Την καλημέρα του μας λέει και σήμερα ο Αρκάς με τον δικό του τρόπο.
Στο σημερινό σκίτσο βλέπουμε τον προφήτη να λέει: «Η ζωή είναι ένα διαγώνισμα όπου όλοι πάμε αδιάβαστοι».
Ο γνωστός σκιτσογράφος σε αυτό το σκίτσο θίγει την αβεβαιότητα της ζωής. Η φράση που χρησιμοποιεί στο σημερινό σκίτσο μας θυμίζει μια ρήση του Σόλωνα στον Κροίσο.
Η φράση αυτή είναι: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε».
Σε ελεύθερη μετάφραση η φράση αυτή θα πει: «Μην μακαρίζεις κανένα πριν το τέλος του ή μη βγάζεις συμπεράσματα πριν το τέλος».
Η ιστορία πίσω από τη φράση
O Kροίσος ήταν o τελευταίος βασιλιάς της Λυδίας, γιος του Αλυάττη και γνωστός για τα αμύθητα πλούτη του που γίνονταν όλο και περισσότερα. Υπέταξε όλα τα έθνη ανάμεσα στο Αιγαίο Πέλαγος και τον ποταμό.
Παρά την υποταγή των ελληνικών πόλεων, συνδέθηκε με συμμαχίες με τη Σπάρτη και την Αθήνα και κόσμησε τα μεγάλα ελληνικά ιερά τόσο στην επικράτειά του, όσο και στη μητροπολιτική Ελλάδα με πλούσια αναθήματα. Ο ίδιος πίστευε για τον εαυτό του πως ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος σε όλον τον κόσμο – μέχρι τη μέρα που συνάντησε τον Σόλωνα.
Όταν λοιπόν ο Σόλωνας ερωτήθηκε ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, αρνήθηκε να κατονομάσει τον Κροίσο, παρότι ήταν παρόν. Μάλιστα, αντί αυτού, απάντησε με την ρήση: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε».
Τα λόγια του σοφού θα αποδειχθούν προφητικά. Μετά την κατάληψη του μηδικού βασιλείου από τους Πέρσες ο Κροίσος, προετοίμασε τη σύγκρουσή του με τον Κύρο Β΄.
Λόγω του γεγονότος πήρε χρησμούς από τα σπουδαιότερα μαντεία της εποχής.
Έτσι, όταν το μαντείο των Δελφών έδωσε χρησμό ότι αν εκστράτευσε κατά των Περσών, θα κατέλυε μια μεγάλη αυτοκρατορία αυτός χάρηκε γιατί πίστεψε πως θα κατατροπώσει την περσική υπερδύναμη.
Ένας άλλος χρησμός τον συμβούλευσε να τραπεί σε φυγή, τη στιγμή που βασιλιάς των Μηδών θα στεφθεί ένας «ημίονος» – υπονοώντας τον Κύρο.
Εν τέλει, ο Κροίσος παρερμήνευσε και τους δύο χρησμούς, καθώς, κατά πώς φάνηκε, οι εξελίξεις στράφηκαν εναντίον του. Ο Κύρος τον αιφνιδίασε και κατέλαβε το βασίλειό του. Ο μέγας βασιλιάς της Λυδίας ήταν πια αιχμάλωτος του Κύρου.
Ενώ, τελικά η αυτοκρατορία που έμελλε να καταστραφεί δεν ήταν άλλη… από τη δική του.