Μερικές φορές η ζωή μάς στερεί αυτά που θεωρούμε δεδομένα και υψώνει μπροστά μας τείχη που μοιάζουν ανυπέρβλητα, αδύνατα.
Ωστόσο η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής πολλές φορές καταφέρνει και υπερβαίνει τα όρια του «δυνατού».
Κάπως έτσι, η Νεφέλη Αντωνίου, ενώ μια μέρα έχασε την ικανότητά της να επικοινωνεί με λέξεις, ανακάλυψε ξανά τη φωνή της μέσα από τη μουσική.
Μπορεί ο λόγος της να σίγησε, η ψυχή της όμως δεν σώπασε.
Κάθε νότα της έγινε αγγελιοφόρος ελπίδας, μεταφέροντας μέσα από το τραγούδι όσα τα λόγια της αδυνατούσαν να εκφράσουν.
ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΨΥΧΗ ΑΠΟ ΓΕΝΝΗΣΙΜΙΟΥ ΤΗΣ
Πριν καλά-καλά μάθει να μιλά, η μικρή Νεφέλη είχε ήδη αρχίσει να «μιλά» τη γλώσσα της μουσικής.
Ήταν μόλις 17-18 μηνών και βρισκόταν ακόμα στο καρότσι, όταν μια μέρα, ενώ η μητέρα της, Κατερίνα Αντωνίου, δίδασκε σε ωδείο στην Κύπρο, άκουσε ξαφνικά μια «φωνούλα να τραγουδάει».
«Λέω παιδιά μπράβο πολύ καλό. Τα παιδιά γυρνούσαν και έβλεπε το ένα το άλλο … Μου δείχνουν το καρότσι και μου λένε, ‘δεν είμαστε εμείς’, και γυρνάω και την βλέπω … Ήταν αυτή που τραγούδησε», δήλωσε η κα Κατερίνα Αντωνίου στον «Νέο Κόσμο».
Μόλις έκανε τα πρώτα της βήματα, η Νεφέλη κατευθύνθηκε αμέσως προς το πιάνο, ενώ στα τρία της, συνέθετε ήδη τις δικές της μελωδίες, θυμάται η κα Αντωνίου.
«Ήταν ένα παιδί το οποίο γεννήθηκε με τη μουσική, ζούσε στη μουσική, μεγάλωνε στη μουσική … ήταν εκεί στις φλέβες της».
ΟΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Και ενώ το μέλλον της Νεφέλης διαγράφονταν από νωρίς γεμάτο «μουσικά» όνειρα και ελπίδες, στα τέσσερά της διαγνώσθηκε με όγκο στον εγκέφαλο.
«Όλα όσα ακολούθησαν από εκεί και πέρα ήταν πάρα πολύ δύσκολα», παραδέχεται η κα Αντωνίου.
Αντιλαμβανόμενη την σοβαρότητα της κατάστασης, και μετά από εγκεφαλογράφημα που αποκάλυψε αστροκύτωμα -έναν τύπο κακοήθους όγκου- έσπευσαν στο Λονδίνο, όπου η Νεφέλη βρέθηκε υπό «το νυστέρι» των γιατρών.
Μετά από περίπου 9 ώρες χειρουργείου, και χωρίς να γνωρίζει αν η κόρη της θα ξυπνούσε, η κα Αντωνίου ανακαλεί μνήμες που μοιάζουν με τον χειρότερο εφιάλτη μιας μητέρας.
« Ήταν ώρες αγωνίας αμηχανίας, ήταν κάτι το οποίο ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσω».
Η επέμβαση στέφθηκε με επιτυχία, αλλά «τα πρώτα δύο χρόνια ήταν δύσκολα», παραδέχεται η κα Αντωνίου.
Στα έξι της όμως, η Νεφέλη , «επανήλθε» και επέστρεψε στην κανονική της ζωή, συνεχίζοντας τις καλλιτεχνικές της δραστηριότητές στη μουσική, το θέατρο και τη ζωγραφική.
Σε ηλικία επτά ετών άρχισε μάλιστα να εμφανίζεται δημόσια σε συναυλίες, εκδηλώσεις και μουσικές σκηνές.
Κι ενώ η ζωή της Νεφέλης έμοιαζε επιτέλους να επιστρέφει σε μία κανονικότητα, στα εννιά της χρόνια εμφανίστηκε ένας δεύτερος όγκος – αυτή την φορά από την αντίθετη πλευρά του εγκεφάλου.
Η κα Αντωνίου βρέθηκε να αναμετράται ξανά με τον χειρότερο φόβο της.
Μετά τη δεύτερη επέμβαση, η Νεφέλη εμφάνισε έντονους κοιλιακούς πόνους και υψηλό πυρετό, που κατέληξαν σε ανεξέλεγκτους σπασμούς.
Αφού πέρασαν πολλές -και κρίσιμες- ώρες μέχρι να αναλάβουν δράση οι γιατροί, η μητέρα της Νεφέλης βρέθηκε αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής της, βλέποντας τους παλμούς της κόρης της να μειώνονται επικίνδυνα.
«Ήταν ίσως η πιο δύσκολη στιγμή…», θυμάται η κα Αντωνίου.
Η «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Το «μετά» βρήκε τη Νεφέλη διασωληνωμένη σε κωματώδη κατάσταση για σχεδόν έναν μήνα.
Όταν ανακαλύφθηκε ότι είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, οι γιατροί ενημέρωσαν την κα Αντωνίου ότι η κόρη ίσως να μην ήταν ποτέ ξανά η ίδια, ακόμα κι αν ξυπνήσει.
«Φυσικά μία μάνα δεν σταματάει ποτέ να ελπίζει γιατί έλεγα είναι μικρό το παιδί. Είμαι σίγουρη ότι θα επανέλθει».
Αντλώντας δύναμη από τα αστείρευτα αποθέματα αγάπης που τρέφει μία μητέρα για το παιδί της, η κα Αντωνίου βρισκόταν στο πλευρό της κόρης της κάθε μέρα.
Της κρατούσε συντροφιά μιλώντας της «συνεχώς», μα και με τη μεγάλη της αγάπη -τη μουσική – καθώς φρόντισε να παίζουν στο δωμάτιο του νοσοκομείου μελωδίες γνώριμες και αγαπημένες.
Η ημέρα που η Νεφέλη άνοιξε τα μάτια της μένει χαραγμένη στη μνήμη της κας Αντωνίου ως «ένα θαύμα».
«Μόλις άνοιξε τα μάτια της και επανήλθε πίσω, κοίταζε με ένα αχανές βλέμμα, δεν αναγνώριζε κανέναν. Αλλά άρχισε να σίγομουρμουρίζει μελωδίες… Το πρώτο τραγούδι που τραγούδησε ήταν ‘Το μουγκό παιδί’, ήταν το πρώτο τραγούδι από τον δίσκο του Φραγκούλη…».
Η μητέρα της θυμάται τη στιγμή που η Νεφέλη, μόλις συνήλθε, άρχισε να τραγουδά ένα-ένα τα τραγούδια που είχε ακούσει ενώ ήταν σε κώμα -από δίσκους του Μάριου Φραγκούλη και της Άλκηστις Πρωτοψάλτη- και μάλιστα με την ακριβή σειρά που τα είχε ακούσει.
«Δεν είχε καμία επαφή… απλά ο μόνος της κόσμος ήταν η μουσική … Δεν μιλούσε καθόλου μα καθόλου. Απλά όμως ξεκίνησε σιγά σιγά να τραγουδάει».
«Καταλάβαμε πλέον ότι η επικοινωνία της με τον έξω κόσμο δεν ήταν εφικτή. Δεν υπήρχε καμία επικοινωνία, αλλά με τη μουσική ήταν άμεσα συνδεδεμένη οπότε εκεί αντιλήφθηκα ότι αυτό το κομμάτι είναι ζωντανό και εκεί ήταν και η αρχή».
«ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΩΝΑ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ…»
Η κα Αντωνίου, ξεκινώντας από το μηδέν, κλήθηκε να μάθει στη Νεφέλη τα πάντα «από την αρχή».
Από την άλλη, η Νεφέλη χρειάστηκε να διανύσει ξανά την ίδια διαδρομή που είχε διαβεί ως παιδί κατά τα πρώτα αναπτυξιακά στάδια της ζωής της.
«Ήταν σαν την μεγάλωνα για δεύτερη φορά».
Η μουσική αποδείχθηκε το «χρυσό» εργαλείο που αξιοποίησε η κα Αντωνίου για να προσελκύσει την προσοχή της κόρης της, βοηθώντας την να αναπτύξει τις επικοινωνιακές της δεξιότητες.
«Της μιλούσα μέσα από τραγούδια, οπότε με αυτό τον τρόπο της έπαιρνα την προσοχή, και άρχισε να μου απαντάει τραγουδιστά».
Ακολούθησαν θεραπείες σε κέντρο αποκατάστασης, συνεδρίες λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, φυσιοθεραπείας και φυσικά, μουσικοθεραπείας – στην οποία δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση.
Σταδιακά η Νεφέλη άρχισε να καλλιεργεί ξανά τις μουσικές της δεξιότητες.
Με την κατάλληλη στήριξη, άρχισε δειλά-δειλά να συνθέτει ξανά λέξεις, ενσωματώνοντάς τες σε τραγούδια.
Παράλληλα, χρειάστηκαν σχεδόν 3-4 χρόνια για να καταφέρει να αρθρώσει έναν ολόκληρο στίχο και να τραγουδήσει ένα ρεφρέν από μνήμης.
Και κάπως έτσι η φωνή της Νεφέλης «γεννήθηκε» ξανά μέσα από το τραγούδι.
«ΧΑΡΙΣΜΑ»
Όταν η Νεφέλη ήταν περίπου 14 ετών, η μητέρα της, αποφάσισε να απευθυνθεί στον Κύπριο συνθέτη, συγγραφέα και παραγωγό Σταύρο Σιδερά, αναζητώντας τη γνώμη του για το ιδιαίτερο ταλέντο της κόρης της.
Συγκλονισμένος και βαθιά συγκινημένος από την ιστορία της Νεφέλης, ο κ. Σιδεράς έγινε ο άνθρωπος που «έντυσε» με νότες και στίχους τα πρώτα της τραγούδια.
Αυτή η μουσική σύμπλευση στάθηκε η απαρχή για να κυκλοφορήσουν και οι πρώτοι δίσκοι της Νεφέλης.
Στη συνέχεια ακολούθησε και η πρώτη επίσημη καλλιτεχνική της εμφάνιση στη σκηνή μετά το εγκεφαλικό, στη συναυλία του κ. Σταύρου Σιδερά.
Μια στιγμή που η κα Αντωνίου θυμάται με ιδιαίτερη συγκίνηση.
«Ήταν απίστευτο πράγμα … το πώς ένιωθε στη σκηνή το έβλεπες απ’ το πρόσωπο της από τον τρόπο που τραγούδησε, ήταν κάτι απίστευτο».
Η Νεφέλη έγινε έκτοτε γνωστή ως «το κορίτσι που τραγουδά αλλά δεν μιλά», καθώς η ιστορία της κέντρισε το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου της Νεφέλης, στα 16 της, η κα Αντωνίου και ο κ. Σιδεράς συνέλαβαν την ιδέα να ιδρύσουν το σωματείο «ΧΑΡΙΣΜΑ», με σκοπό να προσφέρουν «φωνή, βήμα και προβολή» σε άτομα με αναπηρίες που έχουν κλίση προς τις Τέχνες.
Η πρωτοβουλία αυτή εξελίχθηκε γρήγορα με αποτέλεσμα να ιδρυθούν σχολές στη Λάρνακα και τη Λευκωσία, προσφέροντας μαθήματα μουσικής, ζωγραφικής και χορού σε άτομα με αναπηρίες, ανεξαρτήτως του αν διαθέτουν κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο στις Τέχνες ή όχι.
Σήμερα, το «ΧΑΡΙΣΜΑ» αποτελεί μια πλατφόρμα για καλλιτέχνες, μουσικούς, ηθοποιούς και ζωγράφους, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στο εξωτερικό.
«Η διαφορετικότητα δεν πρέπει να είναι εμπόδιο, αλλά πρέπει να είναι πηγή έμπνευσης», δηλώνει με στόμφο η κα Αντωνίου.
Μάλιστα, ομάδες του σωματείου, με τα πιο «ταλαντούχα» μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Νεφέλης, έχουν ήδη πραγματοποιήσει παραστάσεις και εκθέσεις στο εξωτερικό, όπως στην Αγγλία και την Ελλάδα, αποδεικνύοντας τη δύναμη της τέχνης ως μέσο έκφρασης.
Στη συλλογή των αξιομνημόνευτων στιγμών της, ξεχωρίζουν και οι εμφανίσεις της Νεφέλης δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Πλούταρχος και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, αλλά και το γεγονός ότι μοιράστηκε τη σκηνή με μία από τις αγαπημένες της ερμηνεύτριες, την Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
«ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΡΑΓΜΟΥΣ…»
Πλέον, στα 25 της, η Νεφέλη αντλεί τη μεγαλύτερη χαρά όταν βρίσκεται επί σκηνής – ένα συναίσθημα που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο πρόσωπό της κάθε φορά που εκφράζεται μέσα από την τέχνη που αγαπά.
«Το έχει ανάγκη να τραγουδήσει… Δώσε της σκηνή και την έχεις πάρει σε μία άλλη διάσταση, σε ένα δικό της κόσμο.
Οι σκληρές συνθήκες της ζωής μπορεί να της στέρησαν την ομιλία, όχι όμως την ικανότητά της να τραγουδά.
Σήμερα, η Νεφέλη ερμηνεύει ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών – από άριες και ποπ, μέχρι λαϊκά, έντεχνα και τζαζ.
«Είναι ο κόσμος της επικοινωνίας, ο κόσμος με τον οποίον επικοινωνεί με τον κόσμο.
Η μουσική έγινε η θεραπεία της … Είναι ένας κόσμος που δεν μπορείς να τις πάρεις, της ανήκει, είναι δικός της».
Οι στόχοι για τα επόμενα βήματα της Νεφέλης αλλά και των υπόλοιπων μελών του «ΧΑΡΙΣΜΑ», είναι ξεκάθαροι, σύμφωνα με την κα Αντωνίου.
«Έχουμε στείλει πάρα πολλές προτάσεις φέτος με στόχο αυτό το να βγούμε σε μια περιοδεία, το ακουστεί η φωνή αυτών των παιδιών…».
Μάλιστα η ίδια αναφέρει ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να αποτελέσει έναν πιθανό προορισμό, λέγοντας:
«Δεν θα δίσταζα να πήγαινα όσο μακριά και να χρειαζόταν για να περάσω το μήνυμα ότι τα παιδιά αυτά έχουν δυνατότητες και δεν πρέπει να τα παραμελούμε και να τα αγνοούμε».
Όσο για τα μαθήματα ζωής που κρατά από την κόρη της, την οποία αποκάλεσε «μαχήτρια» και «ηρωίδα», η κα Αντωνίου τονίζει ότι «κάθε όριο, ό,τι και να είναι από τη στιγμή που έχεις την ψυχή που έχεις το ταλέντο μπορείς να το ξεπεράσεις και αυτό είναι που έχει σημασία».
«Τα όνειρα δεν έχουν όρια όταν υπάρχει ψυχή και ταλέντο δεν μπορείς να βάζεις φραγμούς ούτε στα όνειρά σου ούτε στα θέλω σου, ούτε στον τρόμο με τον οποίο λειτουργείς … Να προσπαθούμε αυτά τα οποία αγαπάμε, θέλουμε να κάνουμε έστω και εάν μας φαίνονται βουνό εκείνη τη στιγμή».
The post Νεφέλη Αντωνίου: Το κορίτσι που ανακάλυψε ξανά τη φωνή του μέσα από το τραγούδι appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.