγόμαστε, να σκοτωνόμαστε και να μη φέρει ευθύνη κανείς», ήταν το μήνυμα που έστειλαν οι συγγενείς των θυμάτων και οι εγκαυματίες που έζησαν και οι ίδιοι τον εφιάλτη της φωτιάς εμμένοντας στη θέση τους πως οι κατηγορούμενοι θα έπρεπε να δικάζονται για κακούργημα και όχι για πλημμέλημα. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι με βάση επίσημα έγγραφα που έχουν στη διάθεσή τους, «μιλάμε για τουλάχιστον 14 έως 18 ακόμα θανόντες, των οποίων βρέθηκαν μέλη και βιολογικά υλικά αλλά δεν ταυτοποιήθηκαν. Από τα έγγραφα προκύπτει επίσης ότι αρκετά μέλη ανασύρθηκαν μέσα από οχήματα. Αλήθεια, πότε και ποιος μας ενημέρωσε για τον ακριβή αριθμό των διαφορετικών ανθρώπινων dna που βρέθηκαν; Από πού προκύπτει ότι έγιναν προσπάθειες ταυτοποίησής τους και αναζήτησης συγγενών μέσω τυχόν δηλωμένων αγνοουμένων σε τμήματα ή πρεσβείες; Πόσο πιο σκύλευση νεκρών συνιστά ο ενταφιασμός ανθρωπίνων μελών με ζωικά για τα οποία επιβάλλεται καύση ή υγειονομική ταφή;».