Υπάρχουν κάποιες στιγμές που λέμε ότι η επιστήμη σηκώνει τα χέρια, έφτασε στα όριά της. Ομως στην περίπτωση που ακολουθεί, η επιστήμη δεν σηκώνει απλώς τα χέρια. Πέφτει και νεκρή όπως ο στρατιώτης στην αντιπολεμική αφίσα με το WHY. Στα social media εκτελούν πειράματα προκειμένου να διαπιστώσουν αν τα έλαια σιλικόνης προκαλούν πυρόσφαιρα. Παίρνουν ένα μπουκάλι με λάδι σιλικόνης, ρίχνουν λίγο από το περιεχόμενο πάνω σε ανθεκτική επιφάνεια και το θερμαίνουν με καμινέτο. «Μας δουλεύουν ψιλό γαζί», αποφαίνεται, στο σχετικό βίντεο, ενεργός συμπολίτης μας που είπε να πάρει την αλήθεια στα χέρια του. Το λάδι σιλικόνης δεν προκαλεί πυρόσφαιρα. Εδώ η επιστήμη τελειώνει. Το μόνο που απομένει είναι να βγουν οι Ακαδημίες του πλανήτη και με κοινή δήλωση να ανακοινώσουν αναστολή λειτουργίας μέχρι νεωτέρας. Εννοείται ότι το πείραμα δεν εκτελείται σε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά σε περιβάλλον καφενείου. Αλλωστε για να επέλθει ανάφλεξη, η ουσία πρέπει αν έρθει σε αέρια μορφή, ενώ στα πειράματα που εκτελούνται στα social η θερμότητα διοχετεύεται στην επιφάνεια εργασίας. «Ετσι σας είπαν να λέτε», σχολιάζει έτερος συμπολίτης κάτω από τη σχετική παρατήρηση. Σωστά. Διότι, σου λέει, στην Ελλάδα ακόμα και οι νόμοι της Φυσικής ερμηνεύονται κατά πώς συμφέρει τους κυβερνώντες. Και κάπως έτσι, βλέπεις την τοξικότητα, με την οποία μας μπόλιασε η κρίση, να συναντάται με την αμορφωσιά, την αφέλεια και τον σκοταδισμό, δημιουργώντας μία πυρόσφαιρα ανίκητης βλακείας που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι αργά για να μεταναστεύσεις.
Μέσα στον ζόφο της τραγωδίας των Τεμπών, υπάρχει κάτι αληθινά θαυμαστό. Είναι η ικανότητά μας να καλύπτουμε τα πάντα με μία επίστρωση γελοιότητας. Λες και θέλουμε να αφηγηθούμε, στις επόμενες γενιές, τα δράματά μας με χιουμοριστικό τρόπο. Προσπαθήστε να κάνετε ένα πείραμα με τον εαυτό σας. Μεταφερθείτε στο μέλλον, ας πούμε στο 2060. Ετσι όπως είστε αποστασιοποιημένοι από τα γεγονότα, δοκιμάστε να διηγηθείτε την ιστορία σε ανθρώπους που σήμερα είναι αγέννητοι. Το επιχείρησα. Πήγα μέχρι το 2060 και άκουσα τον εαυτό μου να λέει ότι μεγαλύτερο δράμα έπειτα από την ίδια την τραγωδία ήταν η ομαδική μας καταβύθιση στη θάλασσα της γελοιότητας.
Η τραγωδία των Τεμπών εδράζεται σε δύο πυλώνες. Ο ένας αφορά το ίδιο το γεγονός και όσα οδήγησαν σε αυτό. Ας τον αφήσουμε ανέγγιχτο για σήμερα. Ο άλλος αφορά την πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση. Και εδώ, να με συγχωρείτε, φταίνε όλοι όσοι αρθρώνουν δημόσιο και θεσμικό λόγο. Με πρώτη την κυβέρνηση. Βλέπεις πώς διαχειρίστηκαν το θέμα και λες ότι οι άνθρωποι είναι είτε σατανάδες, είτε ερασιτέχνες της κακιάς ώρας. Οπως είπε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, το πρώτο λάθος τους ήταν ότι υιοθέτησαν συμπεριφορά διαδίκου και τοποθετήθηκαν απέναντι στους συγγενείς. Τι έπρεπε να κάνουν; Το αυτονόητο. Να ακολουθήσουν τα διεθνή πρωτόκολλα και να συστήσουν μία ανεξάρτητη επιτροπή διερεύνησης με τη συμμετοχή ξένων ειδικών. Ομως μπάζωσαν τον χώρο, για επικοινωνιακούς λόγους, επιτρέποντας να ανθίσουν στο χώμα θεωρίες συνωμοσίας. Παραλλήλως κάλυψαν τον Καραμανλή με τόσο ωμό και κυνικό τρόπο που σε κάνει να απορείς για το μέγεθος της ενσυναίσθησης που διαθέτουν. Το δε φιάσκο με τον Οργανισμό του σοβιετικού αρκτικόλεξου, είναι μυθικό, λες και το έφτιαξαν οι Monty Python.
Η αντιπολίτευση συμπεριφέρθηκε ως αυτό που είναι: ελληνική. Καλλιέργησαν θεωρίες συνωμοσίας. Από εξαφανισμένα βαγόνια και δεξαμενές, μέχρι courier ολιγαρχών και μυστικά στρατιωτικά όπλα. Διότι έτσι συμβαίνει πάντα. Οταν σπέρνονται πτώματα, κάποιοι βγαίνουν για να θερίσουν ψήφους. Και έτσι βρεθήκαμε σε μία συνθήκη που, αν την παρατηρήσεις από μακριά, είναι τόσο σουρεαλιστική, όσο και γελοία. Σαν να έδωσες στον Αριστοφάνη την ευκαιρία να πειράξει ένα κείμενο του Αισχύλου. Ε, είναι λογικό, όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο, να δεις και online πειράματα με έλαια σιλικόνης. Χημεία και τέρατα, που έλεγε και ο μακαρίτης ο Τζίμης Πανούσης. Μέσα από τα σπλάχνα μιας τραγωδίας ξεπήδησε ένα τσίρκο. Μόνο εμείς μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο.