«Ποτέ το ΠΑΣΟΚ, από τη γέννησή του, δεν έχει διαγράψει πολιτικό στέλεχος ή στέλεχος για μομφή και προσβολή. Μόνο επί θέσεων που έχουν χωριστεί και έχουν πάει σε άλλα κόμματα και ευελπιστώ πως αυτή η διαγραφή – γιατί περί διαγραφής πρόκειται – θα είναι κι η τελευταία», είπε η εν μια αμαρτία (κατά το ανδρουλακικό ευαγγέλιο) περιπεσούσα γυνή του κόμματος. Ο προσβεβλημένος πρόεδρος, από την άλλη, μπορεί να διατείνεται πως δεν κατέφυγε στην πιο ακραία επίδειξη αρχηγικής πυγμής επειδή τυπικά το πειθαρχικό αποφάσισε αναστολή της κομματικής της ιδιότητας για έναν χρόνο – τι κι αν έτσι την έκοψε απ’ όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, αφού δεν έχει πια τη δυνατότητα να θέσει υποψηφιότητα για την πράσινη Κεντρική Επιτροπή; Η τιμωρία της Κατερίνας Μπατζελή, με όποιες λέξεις κι αν την περιγράψει κανείς, λέει για το Κίνημα και την ηγεσία του περισσότερα απ΄όσα φαντάζονται τα μέλη της ΕΔΕΚΑΠ που την έβγαλαν ή το επιτελικό μυαλό που τη σκέφτηκε. Μαρτυρά το αληθινό του μέγεθος. Τα όρια, με άλλα λόγια, τα οποία δεν πρόκειται να ξεπεράσει, όσες ευνοϊκές πολιτικές συγκυρίες κι αν προκύψουν.