Τα βλέφαρά σας βαραίνουν. Το μυαλό σας ρετάρει. Ξυπνάτε το πρωί και θέλετε περίπου τριάντα λεπτά για να σηκωθείτε, να πλύνετε πρόσωπο, να βουρτσίσετε δόντια, να πιείτε νερό και να φτιάξετε τον καφέ σας. Πίνετε δυο γουλιές και ανοίγετε το κινητό. Βλέπετε ξανά και ξανά την ίδια είδηση: «Η Κέιτι Πέρι και η μέλλουσα κυρία Μπέζος ταξίδεψαν στο Διάστημα». Εντεκα λεπτά. Τόσο διήρκεσε η διαστημική τους βόλτα. Εντεκα λεπτά έξω από την ατμόσφαιρα, μέσα στη ματαιότητα. Εκατό χιλιόμετρα πάνω από τη Γη, ούτε καν Διάστημα δηλαδή. Το απόλυτο τίποτα. Το απόλυτο τίποτα όμως παρήγαγε σύμφωνα με τη «Libération» 93 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, περιβαλλοντικό αποτύπωμα που αντιστοιχεί σε 15 τόνους διοξειδίου του άνθρακα για καθεμία από τις έξι προνομιούχες επιβάτιδες της πτήσης. Μπορεί να σας ακούγεται λίγο, αλλά για να μείνει η θερμοκρασία του πλανήτη σε λογικά πλαίσια, δηλαδή να μην αυξηθεί κατά 1,5 βαθμό Κελσίου, πρέπει ο καθένας μας να μην παράγει περισσότερους από δύο τόνους CO2 κάθε έτος. Η Κέιτι Πέρι και οι συνεπιβάτιδές της εν ολίγοις ξεπέρασαν κατά οκτώ φορές το δικό τους όριο «ανεκτής» ζωής μέσα σε μόλις έντεκα λεπτά.
Η εταιρεία που πραγματοποιεί τις διαστημικές πτήσεις που διαρκούν όσο σχεδόν τα τέσσερα πρώτα τραγούδια από το πιο πρόσφατο και εντελώς αποτυχημένο άλμπουμ της Κέιτι Πέρι, καυχιέται για τον «πράσινο» χαρακτήρα των ταξιδιών, γιατί, λέει, χρησιμοποιεί υγρό υδρογόνο και άρα εκπέμπει υδρατμούς και όχι απευθείας διοξείδιο. Βέβαια το υγρό αυτό υδρογόνο παράχθηκε από αληθινό φυσικό αέριο, το οποίο για να καεί αξιοποίησε εντελώς αληθινή ηλεκτρική ενέργεια, που δημιουργήθηκε κατά 75% από αληθινά ορυκτά καύσιμα. Χωρίς να υπολογίζουμε την κατασκευή της υποδομής για να γίνονται αυτά τα ταξίδια.
Από το Τέξας για τη στρατόσφαιρα και πάλι πίσω σε μόλις έντεκα λεπτά. Το σκαφάκι – της Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, για να μην ξεχνιόμαστε – πέταξε λιγάκι πάνω από την ατμόσφαιρα και επέστρεψε φέρνοντας πίσω χαμόγελα, selfies και συνοδευτικά hashtag: #blessed, #spacegirl, #historyinthemaking. Η Κέιτι Πέρι κατέβηκε, φίλησε τη μάνα Γη και δήλωσε πως νιώθει «πρότυπο, θάρρους, κουράγιου και γενναιότητας». Στην ίδια Γη, που φίλησε η Πέρι, καίγονται δάση, πνίγονται πόλεις, τα κλιματιστικά το καλοκαίρι θα δουλεύουν στο φουλ, θα νιώθουμε τυχεροί αν η θάλασσα είναι έστω και ελάχιστα δροσερή ώστε να μπορέσουμε να κολυμπήσουμε. Δεν ξέρετε αν θέλετε να κλάψετε ή να γελάσετε. Σκέφτεστε ότι δεν θυμάστε πια τι σημαίνει «πρότυπο θάρρους». Ισως ήσασταν εσείς «πρότυπο θάρρους» πέρυσι τον Ιούλιο, επειδή κατορθώσατε να μη λιποθυμήσετε μέσα στο 608 (Γαλάτσι-Ζωγράφου) που δεν είχε κλιματισμό. Ισως ήσασταν πρότυπο θάρρους όταν πληρώνατε τη ΔΕΗ του περασμένου Αυγούστου συγκρατώντας τα δάκρυά σας.