Ο ΟΦΗ δυσκολεύτηκε αλλά κατάφερε να αποκλείσει τον Αστέρα Τρίπολης και να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό του Κυπέλλου. Είναι ομάδα με μεγαλύτερες παραδόσεις από τον Αστέρα. Αν οι δυο τους είχαν συναντηθεί στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Ελλάδος, η ομάδα του Παντελίδη θα είχε περισσότερες πιθανότητες να προκριθεί. Αλλά αντιμετώπισε τον ΟΦΗ σε έναν ημιτελικό Κυπέλλου κι ο ΟΦΗ είναι αντικειμενικά δύσκολο να αποκλειστεί από τον Αστέρα: για τους οπαδούς του κάτι τέτοιο θα αποτελούσε προδοσία. Για τον ΟΦΗ η πρόκριση ήταν υποχρέωση. Κυρίως απέναντι στον κόσμο που χρόνια τώρα τον στηρίζει.
Μπάκιτς
Ο Αστέρας ήταν καλύτερος στο πρώτο ημίχρονο και δικαίως προηγήθηκε. Αλλά κλείστηκε στην επανάληψη σαν το 0-1 να του έδινε πρόκριση. Στο τέλος, μετά την ισοφάριση του ΟΦΗ, χρειάστηκε και μια επέμβαση του στόπερ Μπάκιτς που αγωνίστηκε ως τερματοφύλακας μετά την αποβολή του Χριστογεώργου στις καθυστερήσεις. Πρόκριση σε τελικό χωρίς καρδιοχτύπι δεν γίνεται για τον ΟΦΗ.
Μπερναμπέου
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα συνεχίσει να υπάρχει ο θεσμός του εθνικού Κυπέλλου γενικά στην Ευρώπη. Το καλοκαίρι θα μπει στη ζωή μας και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Οι μεγάλοι σύλλογοι θα δίνουν στο εθνικό Κύπελλο όλο και μικρότερη σημασία. Τα κανάλια θα πληρώνουν όλο και λιγότερα ακόμα κι αν ο θεσμός γίνεται με τρόπο που επιτρέπει να προκύπτουν ντέρμπι όπως π.χ. συμβαίνει στην Ελλάδα. Για να εξακολουθήσει να υπάρχει το Κύπελλο πρέπει σε αυτό να υπάρχουν ματς όπως το Ρεάλ Μαδρίτης – Ρεάλ Σοσιεδάδ (4-4) που έγινε την Τρίτη το βράδυ στο Μπερναμπέου. Η Ρεάλ που είχε κερδίσει 0-1 στη Χώρα των Βάσκων στο πρώτο ματς, έχανε με 1-3 στο 85′, ισοφάρισε (3-3) στο 93′ αλλά δέχτηκε γκολ στο 97′ κι έχασε 3-4. Το ματς πήγε στην παράταση όπου ο Ρούντιγκερ βρήκε το γκολ της πρόκρισης ισοφαρίζοντας σε 4-4 για τους Μαδριλένους. Ο Κάρλο Αντσελότι είπε ότι στο Μπερναμπέου όλα μπορεί να συμβούν. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος λέει κάτι που ισχύει, αλλά και πάλι δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ό,τι είδαν τα μάτια σου…
Ημιαυτόματο
Από τις σπάνιες περιπτώσεις είναι και να ανακαλύπτεις πως η ελληνική μας Σούπερ Λίγκα προηγήθηκε σε κάτι της Πρέμιερ Λιγκ: αναφέρομαι στην υιοθέτηση του συστήματος αξιολόγησης των οφσάιντ από το VAR. Από την πρώτη αγωνιστική των playoffs (την προηγούμενη Κυριακή δηλαδή…) χρησιμοποιείται στην Ελλάδα αυτό που μάθαμε να λέμε (τελείως λανθασμένα, αλλά τι να κάνεις;) «ημιαυτόματο σύστημα αξιολόγησης μιας θέσης για να διαπιστωθεί αν ο παίκτης είναι οφσάιντ». Στην προκειμένη περίπτωση η χρήση του επιθέτου «ημιαυτόματο» μου μοιάζει εντελώς λάθος, αλλά δεν βρίσκω και σωστό να ενοχλήσουμε τον Γιώργο Μαμπινιώτη για να μας δώσει έναν καλύτερο ορισμό. Ακόμα πιο διασκεδαστικό είναι ότι οι τηλεσχολιαστές αποκαλούν τον νέο τρόπο που αντικατέστησε τις περίφημες γραμμές, «ημιαυτόματο οφσάιντ» – ορισμός που είναι εντελώς λάθος αφού το οφσάιντ είναι απλώς μια ποδοσφαιρική παράβαση και δεν υπάρχει προφανώς ούτε αυτόματο, ούτε ημιαυτόματο, ούτε χειροκίνητο. Αλλά εν πάση περιπτώσει, αυτή η χρήση μοντέρνας τεχνολογίας είναι εντυπωσιακή, αλλά υιοθετήθηκε πρώτα στη χώρα μας και μετά στην Αγγλία.
Χρήσιμο
Στην πρώτη κιόλας αγωνιστική που το σύστημα χρησιμοποιήθηκε φάνηκε αρκετά χρήσιμο σε δύο περιπτώσεις που είχαμε στο ματς ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (2-3). Στο 45′ ακυρώθηκε ένα γκολ της ΑΕΚ γιατί συνελήφθη από το VAR σε θέση οφσάιντ ο σκόρερ Μουκουντί – ήταν ακάλυπτος, στην αρχή μάλιστα της φάσης. Στη δεύτερη περίπτωση ο επόπτης γραμμών ακύρωσε με υπόδειξή του ένα γκολ του ΠΑΟΚ που πέτυχε ο Ζίβκοβιτς (το γκολ της ισοφάρισης σε 2-2…), αλλά μετά την αξιολόγηση της φάσης το γκολ μέτρησε κανονικά. Και στις δύο περιπτώσεις είναι αμφίβολο αν οι «γραμμές» θα ήταν ανάλογα κατατοπιστικές: ειδικά στην περίπτωση του γκολ του Μουκουντί, οι περίφημες γραμμές θα ήταν δύσκολο να αξιολογήσουν το αν ο παίκτης καλύπτεται ή όχι, δεδομένου ότι ήταν σχεδόν κολλημένος στον τελευταίο αμυντικό του ΠΑΟΚ.
Γρήγορα
Το καλό με το νέο σύστημα είναι ότι σου επιτρέπει να δεις αμέσως και γρήγορα πόσο ακάλυπτος είναι ένας παίκτης. Το ότι μπορεί να είναι για εκατοστά ή γιατί είναι λίγο πιο μπροστά ο ώμος του ή γιατί απλά πατάει λίγο πιο μπροστά από τον τελευταίο αμυντικό, μπορεί να σε εξοργίσει: καλύτερα όμως να τα βάζεις με την κακή τύχη της ομάδας σου παρά να υπάρχουν αμφιβολίες για την τελική κρίση. Καλώς ή κακώς με τις γραμμές υπήρχαν – τώρα θα σταματήσουν. (Κατά τα άλλα η μεταμόρφωση των ποδοσφαιριστών σε καρτούν από το εν λόγω μηχάνημα με βάζει σε υποψίες: η μόδα «εικόνες σε στυλ Ghibli», που έχει ως αποτέλεσμα να πλημυρίσει το Διαδίκτυο εικόνες καρτούν, μάλλον ξεκίνησε κι αυτή από το ποδόσφαιρο…).
Λανουά
Μιλώντας για θέματα διαιτησίας θέλω να πω ότι βρήκα πολύ σωστό το ότι ο αρχιδιαιτητής Λανουά στο τελευταίο του βίντεο δεν αναφέρθηκε καθόλου στη διαιτησία του σλοβένου διαιτητή Ομπρένοβιτς στο ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟ (4-2). Υπήρχαν δυο-τρεις φάσεις εκατέρωθεν για τις οποίες ο διαιτητής μπορούσε να έχει πάρει διαφορετικές αποφάσεις. Ομως υπήρξε κι ένα δεδομένο: ο σλοβένος διαιτητής αξιολόγησε τα πάντα με ένα ενιαίο κριτήριο. Αφησε το παιχνίδι να γίνει δυνατό, κατάλαβε ότι πρόκειται για ντέρμπι τίτλου, δεν προσπάθησε να γίνει πρωταγωνιστής – όλα αυτά ήταν πολύ φανερά για όποιον ήταν στο γήπεδο και το παρακολουθούσε χωρίς τηλεοπτικά ριπλέι κ.λπ. Η όποια αξιολόγηση του Λανουά θα έπρεπε να εμπεριέχει αυτή κυρίως την επισήμανση. Ομως ο αρχιδιαιτητής, όταν κάνει τα περίφημα βίντεο, δεν κάνει αξιολόγηση διαιτητών, κάνει απλά αξιολόγηση φάσεων. Αν εξέφραζε την αμφιβολία του για κάποια απόφαση του Ομπρένοβιτς θα ήταν σαν να του απευθύνει μομφή για κάτι, ενώ ο Σλοβένος ήταν γενικά καλός. Θα συνέβαινε μάλιστα κάτι που πολλές φορές έχουμε δει. Τα επικοινωνιακά επιτελεία των ΠΑΕ θα χρησιμοποιούσαν τις τοποθετήσεις του Γάλλου για να δημιουργήσουν «κλίμα». Δεν χρειάζεται. Μπορούν άνετα να το κάνουν και χωρίς τις θέσεις του.