Εναν μήνα και πλέον μετά τη σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου και των συνεργατών του και τις εκτεταμένες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, πού βρίσκεται η αξιωματική αντιπολίτευση; Πολλά από τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια περί συλλήψεως και του δημάρχου της Αγκύρας Μανσούρ Γιαβάς αλλά και περί δικαστικής παύσεως του Οζγκιούρ Οζέλ και διορισμού νέας ηγεσίας στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (Cumhuriyet Halk Partisi-CHP), δεν επαληθεύθηκαν, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Η δυσπιστία, ωστόσο, για τις προθέσεις της κυβερνήσεως παραμένουν διάχυτες. Η κοινή γνώμη δεν φέρεται να επηρεάζεται από τις επίσημες κυβερνητικές ερμηνείες των συλλήψεων και θεωρεί ότι τα κίνητρα των διώξεων και των συλλήψεων είναι αμιγώς πολιτικά. Εξάλλου, η συγκράτηση του κόστους που προκάλεσαν οι συλλήψεις στην οικονομία της χώρας απεδείχθη πολύ δύσκολη υπόθεση και η κεντρική τράπεζα αναγκάσθηκε να αυξήσει και πάλι τα επιτόκια, με σκοπό τη σταθεροποίηση της ισοτιμίας της τουρκικής λίρας.
Κρίσιμο παραμένει το ερώτημα αν το CHP θα καταφέρει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να εκφράσει το αίτημα των διαδηλωτών για προστασία των δημοκρατικών θεσμών της Τουρκίας. Οι αρχικές χαμηλές προσδοκίες συνδέονταν με τις απογοητευτικές επιδόσεις των προηγουμένων ηγεσιών του κόμματος, Ντενίζ Μπαϊκάλ και Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Η αδυναμία αμφοτέρων να κινητοποιήσουν κοινωνικά στρώματα πέραν του στενού πυρήνος των ψηφοφόρων του κόμματος συνέβαλε αποφασιστικώς στην πολιτική ηγεμονία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Αναπτύξεως (Adalet ve Kalkınma Partisi-AKP). Η προφυλάκιση Ιμάμογλου είχε – μεταξύ άλλων – και αυτόν τον σκοπό. Να αποτρέψει, δηλαδή, την ανάδειξη μιας χαρισματικής ηγετικής φυσιογνωμίας στην αντιπολίτευση η οποία θα μπορούσε να οικοδομήσει νέες πλειοψηφικές κοινωνικές συμμαχίες. Κρατούσα ήταν επίσης και η άποψη ότι ο νυν πρόεδρος του CHP Οζγκιούρ Οζέλ θα αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις του ρόλου του απόντος του Ιμάμογλου.
Οι εξελίξεις πάντως διέψευσαν μέχρι στιγμής όσους υποτιμούσαν τις πολιτικές ικανότητες του προέδρου του CHP. Ο Οζγκιούρ Οζέλ φαίνεται να υπερβαίνει τις προσδοκίες όσον αφορά την ικανότητά του να εκφράσει αλλά και να κινητοποιήσει τις κοινωνικές ομάδες που αντιτίθενται στο κυβερνών κόμμα αλλά δεν ταυτίζονταν ιδεολογικώς και ταξικώς με το CHP. Τόσο η διαχείριση του κύματος των διαδηλώσεων τις πρώτες ημέρες μετά τη σύλληψη Ιμάμογλου όσο και η διοργάνωση μποϊκοτάζ εναντίον εμπορικών επιχειρήσεων συνδεομένων με το κυβερνών κόμμα αλλά και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημερώσεως αιφνιδίασαν τον κυβερνητικό συνασπισμό. Η πρωτοβουλία αυτή θύμισε σε όλους ότι η οικονομική ισχύς της μεσαίας τάξεως της Τουρκίας είναι πολλαπλάσια της δημογραφικής και ότι υπάρχουν τρόποι αυτή να αξιοποιηθεί πολιτικώς.
Εκπληξη προκάλεσε και η πρόσφατη διοργάνωση πολιτικής συγκεντρώσεως στην αγροτική πόλη της Υοσγάτης (Yozgat), 200 χιλιόμετρα ανατολικώς της Αγκύρας, από τα ιστορικά εκλογικά προπύργια του ΑΚΡ. Εμφανιζόμενος να οδηγεί γεωργικό ελκυστήρα και φορώντας τραγιάσκα, ο Οζγκιούρ Οζέλ προσπάθησε να φέρει στη μνήμη το CHP της δεκαετίας του 1960, όταν υπό την ηγεσία του Μπουλέντ Ετζεβίτ φιλοδόξησε να εκπροσωπήσει την αγροτική και εργατική τάξη της χώρας. Η επιτυχία της συγκεντρώσεως ξεπέρασε κάθε προσδοκία και υπογράμμισε την αλλαγή των κοινωνικών ισορροπιών που επέτρεψαν την υπερεικοσαετή ηγεμονία του ΑΚΡ. Τούτο ίσως εξηγεί και την έξαρση του κυβερνητικού αυταρχισμού.