Η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών που έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια στην Κίνα κερδίζοντας στον τελικό την Ουγγαρία με 13-9 είναι η μοναδική ελληνική εθνική ομάδα της οποίας την ιστορία έχει αλλάξει η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Πριν από εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες η ομάδα αυτή δεν είχε επιτυχίες. Εκμεταλλευόμενη την παρουσία της σε εκείνο το μεγάλο τουρνουά στο οποίο έφτασε χωρίς να δώσει προκριματικούς, αλλά και την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου σε εκείνους τους αξέχαστους αγώνες, η Εθνική γυναικών πόλο απέκτησε διεθνές κύρος και μπήκε στον χάρτη: το μέγεθός της με τον καιρό έγινε τεράστιο. Σήμερα είναι τόσο μεγάλη ομάδα που ακόμα και όταν αποτυγχάνει, όλοι έχουν τη βεβαιότητα ότι θα επιστρέψει στο top επίπεδο θεαματικότατα. Αυτό έγινε και τώρα.
Αγάπη
Φυσικά η σταθερότητα αυτή έχει να κάνει και με το γεγονός ότι τουλάχιστον δύο ελληνικές ομάδες, ο Ολυμπιακός αλλά και η Βουλιαγμένη, έχουν τις δικές τους επιτυχίες κατά καιρούς στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στις οποίες παίρνουν μέρος. Αυτή είναι η μία εξήγηση της σταθερότητας της συγκεκριμένης ομάδας, που το 2004 ανέβηκε αλματωδώς τα σκαλιά της επιτυχίας. Η δεύτερη εξήγηση, που ισχύει και στη δική της περίπτωση όπως και στην περίπτωση της Εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών, είναι ότι κάτι σωστό γίνεται χρόνια τώρα στην Ομοσπονδία Υγρού Στίβου. Για να είμαι ειλικρινής το μυστικό των ανθρώπων που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη ομοσπονδία δεν το γνωρίζω. Σίγουρα αγαπάνε το σπορ. Σίγουρα, όμως, αν κρίνω από το τι συμβαίνει σε άλλες ομοσπονδίες, αυτή η αγάπη από μόνη δεν αρκεί κι ας έχει κερδίσει η Εθνική γυναικών το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο την ημέρα του Πάσχα, που είναι ως γνωστόν γιορτή της αγάπης: η σημειολογία δεν αποτελεί εξήγηση. Προφανώς πέρα από την αγάπη υπάρχουν κι άλλα μυστικά που τα ξέρουν οι άνθρωποι που εργάζονται για το ελληνικό πόλο. Δεν χρειάζεται να μας τα πούνε. Αρκεί που αυτά παράγουν αποτελέσματα.
Τα «ταμπλό»
Μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα που ολοκληρώθηκε με την Ανάσταση, ακολουθεί μια μεγάλη εβδομάδα του ελληνικού μπάσκετ. Ο ΠΑΟΚ την Τετάρτη θα προσπαθήσει να ανατρέψει την ήττα με 72-65 που γνώρισε από την Μπιλμπάο πριν από λίγες μέρες στη Χώρα των Βάσκων. Αν το κάνει, θα κερδίσει το FIBA Europe Cup που μπορεί να μην είναι ανάλογα μεγάλο ευρωπαϊκό τρόπαιο σαν αυτά που έχει ήδη στις προθήκες του ο ΠΑΟΚ, αλλά που είναι ένας διεθνής τίτλος καθόλου μα καθόλου ευκαταφρόνητος. Την ίδια μέρα η ΑΕΚ θα επιχειρήσει να βρει μια νίκη στο κλειστό των Ανω Λιοσίων απέναντι στη Ναντέρ για να φτάσει στο Final 4 του Tσάμπιονς Λιγκ της FIBA, το οποίο μάλιστα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το διοργανώσει κιόλας. Αλλά κυρίως στις μέρες που ακολουθούν θα υπάρχουν χτυποκάρδια στην Ευρωλίγκα καθώς ξεκινάνε τα
playoffs με τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει τη Ρεάλ την Τετάρτη και τον Παναθηναϊκό να έχει απέναντί του την Εφές: οι μάχες του ξεκινούν απόψε το βράδυ.
Σερί
Οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν δύο σκληρούς αντιπάλους. Η Ρεάλ είναι πάντα η Ρεάλ ακόμα και σε μια χρονιά σαν την εφετινή που τελικά τερμάτισε στην όγδοη θέση στην κανονική περίοδο. Η Εφές ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο τρέχοντας ένα σερί με εννέα νίκες που όμοιό του δεν έχει κάνει καμιά άλλη ομάδα φέτος. Αλλά και για τον Ολυμπιακό και για τον Παναθηναϊκό δεν υπήρχαν εύκολοι αντίπαλοι στα playoffs. Αν δεν έβρισκαν αυτές τις ομάδες, υποψήφιες αντίπαλοί τους ήταν η Μπαρτσελόνα που θα παίξει με τη Μονακό του Σπανούλη κι έχει κι αυτή τεράστιο όνομα, και η πρωτάρα αλλά ενθουσιώδης Παρί που θα αγωνιστεί με τη Φενέρ και απέναντι στις ελληνικές ομάδες έχει νίκες φέτος. Θυμίζω ότι έμειναν εκτός οκτάδας ομάδες όπως η Παρτιζάν και ο Ερυθρός Αστέρας που στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό δημιούργησαν στα μεταξύ τους παιχνίδια ουκ ολίγα προβλήματα: η εφετινή Ευρωλίγκα ήταν ισορροπημένη και δύσκολη. Επομένως κάθε συζήτηση περί της δυναμικότητας των αντιπάλων που θα έχουν μπροστά τους οι Αιώνιοι δεν έχει και τόση σημασία: εύκολους δεν θα έβρισκαν. Ο σκοπός είναι να φτάσουν σε αυτά τα παιχνίδια αυτοί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αρχής γενομένης από απόψε που θα δούμε τον ΠΑΟ κόντρα στην Εφές, θα έχουμε και εικόνα για το αν τα κατάφεραν.
Εκπλήξεις
Στο μεταξύ ενώ το δικό μας πρωτάθλημα ποδοσφαίρου έχει σταματήσει λόγω Πάσχα, τα πρωταθλήματα της Δυτικής Ευρώπης συνεχίστηκαν αυτό το Σαββατοκύριακο κανονικά και μάλιστα δεν έλειψαν σε κάποια και οι εκπλήξεις. Η Ιντερ για παράδειγμα που την Τετάρτη είχε εξασφαλίσει την είσοδό της στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας την Μπάγερν Μονάχου, την Κυριακή έχασε τις μισές τις πιθανότητες να κερδίσει το ιταλικό πρωτάθλημα. Η ήττα της στην Μπολόνια και μάλιστα με γκολ που δέχτηκε στις καθυστερήσεις, σε συνδυασμό με τη δύσκολη νίκη που έκανε η Νάπολι στη Μόντσα την έριξαν στη δεύτερη θέση – έχει και ένα πρόγραμμα σαφώς πιο δύσκολο από αυτό που έχουν οι πρωτοπόροι Ναπολιτάνοι μέχρι το φινάλε. Εχω ξαναγράψει ότι πλέον το να μπορείς και πρωταθλητισμό να κάνεις και το Τσάμπιονς Λιγκ να διεκδικήσεις είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Ακόμα και η Μπαρτσελόνα που φαίνεται φέτος αρκετά δυνατή το Μεγάλο Σάββατο το απόγευμα παραλίγο στο ισπανικό πρωτάθλημα να στραβοπατήσει χάνοντας βαθμούς απέναντι στη Θέλτα: την κέρδισε με ένα πέναλτι που δόθηκε μέσω VAR στο 95′ με 4-3 κι ενώ βρέθηκε να χάνει με 1-3 στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτή είναι η δεύτερη θεματική ανατροπή που είδαμε σε ευρωπαϊκά γήπεδα τις προηγούμενες μέρες. Είχε προηγηθεί το εντυπωσιακό 5-4 με το οποίο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε και απέκλεισε τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ για το Europa League τη Λυών στην παράταση κι ενώ έχανε από τη γαλλική ομάδα με 2-4.
Θαύματα
Να σημειωθεί πως η εντυπωσιακή αυτή νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είχε καμία απολύτως συνέχεια στο αγγλικό πρωτάθλημα: η απογοητευτική Γιουνάιτεντ μετά το θαύμα της Πέμπτης έχασε με 0-1 από τη Γουλβς για την Πρέμιερ Λιγκ επιστρέφοντας στις γνωστές χαμηλές εφετινές πτήσεις της. Αν δεν δούμε ανάλογα πράγματα στη συνέχεια θα αρχίσω πραγματικά να πιστεύω πως αυτά τα συγκεκριμένα θεαματικά αποτελέσματα της Μπαρτσελόνα και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συγκαταλέγονται στα θαύματα της Mεγάλης Eβδομάδας…