Μια φορά. Μια επαφή. Τόση όση για να οπλίσει και να πυροβολήσει σε έναν… χρόνο όπως μαεστρικά κάνει κοντά μια διετία τώρα στα μέρη μας, διδάσκοντας την τέχνη του σέντερ φορ. Ο άνθρωπος που πέρυσι υπέγραψε την κατάκτηση του Conference League. O ίδιος έβγαλε από το μαγικό καπέλο του και το χρυσό γκολ που έδεσε χθες βράδυ το 48ο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού, στο λιμάνι του Πειραιά. Ο σεσημασμένος αλλά ανεπανάληπτος Αγιούμπ Ελ Κααμπί. Ο Μαροκινός που εκτέλεσε (και) τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι (55′) υπέγραψε το 1-0 επί της ΑΕΚ και έκλεισε πριν την ώρα της κάθε συζήτηση για την υπόθεση τίτλος.
Το άξιζε, το σήκωσε η ομαδάρα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Και αν στις 17 του Μάη στο ΟΑΚΑ επικρατήσει και του ΟΦΗ στον τελικό του Κυπέλλου; Θα κάνει το πρώτο της νταμπλ έπειτα από μια πενταετία (2020), επιβεβαιώνοντας κάτι που το διαπιστώσαμε πολλές φορές φέτος. Οτι ουσιαστικά έτρεξε τη διαδρομή μόνη της στην ελληνική κούρσα, δίχως αντίπαλο. Καλύτερη από όλους. Χθες μάλιστα η διαπίστωση αυτή προέκυψε και με τρόπο διαφορετικό, μιας και η ΑΕΚ αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων τόσο στη διαχείριση ενός – ακόμη – ματς καθοριστικού και για εκείνη (σε ό,τι αφορά τη μάχη για τη δεύτερη θέση) όσο τελικά και της ήττας της. Αδιανόητες εικόνες στο φινάλε από τον Ερίκ Λαμέλα, τον Φράντζι Πιερό και άλλους να στήνουν… ρινγκ στην καρδιά του γηπέδου. Αντίδραση ακατανόητη, στα όρια της προβοκάτσιας. Και πάλι καλά που το ερυθρόλευκο κοινό αντέδρασε ώριμα. Γιατί ποιος ήταν στα αλήθεια εκεί και δεν φοβήθηκε τα χειρότερα; Τελικός «απολογισμός» της σύρραξης; Πέντε κόκκινες: Αλμέιδα, Μουκουντί, Μαρσιάλ, Κάρμο, Πασχαλάκης.
Εχει μεγάλη ευθύνη ο διαιτητής Αντρέα Κολόμπο για αυτό που έγινε στο φινάλε (εκεί θυμήθηκε τις κόκκινες κάρτες του, μετά τη λήξη, αποβάλλοντας Μουκουντί και Πασχαλάκη μέσα στη γενική συμπλοκή). Διότι αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων στον πειθαρχικό έλεγχο και επέστρεψε να πέφτει… ξύλο στο γήπεδο από τους Κιτρινόμαυρους. Αν είχε επιβληθεί ως όφειλε μάλλον δεν θα είχε γίνει κάτι. Μεταξύ μας, πάντως; Είναι κρίμα σε αυτό το χρονικό σημείο, έχοντας πρωταθλητή, κάποιος να κουβεντιάζει για εκείνους που πήγαν να χαλάσουν μια γιορτή. Κρίμα για τον Ολυμπιακό που νικώντας ένα ακόμη ντέρμπι πρωταθλήματος φέτος στο Φάληρο (4 νίκες και 1 ισοπαλία) έδειξε ώριμος για να τελειώσει τη δουλειά που άνοιξε με συνέπεια μήνες ολόκληρους.
Οι καλύτεροι
Ηταν η νύχτα του Αγιούμπ Ελ Κααμπί που αν δεν χάσαμε το μέτρημα έχει πια 57 γκολ σε 90 συμμετοχές. Του καταπληκτικού Ντάνι Γκαρθία που ήταν ο πρώτος που αποκωδικοποίησε τα δεδομένα της βραδιάς και έκανε μια ματσάρα που παραλίγο να χριστεί και σκόρερ (έχασε μεγάλη ευκαιρία στο 53′, λίγο πριν από το 1-0). Του Παναγιώτη Ρέτσου που έδειξε για μια ακόμη φορά ότι είναι ένα κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και με την κλάση του αλλά και με τον χαρακτήρα του. Του ακούραστου Ροντινέι. Ηταν βραδιά που εξελίχθηκε σε πόλεμο η χθεσινή. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ όμως φάνηκε να έχει και σε αυτό το μέτωπο… απάντηση. Ο Βάσκος που μόλις κέρδισε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Οταν δεν παίζεις
Τελείωσε το ντέρμπι με 8-1 τελικές – η ΑΕΚ είχε μια τελική αλλά και μια μεγάλη ευκαιρία με τον δικό της καλύτερο Πέτρο Μάνταλο στο 30′. Ενας έπαιζε. Εκείνος που ήθελε τη νίκη. Το ήθελε. Το πήρε. Και με την ευκαιρία; Να συμφωνήσουμε προκαταβολικά: στα ντέρμπι το ποδόσφαιρο είναι σαν το ταγκό. Θέλει δύο. Οταν ο ένας επιλέγει συνειδητά ένα σενάριο προσέγγισης, δίχως να παίζει; Τότε είναι πολύ πιθανό να βρεθεί κάποιος απέναντι στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο του «Γ. Καραϊσκάκης». Σε μια κατάσταση δίχως αρχή και τέλος. Η ΑΕΚ ορκισμένη να ακολουθήσει ένα μοτίβο δίχως μπάλα (38 κατοχή ως την ανάπαυλα). Βυθισμένη στο μισό γήπεδο. Με ξεκάθαρη διάθεση να μην αλλάξει δεύτερη πάσα στο αμυντικό της τρίτο.
Οργανωμένο
Με πολλά σκληρά μαρκαρίσματα στα όρια του αντιαθλητικού. Πολλές διακοπές. Αμέτρητα πλάγια άουτ. Τους δύο πλάγιους μπακ, τον Οντουμπάτζο και τον Γκατσίνοβιτς να κυνηγούν σε μπασκετικό man to man τους Τσικίνιο και Ζέλσον Μαρτίνς σε όλο το πλάτος του γηπέδου. Τον Ματίας Αλμέιδα να έχει ανοίξει κουβέντα με τον διαιτητή και τέλος πάντων κοιτάζοντας από ψηλά όλο αυτό να νιώθεις πως πρόκειται για κάποια… οργανωμένη ιδέα. Κάτι «αργεντίνικο». Το επιβεβαίωνε άλλωστε με τον τρόπο του και ο Ερικ Λαμέλα που τουλάχιστον τέσσερις – πέντε φορές ως τα μισά του δρόμου άνοιξε τους αγκώνες του και… έπεσε για τάκλιν δίχως αύριο. Και τελείωσε το ματς μάλιστα δίχως καν μια κίτρινη κάρτα.
Ανεκδιήγητος
Είχε άδικο η ΑΕΚ που θέλησε να προσεγγίσει έτσι την χθεσινή παρτίδα; Με 1-10 γκολ στα προηγούμενα δύο βράδια της στο Φάληρο – σε πρωτάθλημα και Κύπελλο –, όχι. Αποφάσισε να μην επιτρέψει να παιχθεί ποδόσφαιρο. Και εγκλώβισε τον Ολυμπιακό σε αυτή την απόφασή της. Βεβαίως, είπαμε, αυτή η εξέλιξη είχε ηθικό αυτουργό. Τον ανεκδιήγητο ιταλό διαιτητή Αντρέα Κολόμπο. Μια κίτρινη κάρτα (Κοϊτά 24′) για τουλάχιστον πέντε – έξι φάουλ κάρτας (Λαμέλα, Κοϊτά, Γκατσίνοβιτς, Σιμάνσκι, Μάνταλος). Μια αντιστοιχία που έκανε το ματς αφόρητο ως τα μισά του δρόμου. Ποδόσφαιρο… χωρίς ποδόσφαιρο.
Τρίτη και φαρμακερή
Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως σπανίως υπάρχει ανταμοιβή. Συνήθως το ποδόσφαιρο βρίσκει έναν τρόπο να υπενθυμίσει την παρουσία του. Και ο Ολυμπιακός που στο πρώτο μισό δεν μπόρεσε να γλιτώσει τον ιστό της Ενωσης, στο δεύτερο την «τύλιξε» σε αυτόν. Γιατί παραδοσιακά φέτος στα ντέρμπι οι Ερυθρόλευκοι επιστρέφουν για το δεύτερο μισό στο «Γ. Καραϊσκάκης» εναρμονισμένοι με τις ανάγκες. Μπήκε με άλλον αέρα στο δεύτερο μισό η ομάδα του Βάσκου. Και μέχρι να το καταλάβει η ΑΕΚ είχε πάρει το προβάδισμα. Μια μεγάλη ευκαιρία με τον Τσικίνιο (51′) από μαγική κάθετη του Μουζακίτη. Μια από τον Ντάνι Γκαρθία. Το… τρίτωσε ο Ελ Κααμπί μετά το κλέψιμο της μπάλας του Ζέλσον Μαρτίνς στον Γκατσίνοβιτς. Εκανε πανηγυρισμό α λα ΝΒΑ. Κάτι σε Στεφ Κάρι. Σε ελεύθερη μετάφραση ότι έβαλε το… ματς για ύπνο. Τελικά έβαλε και το πρωτάθλημα ο απίθανος αυτός στράικερ.
Ολυμπιακός (Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ): Τζολάκης, Ροντινέι, Ρέτσος, Πιρόλα (70′ Κάρμο), Μπρούνο, Γκαρθία, Μουζακίτης (70′ Κοστίνια), Εσε, Μαρτίνς, Τσικίνιο, Ελ Κααμπί (89′ Γιάρεμτσουκ).
ΑΕΚ (Ματίας Αλμέιδα): Μπρινιόλι, Οντουμπάτζο, Γκατσίνοβιτς (65′ Πήλιος), Μουκουντί (73′ Γιόνσον), Μήτογλου, Σιμάνσκι, Μάνταλος, Λαμέλα, Ελίασον (46′ Πιερό), Κοϊτά (65′ Πινέδα), Μαρσιάλ (81′).
Διαιτητής: Αντρέα Κολόμπο.