Κανείς δεν είναι εδώ για να διεξάγει τους πολέμους του άλλου, είχε πει πριν από μερικά χρόνια ο Μπενιαμίν Νετανιάχου. Στο σημερινό χαοτικό σκηνικό στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, τίποτα δεν μοιάζει πιο επίκαιρο από την απορία εάν το Ισραήλ διατηρεί αυτή του τη θέση.
Και αυτό, λαμβανομένου υπόψη ότι ειδικά στην περιοχή μας με την απολύτως ρευστή κατάσταση οι πόλεμοι δεν διεξάγονται κατά μόνας. Οι στρατιωτικοί, όπως και όλοι οι άλλοι, οι συχνά ακόμα πιο καθοριστικοί. Ο πραγματικός ακήρυχτος έστω πόλεμος των ημερών άλλωστε είναι η ενέργεια.
Ισραηλινή επίσημη πηγή με την οποία «ΤΑ ΝΕΑ» είχαν μιλήσει και στο πρόσφατο παρελθόν για το ενεργειακό, απαντώντας σε ερώτησή μας εάν, μετά και την επίσκεψη Μητσοτάκη, το Ισραήλ έχει αναλάβει να μεσολαβήσει προς την Ουάσιγκτον για το καλώδιο Great Sea Interconnector (GSI), απάντησε πως το ζήτημα δεν τίθεται ακριβώς έτσι.
Το ζήτημα είναι υπαρκτό και είναι σημαντικό, εξήγησε. Ετέθη κατά την επίσκεψη, όμως αυτό έγινε στη βάση των κοινών ανησυχιών και συμφερόντων ανεξαρτήτως της σημασίας που η κάθε μία από αυτές τις ανησυχίες έχει στο παρόν στάδιο για την κάθε πλευρά. Αυτή τη στιγμή, πρόσθεσε η ίδια πηγή, η ουσία είναι ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για το Ισραήλ είναι η Τουρκία και είναι ένα μεγάλο και σύνθετο πρόβλημα. Η Ελλάδα, συνέχισε, ακόμα κι αν δεν είναι σε θέση να το πει τόσο ξεκάθαρα λόγω των δικών της ισορροπιών, είτε το θέλει είτε όχι, βρίσκεται ακριβώς στην ίδια θέση με το Ισραήλ, έστω κι αν οι περιστάσεις διαφέρουν.
Για το εάν θα δούμε παρέμβαση από την Ουάσιγκτον, η πηγή κινήθηκε με επιφύλαξη. Ζητώντας μια εξήγηση για αυτό και ρωτώντας εάν η κάθοδος της Chevron νοτίως της Πελοποννήσου και της Κρήτης δεν επιδεινώνει μια κατάσταση στην οποία η Τουρκία είναι προβληματικός παράγοντας στο ενεργειακό τοπίο, απάντησε πως ασφαλώς έτσι έχουν τα πράγματα. Ωστόσο, για τη Chevron, αν και σημείωσε ότι είναι πολύ σημαντική εξέλιξη, παρέπεμψε στον χάρτη ως έχει σήμερα. Η Chevron δεν μπαίνει στις περιοχές τις οποίες διεκδικεί η Τουρκία με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, παρατήρησε. Διευκρινίζοντας ότι το Ισραήλ επιμένει στην ξεκάθαρη γραμμή του, ότι δηλαδή το μνημόνιο είναι παράνομο, προχώρησε λέγοντας ότι, ακόμα και παράνομη, μια τέτοια στάση από μια ισχυρή χώρα η οποία μάλιστα συμπεριφέρεται όπως η Τουρκία είναι ανασταλτικός παράγοντας για επενδύσεις. Μόνο που αυτό, σήμερα, πρόσθεσε, επηρεάζει τα συγκεκριμένα σημεία μεμονωμένα, λόγω της ρευστότητας στο ενεργειακό τοπίο. Οχι συνολικά. Οι ΗΠΑ ζυγίζουν πολλά άλλα δεδομένα με την Τουρκία, δήλωσε η πηγή και στάθηκε ιδιαίτερα στο εξής: το Ισραήλ παρά και το μεγάλο δικό του συμφέρον με το GSI και τη δεδομένη προσπάθειά του να υποδειχθεί η σημασία του project για την περιοχή και για το ίδιο στις ΗΠΑ, δεν είναι σε θέση να υπαγορεύει την πολιτική των ΗΠΑ.
Αυτό που ελπίζουμε όλοι, είπε, είναι πως και με την πίεση της Ουάσιγκτον, τον βαθμό της οποίας όμως δεν μπορεί να προβλέψει κανείς, θα βρεθεί τρόπος να καμφθούν οι αντιρρήσεις της Αγκυρας και το GSI να προχωρήσει ξανά. Αυτό όμως δύσκολα βλέπω να γίνεται άμεσα, παρατήρησε, εξηγώντας ότι υπάρχουν πολύ πιο μεγάλα ζητήματα για τις ΗΠΑ και όλα μπαίνουν στη ζυγαριά των αμερικανικών συμφερόντων ειδικά στην ενέργεια. Εάν βοηθήσουν και με το GSI, κατέληξε, θα είναι σίγουρα μια σημαντική εξέλιξη.