Οι προχθεσινές ανακοινώσεις για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της Ελλάδας έκλεισαν μια εκκρεμότητα που κόστιζε στη χώρα μας τόσο σε χρήμα όσο και σε κύρος. Δεν έκλεισαν όμως και τη συζήτηση με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Αντιθέτως, την άνοιξαν σε μια νέα βάση. Τώρα πλέον αποτυπώνονται σε ένα επίσημο έγγραφο, και στον χάρτη που το συνοδεύει, όλες οι διεκδικήσεις της Ελλάδας. Σε ανάλογα έγγραφα και χάρτες αποτυπώνονται και οι διεκδικήσεις της Τουρκίας. Ολοι γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθούν όλες οι διεκδικήσεις είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο με πόλεμο, που κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θέλει. Η κατάθεση, έτσι, των θέσεων των δύο πλευρών αποτελεί, ή θα έπρεπε να αποτελεί, ένα βήμα πριν από την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου. Και για όσα προβλήματα δεν λυθούν με αυτόν τον διάλογο, υπάρχει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το υπενθύμισε και ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών.
Πριν από λίγες ημέρες ξεκίνησαν στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν οι τεχνικές επαφές ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, με αντικείμενο την κατάσταση στη Συρία. Εκεί συζητήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, και το ενδεχόμενο μιας τουρκοσυριακής ΑΟΖ, που θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο πονοκέφαλο για την Αθήνα καθώς θα «νομιμοποιούσε» το ψευδοκράτος. Τέτοιες κινήσεις από την πλευρά της Τουρκίας, όπως και αντίστοιχες που θα μπορούσε να γίνουν από την πλευρά της Αθήνας, δεν βοηθούν τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Συμβάλλουν όμως στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας αυτού του διαλόγου, με στόχο όχι απλώς τη διατήρηση των «ήρεμων νερών», αλλά την οριστική επίλυση των διαφορών ανάμεσα στις δύο χώρες.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται. Παραμένοντας στο ελληνοτουρκικό πλαίσιο, θα έλεγε κανείς ότι στα πρώτα περιλαμβάνονται απειλές για κόψιμο του Αιγαίου στα δύο ή για μετατροπή του σε ελληνική λίμνη. Και στα δεύτερα, κινήσεις, επαφές και διαπραγματεύσεις που συντηρούν ένα θετικό κλίμα, αποτρέπουν τις παρεξηγήσεις και μειώνουν τους κινδύνους τεχνητών εντάσεων. Από το ποια θα υπερισχύσουν εξαρτάται το μέλλον της περιοχής μας.