Σήμερα, πλην συγκλονιστικού απροόπτου θα έχουμε τις κλήσεις του αθλητικού δικαστή για τα όσα έγιναν μετά τη λήξη του ντέρμπι Ολυμπιακός – ΑΕΚ. Από αυτά που δύναμαι να γνωρίζω το φύλλο αγώνα του ιταλού διαιτητή δεν είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικό για τον γηπεδούχο. Χθες είχαμε τις κλήσεις της ΔΕΑΒ που έγιναν με βάση τις εκθέσεις της Αστυνομίας και του παρατηρητή της. Κλήθηκαν για απολογία πέντε παίκτες της ΑΕΚ και τρεις του Ολυμπιακού. Η ΑΕΚ θέλει, λέει, να δώσει συνέχεια κτλ. κτλ. – έτσι αφήνει να εννοηθεί ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Μάριος Ηλιόπουλος, που μοιάζει σαν να βρήκε ευκαιρία για συνεντεύξεις και δημοσιότητα. Προφανώς είναι δικαίωμα της ΑΕΚ να κάνει ό,τι θέλει, αλλά δεν ξέρω αν τη συμφέρει. Μια παρέμβαση του αθλητικού εισαγγελέα π.χ. θα έβαζε πιθανότατα σε κίνδυνο τη συμμετοχή στα υπόλοιπα ματς και άλλων ποδοσφαιριστών της. Ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα το πήρε. Η ΑΕΚ έχει τρία ματς ακόμα.
Μπερναμπέου
Η ερώτηση της βραδιάς αφορά το ματς του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και στην Αρσεναλ που θα δούμε απόψε στο Mega (22.00) απευθείας από το ιστορικό Μπερναμπέου. Μπορεί η Βασίλισσα να κάνει την ανατροπή; Πολύς κόσμος μοιάζει να το πιστεύει μολονότι όλα είναι εναντίον της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Το 3-0 είναι βαρύ σκορ. Η Αρσεναλ στο πρώτο ματς κέρδισε εύκολα τη Ρεάλ Μαδρίτης: δεν ήταν τυχαίο το σκορ – ο καλύτερος της ομάδας του Κάρλο Αντσελότι ήταν ο τερματοφύλακας Τιμπό Κουρτουά. Ωστόσο είμαι βέβαιος πως πολύς κόσμος σε όλη την Ευρώπη θα στηθεί στις τηλεοράσεις περιμένοντας να δει μια «ρεμοντάδα». Από πού ξεκινά αυτό; Νομίζω από τη δεκαετία του ’80. Εμείς τα παιδιά του ’80 μεγαλώσαμε βλέποντας τη Βασίλισσα να μεταμορφώνεται στην έδρα της. Ηταν συναρπαστικό: δεν μιλάμε για παιχνίδια ποδοσφαίρου, αλλά για μια σειρά από εντυπωσιακές εικόνες που δύσκολα ξεχνάς.
Υπερβολή
Στη δεκαετία του ’80 οι ομιλίες και οι συνεντεύξεις του Ανδρέα Παπανδρέου που έδειχνε η κρατική τηλεόραση ήταν περισσότερες από τα ματς των ευρωπαϊκών διοργανώσεων που μετέδιδε. Οι μεταδόσεις των παιχνιδιών των ομάδων που διεκδικούσαν τα τρόπαια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων ξεκινούσαν μετά τον Μάρτιο και μόνο όταν είχαν αποκλειστεί οι δικές μας. Για τέσσερα-πέντε χρόνια, από το 1984 μέχρι το 1989, όλοι σχεδόν παρακαλούσαμε η Ρεάλ να χάσει το πρώτο ματς στα προημιτελικά ώστε να δούμε την αντίδρασή της στο Μπερναμπέου. Οι μεταμορφώσεις της συγκεκριμένης ομάδας ήταν απίστευτες και παραμένουν ενδεικτικές τού πως οι Ισπανοί αντιμετωπίζουν γενικά το ποδόσφαιρο: καμία ήττα δεν είναι ντροπή (όσο βαριά κι αν είναι) και καμία νίκη δεν είναι απίθανη (όσο δύσκολη κι αν μοιάζει). Στα πάνω της και στα κάτω της εκείνη η Ρεάλ του Μπουντραγκένιο, του Ούγκο Σάντσεθ, του Σαντιλιάνα, του αρχηγού Μίτσελ ήταν μια υπέροχη υπερβολή!
Ανατροπές
Το 1984 στο Κύπελλο UEFA είχε κάνει τρεις ανατροπές: είχε χάσει 3-1 από τη Ριέκα και την κέρδισε 3-0, ακολούθησε ένα 3-0 από την Αντερλεχτ το οποίο «έσβησε» στη ρεβάνς κερδίζοντας 6-1, και το πράγμα ολοκληρώθηκε κόντρα στην Ιντερ από την οποία έχασε 0-1 και την κέρδισε 3-0 πριν κατακτήσει το τρόπαιο επικρατώντας στον διπλό τελικό της εκπληκτικής Βιντεότον από την Ουγγαρία. Το 1985 η Βασίλισσα συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ανατρέποντας στην ίδια διοργάνωση αρχικά την ήττα με 1-0 από την ΑΕΚ, που κέρδισε 5-1 και στη συνέχεια τις ήττες από την Γκλάντμπαχ (1-5 και 4-0!) και πάλι την Ιντερ, μόνιμο θύμα της! Είχε χάσει 1-3 στο Σαν Σίρο και κέρδισε 5-1 στο Μπερναμπέου, στο οποίο έβαλε και 5 γκολ στην Κολωνία στον διπλό τελικό! Εναν χρόνο μετά σταμάτησε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, χάνοντας στη Γερμανία από την Μπάγερν, έχοντας ανατρέψει πάλι τρεις εις βάρος της ήττες σε πρώτο παιχνίδι: η ελβετική Γιουνγκ Μπόις, η Γιουβέντους και ο Ερυθρός Αστέρας δεν άντεξαν στο Μπερναμπέου να υπερασπιστούν τις νίκες τους με 1-0, 1-0 και 4-2 αντίστοιχα! Αυτή την απίστευτη ομάδα ουσιαστικά τη σταμάτησε η Μίλαν του Σάκι όταν τη σκόρπισε με 5-0 στο Σαν Σίρο στον ημιτελικό του Πρωταθλητριών του 1988-89. Αλλά η εντύπωση πως η Ρεάλ μπορεί στην έδρα της να ανατρέψει τα πάντα είχε γίνει κτήμα όλων.
Συνταγή
Μετά τα κατορθώματα εκείνης της ομάδας της δεκαετίας του ’80 η Ρεάλ έμαθε να παίζει στην έδρα της με το πόδι στο γκάζι, πιστεύοντας ότι τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο. Εκεί, μπροστά στο πάντα απαιτητικό αλλά και ζεστό κοινό της, η Βασίλισσα μεγαλουργούσε ξεχνώντας τα αμυντικά της προβλήματα που εκτός έδρας τη φρέναραν: ενίοτε είχε και διαιτητικές βοήθειες – τώρα με το VAR το πράγμα είναι πιο δύσκολο να συμβεί. Εντυπωσιακές ανατροπές μάς έχει δείξει και στον τωρινό μεγάλο κύκλο της: θυμηθείτε π.χ. πόσο εντυπωσιακά και με δύο γκολ στα τελευταία λεπτά έφερε ένα ματς με τη Μάντσεστερ Σίτυ προ τριετίας στην παράταση για να προκριθεί κερδίζοντας 3-1. Δυσκολεύομαι ωστόσο να φανταστώ ότι θα τα καταφέρει απόψε. Πέρυσι είχε δύο ήττες σε ολόκληρη τη σεζόν – και τις δύο από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Φέτος έχει ήδη δώδεκα. Και δεν υπάρχει καλύτερο σημάδι πως τα πράγματα δεν έχουν πάει όπως ο Αντσελότι θα ήθελε.
Γοητεία
Πολύ ενδιαφέρον θα είναι και το Ιντερ – Μπάγερν Μονάχου. Οι Ιταλοί έχουν αβαντάζ καθώς έχουν κερδίσει στο Μόναχο με 1-2. Και οι δύο ομάδες το Σάββατο δεν ήταν στα εθνικά τους πρωταθλήματα όσο καλές θα έπρεπε. Η Ιντερ κέρδισε δύσκολα την Κάλιαρι με 3-1 και μοιάζει λίγο κουρασμένη. Η Μπάγερν έφερε ισοπαλία με 2-2 στο ντέρμπι με την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Η Ιντερ πορεύεται στο Τσάμπιονς Λιγκ με όπλο την άμυνά της: έχει δεχτεί μόλις τρία γκολ από το ξεκίνημα της σεζόν. Η Μπάγερν μοιάζει να μη θέλει και να μην ξέρει πώς να παίξει άμυνα. Αλλά για μια ομάδα αυτού του επιπέδου το να σταθεί καλά αμυντικά για ένα βράδυ δεν πρέπει να είναι τεράστιο πρόβλημα. Είναι παράδοξο αλλά η Ιντερ για να προκριθεί, μολονότι κέρδισε το πρώτο ματς, χρειάζεται την επίθεσή της, ενώ η Μπάγερν για να έχει ελπίδες πρέπει να είναι προσεκτική στην άμυνα μολονότι κυνηγάει μια ανατροπή. Αλλά αυτό το παράδοξο είναι συχνά η γοητεία του Τσάμπιονς Λιγκ.