ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΗΚΑ τις προάλλες σε μια γνωστή μου ότι η Ελλάδα έχει «γραμμένο» τον Ελληνισμό της Αυστραλίας… Ούτε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας ήρθε ούτε ο Έλληνας πρωθυπουργός ούτε καν η Γενική Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, κα Μάιρα Μυρογιάννη, που «οργώνει» τον Kόσμο…
ΚΑΙ μπορεί να μην μας ενοχλεί που δεν μας έρχονται (ενώ πηγαίνουν σε άλλες χώρες), αλλά το πρόβλημα με τις διπλωματικές υπηρεσίες μάς «πονά»…
ΔΕΝ είναι που πρέπει να περιμένουμε μήνες για ένα ραντεβού, τώρα δεν απαντούν ούτε στα τηλέφωνα!… Κατά τα άλλα, «είμαστε πιο Έλληνες από τους Έλληνες της Ελλάδας»…
ΚΑΙ τι μου λέει η γνωστή μου: «Από τη στιγμή που οι Έλληνες της Αυστραλίας αδιαφόρησαν και δεν έκαναν χρήση του δικαιώματος ψήφου (ελάχιστοι ψηφίσαμε), αναπόφευκτο ήταν να μας “γράψουν” και οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί πάνε μόνο όπου υπάρχουν ψήφοι»…
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ το… σίριαλ με την Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ηλικιωμένων και θλίβομαι… Κατά την άποψή μου, ο κ. Γιάννης Κωστούλιας πρόσφερε πολλά στην Ομοσπονδία και τους ηλικιωμένους μας. Θα πρέπει όμως σιγά-σιγά να αποσυρθεί.
ΤΟΥ αξίζει όμως σεβασμός και αξιοπρέπεια. Αυτό που του κάνουν οι πολέμιοί του με συκοφαντικές αναρτήσεις είναι απαράδεκτο και δεν του αξίζει. Του αξίζει μεν να τιμηθεί, αλλά και η Ομοσπονδία να περάσει στην επόμενη φάση…
Τ.Τ.
ΤΟ ΟΤΙ η γλώσσα μας στην Αυστραλία -και όχι μόνο- βρίσκεται σε επικίνδυνο, κατηφορικό μονοπάτι, το έχουμε τονίσει πολλάκις και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας μας, ενώ έχουν γραφτεί άρθρα επί άρθρων, έχουν γίνει συνέδρια επί συνεδρίων και έχουν αναληφθεί πλείστες πρωτοβουλίες από διάφορες πλευρές.
Η ΓΕΥΣΗ, όμως, μένει η ίδια και τίποτα δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα που να μας κάνει να πούμε «α, να ένα φως στο τούνελ»…
ΟΠΟΤΕ, επιστολές όπως η πρόσφατη του πάλαι ποτέ εκπαιδευτικού της παροικίας κ. Μαυραγάνη, έρχονται απλώς να υπενθυμίσουν ξανά και ξανά το όλο πρόβλημα, να πουν πράγματα τα οποία έχουν χιλιοειπωθεί…
ΚΑΛΑ κάνει, βέβαια, ο αγαπητός επιστολογράφος και τα επισημαίνει, αλλά … ποιος ακούει; Διορθώνεται κάτι; Ποιος θα διαβάσει την επιστολή του και θα … του κάνει κλικ και θα κινητοποιηθεί;
ΩΣΤΟΣΟ, θα πει κάποιος, έχουμε και φωτεινές εξαιρέσεις, όπως διαβάζουμε και στο ρεπορτάζ της συναδέλφου Μαρίας Καμπύλη, στον «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης (3 Απριλίου 2025), σχετικά με τα αδέλφια Τζιρκάλλη από την Κύπρο.
ΚΑΛΑ κάνουν -εννοείται- τα τρία αδελφια και εντρυφούν στην Ελληνική Γλώσσα, αλλά οι τρεις κούκοι -συγγνώμη, τα τρία αδέλφια ήθελα να πω- δεν πρόκειται να φέρουν καμία Άνοιξη…
ΚΑΚΑ τα ψέμματα, αλλά δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα όταν ασχολούμαστε με τη διατήρηση της γλώσσας μας σκεπτόμενοι… αυστραλιανά και μιλώντας μόνο αγγλικά… Αν και δεν είναι εκεί μόνο το όλο πρόβλημα…
ΚΑΙ με την ευκαιρία, ας μας πει κάποιος πότε η Ελλάδα έστειλε για τελευταία φορά σχολικά βιβλία στην Αυστραλία, ποια χρονιά; Εδώ, από την εμφάνιση της κρίσης (από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 με αρχές του 2010) λιγόστεψαν δραστικά οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στην Αυστραλία μέχρι που… εξαφανίστηκαν από προσώπου της Γης του Νότου.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ να πάω και σε ένα άλλο -καθοριστικό, κατά τη γνώμη μου, θέμα, το οποίο δεν είναι παροικακού ή μόνο αυστραλιανού ενδιαφέροντος, αλλά παγκόσμιου, οικουμενικού.
ΑΝΑΜΕΣΑ στο μέγιστο φως και στο μηδενικό φως υπάρχει το γκρι. Είναι το σημείο όπου το φως χάνεται και αρχίζει η πορεία προς το σκοτάδι. Το γκρι είναι το σημείο εκκίνησης προς το μαύρο. Γκρι -ή αλλιώς φαιό- όπως ακριβώς οι στάχτες που αντικρίζουμε μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά και οι καπνοί που θολώνουν τον αέρα και μας πνίγουν.
ΕΝΑ τέτοιο γκρι ήταν αυτό που κληρονόμησε η Ευρώπη και όλος ο Κόσμος αμέσως μετά τον τερματισμό του τελευταίου μεγάλου πολέμου.
ΕΝΑ τέτοιο γκρι πλανιέται πάνω από το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού μας Κόσμου. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο της ακροδεξιάς σε διάφορες εκδοχές και παραλλαγές, που φαίνεται πια να εμφανίζεται ως η νέα πολιτική δύναμη που θα σαρώσει πολιτικά, ιδεολογικά, πολιτισμικά, όλα τα κοινωνικά αντίβαρά της που υπάρχουν μέχρι σήμερα.
ΑΥΤΟ που φαντάζει αξιοσημείωτο είναι το ότι ξεχωρίζει σήμερα η αντικατάσταση του αντισημιτισμού στα κυρίαρχα συντηρητικά πολιτικά ρεύματα από μια αποκρουστική ισλαμοφοβία. Δεν υπάρχει σήμερα ακροδεξιό πολιτικό σχήμα που να μην τάσσεται στο πλευρό του Νετανιάχου και της γενοκτονίας που συντελείται στη Γάζα.
Ο ΙΣΧΥΡΟΣ εδώ είναι το κράτος του Ισραήλ και ο αδύναμος είναι ο λαός της Παλαιστίνης, κάτι που δεν συμβαίνει με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού εκεί έχουν μοιραστεί άλλοι με το ΝΑΤΟ και άλλοι με τον Πούτιν.
Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ αν και θα έπρεπε μετά την συντριβή της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να εξαφανιστεί ή να κινείται έστω στο περιθώριο, αυτό δεν συνέβη. Η Δύση με οδηγό τις ΗΠΑ προκειμένου να αντιμετωπίσει τον -τότε- νέο εχθρό την Σοβιετική Ένωση που εδραιωνόταν πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά αλλά κυρίως στρατιωτικά σε διάφορα μέρη του πλανήτη, φρόντισε να αξιοποιήσει πλήθος στελεχών των φασιστών.
ΚΑΙ φτάνουμε στο σήμερα όπου έχουμε πλέον μια συγγενική σχέση μεταξύ του πολιτικού κέντρου και των νεοφιλελευθέρων με την ακροδεξιά. Τι βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια, ειδικά κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, από το πολιτικό κατεστημένο και τους δημοσιολογούντες που περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι; Την ύπαρξη δυο πολιτικών άκρων.
ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ σε όλες της χώρες του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πιο ακραίο παράδειγμα αυτό της Ελλάδας, επιβλήθηκαν και εφαρμόστηκαν από κυβερνήσεις όλων των πολιτικών αποχρώσεων και μέσα σ’ αυτά υπήρχαν ως κυβερνητικοί εταίροι διάφορα ακροδεξιά σχήματα.
ΕΙΧΑΜΕ το ΛΑΟΣ που συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ενώ πάλαι ποτέ στελέχη της ΕΠΕΝ και του ακροδεξιού φάσματος κατέχουν σήμερα υπουργικά χαρτοφυλάκια στην παρούσα ελληνική κυβέρνηση.
ΑΚOΜΗ και όταν μπήκαν στο ελληνικό κοινοβούλιο μέλη της Χρυσής Αυγής, με τον μανδύα του αντισυστημικού, πολύ γρήγορα αποκάλυψαν τις πραγματικές τους προθέσεις που δεν ήταν άλλες από την εξυπηρέτηση των εφοπλιστικών συμφερόντων με την στήριξη των αντίστοιχων νόμων ή με την ψήφιση νόμου για την διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας που είναι υποθηκευμένη η γη των Ελλήνων αγροτών, σε τραπεζίτες και ξένα σήμερα funds.
ΤΑ ΙΔΙΑ ακριβώς συμβαίνουν στην Γαλλία του Διαφωτισμού, όπου ο φιλελεύθερος Μακρόν σχηματίζει κυβέρνηση με τον τέταρτο σε ψήφους πολιτικό σχηματισμό με την απεριόριστη ανοχή και στήριξη της ακροδεξιάς Λεπέν, αγνοώντας την βούληση του Γάλλων ψηφοφόρων.
ΣΗΜΕΡΑ η ακροδεξιά, χωρίς να είναι ακόμη μαζικό κίνημα όπως ήταν στα χρόνια του Μεσοπολέμου στην Ιταλία και την Γερμανία, βρίσκει πρόσφορο έδαφος να καλλιεργηθεί και να θεριέψει σε μια κοινωνία που έχει χάσει τον προοδευτικό προσανατολισμό και το βήμα της.
Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού εδώ και πενήντα χρόνια στην Ευρώπη υπηρετείται όχι μόνο από τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα αλλά και από τα σοσιαλδημοκρατικά και ίσως με περισσότερη ζέση από αυτά, κατάφερε να διαλύσει κάθε συλλογική έκφραση, κάθε έννοια των κοινωνικών τάξεων, μετατρέποντας κάθε άνθρωπο σε ένα μονοδιάστατο καταναλωτικό ον που παλεύει για την επιβίωσή του ακόμη και εναντίον του διπλανού του.
ΒΕΒΑΙΑ, τα ιστορικά παραδείγματα έδειξαν ότι σε εξαιρετικά δύσκολες εποχές οι λαοί, όχι μόνο κατάφεραν να αντισταθούν για να επιβιώσουν από τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους, αλλά κυρίως να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο συμβίωσης των ανθρώπων κάτι που έπεισε όλο και πιο πολλούς να θεωρήσουν ότι αξίζει το κόπο να παλέψεις θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή σου για έναν τέτοιο σκοπό.
ΝΑ ΠΑΜΕ και στα Τέμπη; Φαίνεται ότι η όλη υπόθεση θα συνεχίσει να έχει… ψωμί. Όχι εκατοντάδες ούτε και μερικές δεκάδες χιλιάδες, αλλά 649.000 ψηφιακά αρχεία, ηχητικά και βίντεο που είχαν κατασχεθεί και παραδοθεί στον ειδικό εφέτη ανακριτή από τις πρώτες μέρες της ανάκρισης για τα Τέμπη (συγκεκριμένα στις 18 Μαρτίου 2023) δεν μπήκαν ποτέ στη δικογραφία.
ΜΑΛΙΣΤΑ, αυτό ανακαλύφθηκε προ ημερών από τους ίδιους τους συγγενείς των θυμάτων, που μήνυσαν τον ειδικό εφέτη ανακριτή, Σωτήρη Μπακαΐμη, για σοβαρότατες κατηγορίες (παρεμπόδιση Δικαιοσύνης, παράβαση καθήκοντος και υπεξαγωγή εγγράφων).
ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΣΤΕ ότι με συνοπτικές διαδικασίες η Εισαγγελία Πρωτοδικών πέρασε διάταξη με την οποία απορρίπτεται και αρχειοθετείται η εν λόγω μήνυση κατά του εφέτη ανακριτή. Η μήνυση απορρίφθηκε ως αβάσιμη, με την αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας να επισημαίνει στη διάταξή της ότι δεν προκύπτει η πλημμελής άσκηση των καθηκόντων του εφέτη ανακριτή Λάρισας.
ΓΙΑΤΙ χάθηκε επί τόσους μήνες η δυνατότητα να συμπεριληφθούν όλα αυτά τα στοιχεία στην έρευνα και το δικαίωμα να τεθούν υπόψη των διαδίκων; Και αυτό την ώρα που τόσος θόρυβος γίνεται για την ετεροχρονισμένη εμφάνιση των τριών βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας που ανακαλύφθηκαν αιφνιδίως από την εταιρεία ασφαλείας Interstar Security;
ΕΛΕΟΣ…, τρία βίντεο, όταν λείπουν εκατοντάδες χιλιάδες αρχεία ήχου, εικόνας, έγγραφα που αφορούν την ημέρα του δυστυχήματος και την επομένη; Για συνέλθετε…
Δ.Τ.
The post Γιατί η Ελλάδα «δεν ενδιαφέρεται» για μας; appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.