Μια μέρα αξέχαστη και μια μικρή σελίδα στην ιστορία του ιταλικού γυναικείου βόλεϊ γράφτηκε τις προάλλες στην Κρεμόνα. Η Αριάνα Μανφρεντίνι, γεννημένη το 2011, έγινε η νεότερη παίκτρια που αγωνίστηκε ποτέ σε αγώνα της Serie A στο βόλεϊ και σε ηλικία μόλις 13 ετών και 4 μηνών. Ηταν ένας αγώνας που διεξήχθη στην Κρεμόνα, μεταξύ της τοπικής ομάδας Casalmaggiore και της Concorezzo. Στο 24-16 του τρίτου σετ, η προπονήτρια αποφάσισε να δώσει στην Αριάνα την ευκαιρία να ζήσει το πρώτο της επίσημο λεπτό στη μεγάλη κατηγορία. Το κοινό χειροκρότησε, οι συμπαίκτριες της Μανφρεντίνι χαμογέλασαν με ενθουσιασμό.
Ηταν ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα αθλητών ή αθλητριών που από νωρίς παίρνουν το βάπτισμα του… πυρός στους αγωνιστικούς χώρους. Οταν η αριστεία δεν περιμένει την ενηλικίωση, ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο. Η ιστορία του αθλητισμού είναι γεμάτη από ήρωες που σφράγισαν εποχές. Κι αν η επιτυχία σε ώριμη ηλικία προκαλεί σεβασμό, η διάκριση από μικρή ηλικία γεννά δέος. Τα «παιδιά-θαύματα» του αθλητισμού είναι εκείνα τα σπάνια ταλέντα που κατάφεραν να ξεχωρίσουν σε παγκόσμιο επίπεδο πριν ακόμα ενηλικιωθούν. Κάποια από αυτά έγιναν ζωντανοί θρύλοι, άλλα χάθηκαν νωρίς. Ολα όμως άφησαν το στίγμα τους.
Τα άλλα σπορ
Στην Ενόργανη Γυμναστική ήταν εκεί που τα θαύματα ξεκινούν από τα 10. Είναι ίσως το άθλημα με τα περισσότερα παιδιά-θαύματα. Η Νάντια Κομανέτσι κέρδισε 7 τέλεια 10άρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976 σε ηλικία 14 ετών. Πιο πρόσφατα, η Σιμόν Μπάιλς (ΗΠΑ) άρχισε να κατακτά μετάλλια παγκοσμίως ήδη από τα 16 της, ενώ η Ρωσίδα Αλίνα Καμπάεβα είχε κατακτήσει παγκόσμιους τίτλους από τα 15.
Στο τένις όταν η ρακέτα γίνεται προέκταση του χεριού, η Μαρτίνα Χίνγκις έγινε επαγγελματίας στα 14 και Νο1 στον κόσμο στα 16, κερδίζοντας Grand Slam.
Αντίστοιχα, η Τρέισι Οστιν και η Τζένιφερ Καπριάτι άφησαν το στίγμα τους από παιδική ηλικία. Στην εποχή μας, η Μίρα Αντρέεβα από τη Ρωσία έκανε ντεμπούτο στο Roland Garros σε ηλικία 15 ετών.
Στην κολύμβηση επίσης το ταλέντο ξεχειλίζει από νωρίς. Η Κέιτι Λεντέκι (ΗΠΑ) στα 15 της κατέκτησε χρυσό στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου (2012). Παλιότερα, η Ντόνα ντε Βάρι από τις ΗΠΑ έγινε ολυμπιονίκης στα 14 το 1972, ενώ και η Ανατολική Γερμανία είχε παρουσιάσει παιδιά-πρωταθλήτριες από τα 13-14 (με συζητήσεις και αμφισβήτηση για το κατά πόσο αυτό ήταν φυσικό).
Στον Στίβο ο χρόνος μετρά τα πάντα. Ο Τζιμ Ράιαν (ΗΠΑ) έτρεχε το μίλι κάτω από 4 λεπτά στα 17 του. Η Τζαμαϊκανή Μπριάνα Γουίλιαμς έγινε πρωταθλήτρια κόσμου U20 στα 100 μ. και 200 μ. μόλις στα 16 της. Στην Ελλάδα, ο Μίλτος Τεντόγλου κατέκτησε πανευρωπαϊκό κλειστού στίβου στα 19.
Ο αθλητισμός του μυαλού γιγαντώνεται στο σκάκι. Ο Μάγκνους Κάρλσεν από τη Νορβηγία έγινε γκραν μετρ στα 13 και παγκόσμιος πρωταθλητής στα 22. Ο Μπόμπι Φίσερ (ΗΠΑ) επίσης είχε γίνει θρύλος από τα εφηβικά του χρόνια. Σήμερα, ο Ινδός Ντόμινικ Μιουνίς και ο Αμπχιμάνου Μίσρα διαπρέπουν από τα 10 τους χρόνια.
Ο βασιλιάς των σπορ λατρεύει τα ταλέντα. Ο Πελέ σκόραρε στον τελικό του Μουντιάλ 1958 στα 17 του. Ο Λιονέλ Μέσι έκανε ντεμπούτο με την Μπαρτσελόνα στα 16, όπως και ο Γουέιν Ρούνεϊ στην Premier League. Σήμερα, παιδιά όπως ο Τζουντ Μπέλινγχαμ ή ο Λαμίν Γιαμάλ της Μπαρτσελόνα συνεχίζουν την παράδοση.
Ο Ιάπωνας Τομοκάζου Χαριμότο έγινε πρωταθλητής στο World Tour του ITTF σε ηλικία μόλις 14 ετών, όντας ο νεότερος νικητής στην ιστορία του αθλήματος. Οι κινήσεις, η ταχύτητα και η ωριμότητά του στο τραπέζι εντυπωσίασαν τους πάντες.
Σκέιτμπορντ, σέρφινγκ και νέα ολυμπιακά αθλήματα έχουν κι αυτά τους δικούς τους μικρούς ήρωες. Η Μομίτζι Νισίγια από την Ιαπωνία πήρε χρυσό στους Ολυμπιακούς του Τόκιο στα 13 της στο street σκέιτμπορντ. Αντίστοιχα, η 13χρονη Σκάι Μπράουν από τη Βρετανία κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία park. Στο σέρφινγκ, η Καρολίνα Μαρκς έγινε επαγγελματίας στα 14.
Και στην Ελλάδα όμως έχουμε τα δικά μας παιδιά-θαύματα. Η Αννα Κορακάκη ήταν 20 όταν κατέκτησε χρυσό στο Ρίο, ενώ είχε ξεκινήσει να διακρίνεται πολύ νωρίτερα. Η Στεφανίδη σε ηλικία 15 είχε ήδη πανελλήνιες επιδόσεις στο επί κοντώ. Επίσης, πολλά ταλέντα από την ενόργανη, όπως η Αρμάντα Παντελή ή η Βασιλική Μιλλούση, ξεχώρισαν από μικρές ηλικίες.
Το κοινό τους χαρακτηριστικό: Πειθαρχία, στήριξη και πάθος. Τα παιδιά-θαύματα έχουν αναμφίβολα έμφυτο ταλέντο. Ομως η επιτυχία τους βασίζεται και σε συνεχή προπόνηση, υποστήριξη από γονείς, προπονητές και κοινωνία, έχουν αντοχή στην πίεση και στην προβολή, αλλά και ισορροπία ανάμεσα σε αθλητισμό και προσωπική ζωή. Η ιστορία τους εμπνέει και ταυτόχρονα υπενθυμίζει την ανάγκη για προστασία των παιδιών στον πρωταθλητισμό, ώστε το θαύμα να μη μετατραπεί εις βάρος τους.